முகப்பு

நாலாயிர திவ்ய பிரபந்தம்

முதல் ஆயிரம் பெரியாழ்வார் பெரியாழ்வார் திருமொழி
பண்டன்று பட்டினம் காப்பே
442 நெய்க் குடத்தைப் பற்றி ஏறும்       எறும்புகள் போல் நிரந்து எங்கும் கைக் கொண்டு நிற்கின்ற நோய்காள்       காலம் பெற உய்யப் போமின் மெய்க் கொண்டு வந்து புகுந்து       வேதப் பிரானார் கிடந்தார் பைக் கொண்ட பாம்பு- அணையோடும்       பண்டு அன்று பட்டினம் காப்பே            (1)
443 சித்திரகுத்தன் எழுத்தால்       தென்புலக் கோன் பொறி ஒற்றி வைத்த இலச்சினை மாற்றித்       தூதுவர் ஓடி ஒளித்தார் முத்துத் திரைக் கடற் சேர்ப்பன்       மூதறிவாளர் முதல்வன் பத்தர்க்கு அமுதன் அடியேன்       பண்டு அன்று பட்டினம் காப்பே            (2)
444 வயிற்றிற் தொழுவைப் பிரித்து       வன்புலச் சேவை அதக்கிக் கயிற்றும் அக்கு ஆணி கழித்துக்       காலிடைப் பாசம் கழற்றி எயிற்றிடை மண்கொண்ட எந்தை       இராப்பகல் ஓதுவித்து என்னைப் பயிற்றிப் பணிசெய்யக் கொண்டான்       பண்டு அன்று பட்டினம் காப்பே            (3)
445 மங்கிய வல்வினை நோய்காள்       உமக்கும் ஓர் வல்வினை கண்டீர் இங்குப் புகேன்மின் புகேன்மின்       எளிது அன்று கண்டீர் புகேன்மின் சிங்கப் பிரான் அவன் எம்மான்       சேரும் திருக்கோயில் கண்டீர் பங்கப்படாது உய்யப் போமின்       பண்டு அன்று பட்டினம் காப்பே             (4)
446 மாணிக் குறள் உரு ஆய       மாயனை என் மனத்துள்ளே பேணிக் கொணர்ந்து புகுத       வைத்துக் கொண்டேன் பிறிது இன்றி மாணிக்கப் பண்டாரம் கண்டீர்       வலி வன் குறும்பர்கள் உள்ளீர் பாணிக்க வேண்டா நடமின்       பண்டு அன்று பட்டினம் காப்பே             (5)
447 உற்ற உறுபிணி நோய்காள்       உமக்கு ஒன்று சொல்லுகேன் கேண்மின் பெற்றங்கள் மேய்க்கும் பிரானார்       பேணும் திருக்கோயில் கண்டீர் அற்றம் உரைக்கின்றேன் இன்னம்       ஆழ்வினைகாள் உமக்கு இங்கு ஓர் பற்றில்லை கண்டீர் நடமின்       பண்டு அன்று பட்டினம் காப்பே             (6)
448 கொங்கைச் சிறு வரை என்னும்       பொதும்பினில் வீழ்ந்து வழுக்கி அங்கு ஓர் முழையினில் புக்கிட்டு       அழுந்திக் கிடந்து உழல்வேனை வங்கக் கடல் வண்ணன் அம்மான்       வல்வினை ஆயின மாற்றிப் பங்கப் படாவண்ணம் செய்தான்       பண்டு அன்று பட்டினம் காப்பே             (7)
449 ஏதங்கள் ஆயின எல்லாம்       இறங்கல் இடுவித்து என்னுள்ளே பீதக வாடைப் பிரனார்       பிரம குருவாகி வந்து போதில் கமல வன் நெஞ்சம்       புகுந்து என் சென்னித் திடரிற் பாத இலச்சினை வைத்தார்       பண்டு அன்று பட்டினம் காப்பே             (8)
450 உறகல் உறகல் உறகல்       ஒண்சுடர் ஆழியே சங்கே அற எறி நாந்தக வாளே       அழகிய சார்ங்கமே தண்டே இறவு படாமல் இருந்த       எண்மர் உலோகபாலீர்காள் பறவை அரையா உறகல்       பள்ளியறை குறிக்கொண்மின்            (9)
451 அரவத்து அமளியினோடும்       அழகிய பாற்கடலோடும் அரவிந்தப் பாவையும் தானும்       அகம்படி வந்து புகுந்து பரவைத் திரை பல மோதப்       பள்ளி கொள்கின்ற பிரானைப் பரவுகின்றான் விட்டுசித்தன்       பட்டினம் காவற் பொருட்டே             (10)