முகப்பு

நாலாயிர திவ்ய பிரபந்தம்

இரண்டாம் ஆயிரம் திருமங்கை ஆழ்வார் பெரிய திருமொழி
திருநறையூர்:3
1497 அம்பரமும் பெரு நிலனும் திசைகள் எட்டும்       அலை கடலும் குல வரையும் உண்ட கண்டன் கொம்பு அமரும் வட மரத்தின் இலைமேல் பள்ளி       கூடினான் திருவடியே கூடகிற்பீர் வம்பு அவிழும் செண்பகத்தின் வாசம் உண்டு       மணி வண்டு வகுளத்தின் மலர்மேல் வைகும் செம்பியன் கோச் செங்கணான் சேர்ந்த கோயில்       திருநறையூர் மணிமாடம் சேர்மின்களே             (1)
1498 கொழுங் கயல் ஆய் நெடு வெள்ளம் கொண்ட காலம்       குல வரையின் மீது ஓடி அண்டத்து அப்பால் எழுந்து இனிது விளையாடும் ஈசன் எந்தை       இணை-அடிக்கீழ் இனிது இருப்பீர் இன வண்டு ஆலும் உழும் செறுவில் மணி கொணர்ந்து கரைமேல் சிந்தி       உலகு எல்லாம் சந்தனமும் அகிலும் கொள்ள செழும் பொன்னி வளம் கொடுக்கும் சோழன் சேர்ந்த       திருநறையூர் மணிமாடம் சேர்மின்களே             (2)
1499 பவ்வ நீர் உடை ஆடை ஆகச் சுற்றி       பார் அகலம் திருவடியா பவனம் மெய்யா செவ்வி மாதிரம் எட்டும் தோளா அண்டம்       திரு முடியா நின்றான்பால் செல்லகிற்பீர் கவ்வை மா களிறு உந்தி வெண்ணி ஏற்ற       கழல் மன்னர் மணி முடிமேல் காகம் ஏறத் தெய்வ வாள் வலம் கொண்ட சோழன் சேர்ந்த       திருநறையூர் மணிமாடம் சேர்மின்களே             (3)
1500 பைங் கண் ஆள்-அரி உரு ஆய் வெருவ நோக்கி       பரு வரத் தோள் இரணியனைப் பற்றி வாங்கி அம் கை வாள் உகிர் நுதியால் அவனது ஆகம்       அம் குருதி பொங்குவித்தான் அடிக்கீழ் நிற்பீர் வெம் கண் மா களிறு உந்தி வெண்ணி ஏற்ற       விறல் மன்னர் திறல் அழிய வெம் மா உய்த்த செங்கணான் கோச் சோழன் சேர்ந்த கோயில்       திருநறையூர் மணிமாடம் சேர்மின்களே             (4)
1501 அன்று உலகம் மூன்றினையும் அளந்து வேறு ஓர்       அரி உரு ஆய் இரணியனது ஆகம் கீண்டு வென்று அவனை விண் உலகில் செல உய்த்தாற்கு       விருந்து ஆவீர் மேல் எழுந்து விலங்கல் பாய்ந்து பொன் சிதறி மணி கொணர்ந்து கரைமேல் சிந்திப்       புலம் பரந்து நிலம் பரக்கும் பொன்னி நாடன் தென் தமிழன் வட புலக்கோன் சோழன் சேர்ந்த       திருநறையூர் மணிமாடம் சேர்மின்களே             (5)
1502 தன்னாலே தன் உருவம் பயந்த தான் ஆய்       தயங்கு ஒளி சேர் மூவுலகும் தான் ஆய் வான் ஆய் தன்னாலே தன் உருவின் மூர்த்தி மூன்று ஆய்       தான் ஆயன் ஆயினான் சரண் என்று உய்வீர் மின் ஆடு வேல் ஏந்து விளைந்த வேளை       விண் ஏறத் தனி வேல் உய்த்து உலகம் ஆண்ட தென் நாடன் குட கொங்கன் சோழன் சேர்ந்த       திருநறையூர் மணிமாடம் சேர்மின்களே             (6)
1503 முலைத் தடத்த நஞ்சு உண்டு துஞ்சப் பேய்ச்சி       முது துவரைக் குலபதி ஆய் காலிப்பின்னே இலைத் தடத்த குழல் ஊதி ஆயர் மாதர்       இன வளை கொண்டான் அடிக்கீழ் எய்தகிற்பீர் மலைத் தடத்த மணி கொணர்ந்து வையம் உய்ய       வளம் கொடுக்கும் வரு புனல் அம் பொன்னிநாடன் சிலைத் தடக் கைக் குலச் சோழன் சேர்ந்த கோயில்       திருநறையூர் மணிமாடம் சேர்மின்களே             (7)
1504 முருக்கு இலங்கு கனித் துவர் வாய்ப் பின்னை கேள்வன்       மன் எல்லாம் முன் அவியச் சென்று வென்றிச் செருக்களத்துத் திறல் அழியச் செற்ற வேந்தன்       சிரம் துணித்தான் திருவடி நும் சென்னி வைப்பீர் இருக்கு இலங்கு திருமொழி வாய் எண் தோள் ஈசற்கு       எழில் மாடம் எழுபது செய்து உலகம் ஆண்ட திருக் குலத்து வளச் சோழன் சேர்ந்த கோயில்       திருநறையூர் மணிமாடம் சேர்மின்களே             (8)
1505 தார் ஆளன் தண் அரங்க ஆளன் பூமேல்       தனியாளன் முனியாளர் ஏத்த நின்ற பேர் ஆளன் ஆயிரம் பேர் உடைய ஆளன்       பின்னைக்கு மணவாளன்-பெருமை கேட்பீர் பார் ஆளர் அவர் இவர் என்று அழுந்தை ஏற்ற       படை மன்னர் உடல் துணியப் பரிமா உய்த்த தேர் ஆளன் கோச் சோழன் சேர்ந்த கோயில்       திருநறையூர் மணிமாடம் சேர்மின்களே             (9)
1506 செம் மொழி வாய் நால் வேத வாணர் வாழும்       திருநறையூர் மணிமாடச் செங் கண் மாலைப் பொய்ம் மொழி ஒன்று இல்லாத மெய்ம்மையாளன்       புல மங்கைக் குல வேந்தன் புலமை ஆர்ந்த அம் மொழி வாய்க் கலிகன்றி இன்பப் பாடல்       பாடுவார் வியன் உலகில் நமனார் பாடி வெம் மொழி கேட்டு அஞ்சாதே மெய்ம்மை சொல்லில்       விண்ணவர்க்கு விருந்து ஆகும் பெருந் தக்கோரே             (10)