முகப்பு

நாலாயிர திவ்ய பிரபந்தம்

நான்காம் ஆயிரம் நம்மாழ்வார் திருவாய் மொழி
திருமாலுக்கு அன்பு செய்பவரை ஆதரித்தலும் அன்பிலாரை நிந்தித்தலும்
3048 மொய்ம் மாம் பூம் பொழில் பொய்கை       முதலைச் சிறைப்பட்டு நின்ற கைம்மாவுக்கு அருள் செய்த       கார் முகில் போல் வண்ணன் கண்ணன் எம்மானைச் சொல்லிப் பாடி       எழுந்தும் பறந்தும் துள்ளாதார் தம்மாம் கருமம் என்? சொல்லீர்       தண் கடல் வட்டத்து உள்ளீரே             (1)
3049 தண் கடல் வட்டத்து உள்ளாரைத்       தமக்கு இரையாத் தடிந்து உண்ணும் திண் கழல் கால் அசுரர்க்குத்       தீங்கு இழைக்கும் திருமாலைப் பண்கள் தலைக்கொள்ளப் பாடி       பறந்தும் குனித்தும் உழலாதார் மண் கொள் உலகில் பிறப்பார்       வல்வினை மோத மலைந்தே             (2)
3050 மலையை எடுத்து கல் மாரி       காத்து பசுநிரை தன்னைத் தொலைவு தவிர்த்த பிரானைச்       சொல்லிச் சொல்லி நின்று எப்போதும் தலையினோடு ஆதனம் தட்டத்       தடுகுட்டமாய்ப் பறவாதார் அலை கொள் நரகத்து அழுந்திக்       கிடந்து உழைக்கின்ற வம்பரே             (3)
3051 வம்பு அவிழ் கோதைபொருட்டா       மால் விடை ஏழும் அடர்த்த செம்பவளத் திரள் வாயன்       சிரீதரன் தொல் புகழ் பாடி கும்பிடு நட்டம் இட்டு ஆடி       கோகு உகட்டுண்டு உழலாதார் தம் பிறப்பால் பயன் என்னே       சாது சனங்களிடையே?             (4)
3052 சாது சனத்தை நலியும்       கஞ்சனைச் சாதிப்பதற்கு ஆதி அம் சோதி உருவை       அங்கு வைத்து இங்குப் பிறந்த வேத முதல்வனைப் பாடி       வீதிகள் தோறும் துள்ளாதார் ஓதி உணர்ந்தவர் முன்னா       என் சவிப்பார் மனிசரே?             (5)
3053 மனிசரும் மற்றும் முற்றும் ஆய்       மாயப் பிறவி பிறந்த தனியன் பிறப்பிலி தன்னை       தடங் கடல் சேர்ந்த பிரானை கனியை கரும்பின் இன் சாற்றை       கட்டியை தேனை அமுதை முனிவு இன்றி ஏத்திக் குனிப்பார்       முழுது உணர் நீர்மையினாரே             (6)
3054 நீர்மை இல் நூற்றுவர் வீய       ஐவர்க்கு அருள்செய்து நின்று பார் மல்கு சேனை அவித்த       பரஞ்சுடரை நினைந்து ஆடி நீர் மல்கு கண்ணினர் ஆகி       நெஞ்சம் குழைந்து நையாதே ஊன் மல்கி மோடு பருப்பார்       உத்தமர்கட்கு என் செய்வாரே?             (7)
3055 வார் புனல் அம் தண் அருவி       வட திருவேங்கடத்து எந்தை பேர் பல சொல்லிப் பிதற்றி       பித்தர் என்றே பிறர் கூற ஊர் பல புக்கும் புகாதும்       உலோகர் சிரிக்க நின்று ஆடி ஆர்வம் பெருகிக் குனிப்பார்       அமரர் தொழப்படுவாரே             (8)
3056 அமரர் தொழப்படுவானை       அனைத்து உலகுக்கும் பிரானை அமர மனத்தினுள் யோகு புணர்ந்து       அவன் தன்னோடு ஒன்று ஆக அமரத் துணிய வல்லார்கள்       ஒழிய அல்லாதவர் எல்லாம் அமர நினைந்து எழுந்து ஆடி       அலற்றுவதே கருமமே             (9)
3057 கருமமும் கரும பலனும்       ஆகிய காரணன் தன்னை திரு மணி வண்ணனை செங்கண்       மாலினை தேவபிரானை ஒருமை மனத்தினுள் வைத்து       உள்ளம் குழைந்து எழுந்து ஆடி பெருமையும் நாணும் தவிர்ந்து       பிதற்றுமின் பேதைமை தீர்ந்தே             (10)
3058 தீர்ந்த அடியவர் தம்மைத்       திருத்திப் பணிகொள்ள வல்ல ஆர்ந்த புகழ் அச்சுதனை       அமரர் பிரானை எம்மானை வாய்ந்த வள வயல் சூழ் தண்       வளங் குருகூர்ச் சடகோபன் நேர்ந்த ஓர் ஆயிரத்து இப் பத்து       அருவினை நீறு செய்யுமே             (11)