முகப்பு

நாலாயிர திவ்ய பிரபந்தம்

இரண்டாம் ஆயிரம் திருமங்கை ஆழ்வார் பெரிய திருமொழி
திருநாங்கூர் மணிமாடக்கோயில்
1217 நந்தா விளக்கே அளத்தற்கு அரியாய்       நர நாரணனே கரு மா முகில்போல் எந்தாய் எமக்கே அருளாய் என நின்று       இமையோர் பரவும் இடம்-எத் திசையும் கந்தாரம் அம் தேன் இசை பாட மாடே       களி வண்டு மிழற்ற நிழல் துதைந்து மந்தாரம் நின்று மணம் மல்கும் நாங்கூர்       மணிமாடக்கோயில்-வணங்கு என் மனனே (1)
1218 முதலைத் தனி மா முரண் தீர அன்று       முது நீர்த் தடச் செங் கண் வேழம் உய்ய விதலைத்தலைச் சென்று அதற்கே உதவி       வினை தீர்த்த அம்மான் இடம்-விண் அணவும் பதலைக் கபோதத்து ஒளி மாட நெற்றிப்       பவளக் கொழுங் கால பைங் கால் புறவம் மதலைத் தலை மென் பெடை கூடும் நாங்கூர்       மணிமாடக்கோயில்-வணங்கு என் மனனே            (2)
1219 கொலைப் புண் தலைக் குன்றம் ஒன்று உய்ய அன்று       கொடு மா முதலைக்கு இடர்செய்து கொங்கு ஆர் இலை புண்டரீகத்தவள் இன்பம் அன்போடு       அணைந்திட்ட அம்மான் இடம்-ஆள் அரியால் அலைப்புண்ட யானை மருப்பும் அகிலும்       அணி முத்தும் வெண் சாமரையோடு பொன்னி மலைப் பண்டம் அண்ட திரை உந்தும் நாங்கூர்       மணிமாடக்கோயில்-வணங்கு என் மனனே             (3)
1220 சிறை ஆர் உவணப் புள் ஒன்று ஏறி அன்று       திசை நான்கும் நான்கும் இரிய செருவில் கறை ஆர் நெடு வேல் அரக்கர் மடிய       கடல் சூழ் இலங்கை கடந்தான் இடம்-தான்- முறையால் வளர்க்கின்ற முத் தீயர் நால் வேதர்       ஐ வேள்வி ஆறு அங்கர் ஏழின் இசையோர் மறையோர் வணங்கப் புகழ் எய்தும் நாங்கூர்       மணிமாடக்கோயில்-வணங்கு என் மனனே             (4)
1221 இழை ஆடு கொங்கைத் தலை நஞ்சம் உண்டிட்டு       இளங் கன்று கொண்டு விளங்காய் எறிந்து தழை வாட வன் தாள் குருந்தம் ஒசித்து       தடந் தாமரைப் பொய்கை புக்கான் இடம்-தான்- குழை ஆட வல்லிக் குலம் ஆட மாடே       குயில் கூவ நீடு கொடி மாடம் மல்கு மழை ஆடு சோலை மயில் ஆலும் நாங்கூர்       மணிமாடக்கோயில்-வணங்கு என் மனனே             (5)
1222 பண் நேர் மொழி ஆய்ச்சியர் அஞ்ச வஞ்சப்       பகு வாய்க் கழுதுக்கு இரங்காது அவள்-தன் உண்ணா முலை மற்று அவள் ஆவியோடும்       உடனே சுவைத்தான் இடம்-ஓங்கு பைந் தாள் கண் ஆர் கரும்பின் கழை தின்று வைகி       கழுநீரில் மூழ்கி செழு நீர்த் தடத்து மண் ஏந்து இள மேதிகள் வைகும் நாங்கூர்       மணிமாடக்கோயில்-வணங்கு என் மனனே             (6)
1223 தளைக் கட்டு அவிழ் தாமரை வைகு பொய்கைத்       தடம் புக்கு அடங்கா விடம் கால் அரவம் இளைக்கத் திளைத்திட்டு அதன் உச்சி-தன்மேல்       அடி வைத்த அம்மான் இடம்-மா மதியம் திளைக்கும் கொடி மாளிகை சூழ் தெருவில்       செழு முத்து வெண்ணெற்கு எனச் சென்று முன்றில் வளைக்கை நுளைப் பாவையர் மாறும் நாங்கூர்       மணிமாடக்கோயில்-வணங்கு என் மனனே             (7)
1224 துளை ஆர் கரு மென் குழல் ஆய்ச்சியர்-தம்       துகில் வாரியும் சிற்றில் சிதைத்தும் முற்றா இளையார் விளையாட்டொடு காதல் வெள்ளம்       விளைவித்த அம்மான் இடம்-வேல் நெடுங் கண் முளை வாள் எயிற்று மடவார் பயிற்று       மொழி கேட்டிருந்து முதிராத இன் சொல் வளை வாய கிள்ளை மறை பாடும் நாங்கூர்       மணிமாடக்கோயில்-வணங்கு என் மனனே             (8)
1225 விடை ஓட வென்று ஆய்ச்சி மென் தோள் நயந்த       விகிர்தா விளங்கு சுடர் ஆழி என்னும் படையோடு சங்கு ஒன்று உடையாய் என நின்று       இமையோர் பரவும் இடம்-பைந் தடத்துப் பெடையோடு செங் கால அன்னம் துகைப்ப       தொகைப் புண்டரீகத்திடைச் செங்கழுநீர் மடை ஓட நின்று மது விம்மும் நாங்கூர்       மணிமாடக்கோயில்-வணங்கு என் மனனே             (9)
1226 வண்டு ஆர் பொழில் சூழ்ந்து அழகு ஆய நாங்கூர்       மணிமாடக்கோயில் நெடுமாலுக்கு என்றும் தொண்டு ஆய தொல் சீர் வயல் மங்கையர்-கோன்       கலியன் ஒலிசெய் தமிழ்-மாலை வல்லார் கண்டார் வணங்கக் களி யானை மீதே       கடல் சூழ் உலகுக்கு ஒரு காவலர் ஆய் விண் தோய் நெடு வெண் குடை நீழலின் கீழ்       விரி நீர் உலகு ஆண்டு விரும்புவரே             (10)