முகப்பு

நாலாயிர திவ்ய பிரபந்தம்

இரண்டாம் ஆயிரம் திருமங்கை ஆழ்வார் பெரிய திருமொழி
திருநாங்கூர்ச் செம்பொன்செய்கோயில்
1267 பேர் அணிந்து உலகத்தவர் தொழுது ஏத்தும்       பேர் அருளாளன் எம் பிரானை வார் அணி முலையாள் மலர்-மகளோடு       மண்-மகளும் உடன் நிற்ப சீர் அணி மாட நாங்கை நல் நடுவுள்       செம்பொன்செய்கோயிலினுள்ளே கார் அணி மேகம் நின்றது ஒப்பானை-       கண்டுகொண்டு உய்ந்தொழிந்தேனே             (1)
1268 பிறப்பொடு மூப்பு ஒன்று இல்லவன்-தன்னை       பேதியா இன்ப வெள்ளத்தை இறப்பு எதிர் காலம் கழிவும் ஆனானை       ஏழ் இசையின் சுவை-தன்னை சிறப்பு உடை மறையோர் நாங்கை நல் நடுவுள்       செம்பொன்செய்கோயிலினுள்ளே மறைப் பெரும் பொருளை வானவர்-கோனை-       கண்டு நான் வாழ்ந்தொழிந்தேனே (2)
1269 திட விசும்பு எரி நீர் திங்களும் சுடரும்       செழு நிலத்து உயிர்களும் மற்றும் படர் பொருள்களும் ஆய் நின்றவன்-தன்னை       பங்கயத்து அயன்-அவன் அனைய திட மொழி மறையோர் நாங்கை நல் நடுவுள்       செம்பொன்செய்கோயிலினுள்ளே கடல் நிற வண்ணன்-தன்னை-நான் அடியேன்       கண்டுகொண்டு உய்ந்தொழிந்தேனே            (3)
1270 வசை அறு குறள் ஆய் மாவலி வேள்வி       மண் அளவிட்டவன்-தன்னை அசைவு அறும் அமரர் அடி-இணை வணங்க       அலை கடல் துயின்ற அம்மானை திசைமுகன் அனையோர் நாங்கை நல் நடுவுள்       செம்பொன்செய்கோயிலினுள்ளே உயர் மணி மகுடம் சூடி நின்றானை-       கண்டுகொண்டு உய்ந்தொழிந்தேனே             (4)
1271 தீ மனத்து அரக்கர் திறல் அழித்தவனே       என்று சென்று அடைந்தவர்-தமக்குத் தாய் மனத்து இரங்கி அருளினைக் கொடுக்கும்       தயரதன் மதலையை சயமே தே மலர்ப் பொழில் சூழ் நாங்கை நல் நடுவுள்       செம்பொன்செய்கோயிலினுள்ளே காமனைப் பயந்தான்-தன்னை-நான் அடியேன்       கண்டுகொண்டு உய்ந்தொழிந்தேனே (5)
1272 மல்லை மா முந்நீர் அதர்பட மலையால்       அணைசெய்து மகிழ்ந்தவன்-தன்னை கல்லின்மீது இயன்ற கடி மதிள் இலங்கை       கலங்க ஓர் வாளி தொட்டானை- செல்வ நான்மறையோர் நாங்கை நல் நடுவுள்       செம்பொன்செய்கோயிலினுள்ளே அல்லி மா மலராள்-தன்னொடும் அடியேன்       கண்டுகொண்டு அல்லல் தீர்ந்தேனே (6)
1273 வெம் சினக் களிறும் வில்லொடு மல்லும்       வெகுண்டு இறுத்து அடர்த்தவன்-தன்னை கஞ்சனைக் காய்ந்த காளை அம்மானை       கரு முகில் திரு நிறத்தவனை செஞ்சொல் நான்மறையோர் நாங்கை நல் நடுவுள்       செம்பொன்செய்கோயிலினுள்ளே அஞ்சனக் குன்றம் நின்றது ஒப்பானை-       கண்டுகொண்டு அல்லல் தீர்ந்தேனே   (7)
1274 அன்றிய வாணன் ஆயிரம் தோளும்       துணிய அன்று ஆழி தொட்டானை மின் திகழ் குடுமி வேங்கட மலைமேல்       மேவிய வேத நல் விளக்கை தென் திசைத் திலதம் அனையவர் நாங்கைச்       செம்பொன்செய்கோயிலினுள்ளே மன்று-அது பொலிய மகிழ்ந்து நின்றானை-       வணங்கி நான் வாழ்ந்தொழிந்தேனே            (8)
1275 களங்கனி வண்ணா கண்ணனே என்-தன்       கார் முகிலே என நினைந்திட்டு உளம் கனிந்திருக்கும் அடியவர்-தங்கள்       உள்ளத்துள் ஊறிய தேனை தெளிந்த நான்மறையோர் நாங்கை நல் நடுவுள்       செம்பொன்செய்கோயிலினுள்ளே வளம் கொள் பேர் இன்பம் மன்னி நின்றானை-       வணங்கி நான் வாழ்ந்தொழிந்தேனே (9)
1276 தேன் அமர் சோலை நாங்கை நல் நடுவுள்       செம்பொன்செய்கோயிலினுள்ளே வானவர்-கோனைக் கண்டமை சொல்லும்       மங்கையார் வாள் கலிகன்றி ஊனம் இல் பாடல் ஒன்பதோடு ஒன்றும்       ஒழிவு இன்றிக் கற்றுவல்லார்கள் மான வெண் குடைக்கீழ் வையகம் ஆண்டு       வானவர் ஆகுவர் மகிழ்ந்தே             (10)