முகப்பு

நாலாயிர திவ்ய பிரபந்தம்

நான்காம் ஆயிரம் நம்மாழ்வார் திருவாய் மொழி
திருவேங்கடமுடையானது திருவடிகளில் சரணம்புகுதல் (திருவேங்கடம்)
3433 உலகம் உண்ட பெருவாயா       உலப்பு இல் கீர்த்தி அம்மானே நிலவும் சுடர் சூழ் ஒளி மூர்த்தி       நெடியாய் அடியேன் ஆர் உயிரே திலதம் உலகுக்கு ஆய் நின்ற       திருவேங்கடத்து எம் பெருமானே குல தொல் அடியேன் உன பாதம்       கூடும் ஆறு கூறாயே             (1)
3434 கூறு ஆய் நீறு ஆய் நிலன் ஆகி       கொடு வல் அசுரர் குலம் எல்லாம் சீறா எரியும் திரு நேமி       வலவா தெய்வக் கோமானே சேறு ஆர் சுனைத் தாமரை செந்தீ       மலரும் திருவேங்கடத்தானே ஆறா அன்பில் அடியேன் உன்       அடிசேர் வண்ணம் அருளாயே             (2)
3435 வண்ணம் மருள் கொள் அணி மேக       வண்ணா மாய அம்மானே எண்ணம் புகுந்து தித்திக்கும்       அமுதே இமையோர் அதிபதியே தெள் நல் அருவி மணி பொன் முத்து       அலைக்கும் திருவேங்கடத்தானே அண்ணலே உன் அடி சேர       அடியேற்கு ஆஆ என்னாயே             (3)
3436 ஆஆ என்னாது உலகத்தை       அலைக்கும் அசுரர் வாழ் நாள்மேல் தீ வாய் வாளி மழை பொழிந்த       சிலையா திரு மா மகள் கேள்வா தேவா சுரர்கள் முனிக்கணங்கள்       விரும்பும் திருவேங்கடத்தானே பூ ஆர் கழல்கள் அருவினையேன்       பொருந்துமாறு புணராயே            (4)
3437 புணரா நின்ற மரம் ஏழ் அன்று       எய்த ஒரு வில் வலவா ஓ புணர் ஏய் நின்ற மரம் இரண்டின்       நடுவே போன முதல்வா ஓ திணர் ஆர் மேகம் எனக் களிறு       சேரும் திருவேங்கடத்தானே திணர் ஆர் சார்ங்கத்து உன பாதம்       சேர்வது அடியேன் எந்நாளே?             (5)
3438 எந்நாளே நாம் மண் அளந்த       இணைத் தாமரைகள் காண்பதற்கு என்று எந்நாளும் நின்று இமையோர்கள்       ஏத்தி இறைஞ்சி இனம் இனமாய் மெய்ந் நா மனத்தால் வழிபாடு       செய்யும் திருவேங்கடத்தானே மெய்ந் நான் எய்தி எந் நாள் உன்       அடிக்கண் அடியேன் மேவுவதே?             (6)
3439 அடியேன் மேவி அமர்கின்ற       அமுதே இமையோர் அதிபதியே கொடியா அடு புள் உடையானே       கோலக் கனிவாய்ப் பெருமானே செடி ஆர் வினைகள் தீர் மருந்தே       திருவேங்கடத்து எம் பெருமானே நொடி ஆர் பொழுதும் உன பாதம்       காண நோலாது ஆற்றேனே             (7)
3440 நோலாது ஆற்றேன் உன பாதம்       காண என்று நுண் உணர்வின் நீல் ஆர் கண்டத்து அம்மானும்       நிறை நான்முகனும் இந்திரனும் சேல் ஏய் கண்ணார் பலர் சூழ       விரும்பும் திருவேங்கடத்தானே மாலாய் மயக்கி அடியேன்பால்       வந்தாய் போலே வாராயே             (8)
3441 வந்தாய் போலே வாராதாய்       வாராதாய் போல் வருவானே செந்தாமரைக் கண் செங்கனி வாய்       நால் தோள் அமுதே எனது உயிரே சிந்தாமணிகள் பகர் அல்லைப்       பகல் செய் திருவேங்கடத்தானே அந்தோ அடியேன் உன பாதம்       அகலகில்லேன் இறையுமே             (9)
3442 அகலகில்லேன் இறையும் என்று       அலர்மேல் மங்கை உறை மார்பா நிகர் இல் புகழாய் உலகம் மூன்று       உடையாய் என்னை ஆள்வானே நிகர் இல் அமரர் முனிக்கணங்கள்       விரும்பும் திருவேங்கடத்தானே புகல் ஒன்று இல்லா அடியேன் உன்       அடிக்கீழ் அமர்ந்து புகுந்தேனே.             (10)
3443 அடிக்கீழ் அமர்ந்து புகுந்து அடியீர்       வாழ்மின் என்று என்று அருள்கொடுக்கும் படிக் கேழ் இல்லாப் பெருமானைப்       பழனக் குருகூர்ச் சடகோபன் முடிப்பான் சொன்ன ஆயிரத்துத்       திருவேங்கடத்துக்கு இவை பத்தும் பிடித்தார் பிடித்தார் வீற்றிருந்து       பெரிய வானுள் நிலாவுவரே.             (11)