முகப்பு

நாலாயிர திவ்ய பிரபந்தம்

இரண்டாம் ஆயிரம் திருமங்கை ஆழ்வார் பெரிய திருமொழி
தில்லைத் திருச்சித்திரகூடம் 2
1167 வாட மருது இடை போகி மல்லரைக் கொன்று ஒக்கலித்திட்டு ஆடல் நல் மா உடைத்து ஆயர் ஆ-நிரைக்கு அன்று இடர் தீர்ப்பான் கூடிய மா மழை காத்த கூத்தன் என வருகின்றான்- சேடு உயர் பூம் பொழில் தில்லைச் சித்திரகூடத்து உள்ளானே             (1)
1168 பேய் மகள் கொங்கை நஞ்சு உண்ட பிள்ளை பரிசு இது என்றால் மா நில மா மகள் மாதர் கேள்வன் இவன் என்றும் வண்டு உண் பூ-மகள் நாயகன் என்றும் புலன் கெழு கோவியர் பாடித் தே மலர் தூவ வருவான்-சித்திரகூடத்து உள்ளானே             (2)
1169 பண்டு இவன் வெண்ணெய் உண்டான் என்று ஆய்ச்சியர் கூடி இழிப்ப எண் திசையோரும் வணங்க இணை மருது ஊடு நடந்திட்டு அண்டரும் வானத்தவரும் ஆயிரம் நாமங்களோடு திண் திறல் பாட வருவான்-சித்திரகூடத்து உள்ளானே             (3)
1170 வளைக் கை நெடுங்கண் மடவார் ஆய்ச்சியர் அஞ்சி அழைப்ப தளைத்து அவிழ் தாமரைப் பொய்கைத் தண் தடம் புக்கு அண்டர் காண முளைத்த எயிற்று அழல் நாகத்து உச்சியில் நின்று அது வாடத் திளைத்து அமர் செய்து வருவான்-சித்திரகூடத்து உள்ளானே             (4)
1171 பருவக் கரு முகில் ஒத்து முத்து உடை மா கடல் ஒத்து அருவித் திரள் திகழ்கின்ற ஆயிரம் பொன்மலை ஒத்து உருவக் கருங் குழல் ஆய்ச்சிதிறத்து இன மால் விடை செற்று தெருவில் திளைத்து வருவான்-சித்திரகூடத்து உள்ளானே             (5)
1172 எய்யச் சிதைந்தது இலங்கை மலங்க வரு மழை காப்பான் உய்யப் பரு வரை தாங்கி ஆநிரை காத்தான் என்று ஏத்தி வையத்து எவரும் வணங்க அணங்கு எழு மா மலை போல தெய்வப் புள் ஏறி வருவான்-சித்திரகூடத்து உள்ளானே             (6)
1173 ஆவர் இவை செய்து அறிவார்? அஞ்சன மா மலை போல மேவு சினத்து அடல் வேழம் வீழ முனிந்து அழகு ஆய காவி மலர் நெடுங் கண்ணார் கை தொழ வீதி வருவான்- தேவர் வணங்கு தண் தில்லைச் சித்திரகூடத்து உள்ளானே            (7)
1174 பொங்கி அமரில் ஒருகால் பொன்பெயரோனை வெருவ அங்கு அவன் ஆகம் அளைந்திட்டு ஆயிரம் தோள் எழுந்து ஆட பைங் கண் இரண்டு எரி கான்ற நீண்ட எயிற்றொடு பேழ் வாய்ச் சிங்க உருவின் வருவான்-சித்திரகூடத்து உள்ளானே             (8)
1175 கரு முகில் போல்வது ஓர் மேனி கையன ஆழியும் சங்கும் பெரு விறல் வானவர் சூழ ஏழ் உலகும் தொழுது ஏத்த ஒரு மகள் ஆயர் மடந்தை ஒருத்தி நிலமகள் மற்றைத் திருமகளோடும் வருவான்-சித்திரகூடத்து உள்ளானே             (9)
1176 தேன் அமர் பூம் பொழில் தில்லைச் சித்திரகூடம் அமர்ந்த வானவர்-தங்கள் பிரானை மங்கையர்-கோன்மருவார் ஊன் அமர் வேல் கலிகன்றி ஒண் தமிழ் ஒன்பதோடு ஒன்றும் தான் இவை கற்று வல்லார்மேல் சாரா தீவினை-தானே             (10)