முகப்பு

நாலாயிர திவ்ய பிரபந்தம்

நான்காம் ஆயிரம் நம்மாழ்வார் திருவாய் மொழி
எம் பெருமானது வலிமை அவன் அன்புடையாருடன் அமர்ந்திருக்கும் சேர்த்தி முதலியவற்றைத் திருச்செங்குன்றூரில் கண்டு மகிழ்தல் (திருச்செங்குன்றூர்)
3587 வார் கடா அருவி யானை மா மலையின்       மருப்பு இணைக் குவடு இறுத்து உருட்டி ஊர் கொள் திண் பாகன் உயிர் செகுத்து அரங்கின்       மல்லரைக் கொன்று சூழ் பரண்மேல் போர் கடா அரசர் புறக்கிட மாடம்       மீமிசைக் கஞ்சனைத் தகர்த்த சீர் கொள் சிற்றாயன் திருச்செங்குன்றூரில்       திருச்சிற்றாறு எங்கள் செல்சார்வே             (1)
3588 எங்கள் செல்சார்வு யாமுடை அமுதம்       இமையவர் அப்பன் என் அப்பன் பொங்கு மூவுலகும் படைத்து அளித்து அழிக்கும்       பொருந்து மூவுருவன் எம் அருவன் செங்கயல் உகளும் தேம் பணை புடை சூழ்       திருச்செங்குன்றூர்த் திருச்சிற்றாறு அங்கு அமர்கின்ற ஆதியான் அல்லால்       யாவர் மற்று என் அமர் துணையே?             (2)
3589 என் அமர் பெருமான் இமையவர் பெருமான்       இரு நிலம் இடந்த எம் பெருமான் முன்னை வல் வினைகள் முழுது உடன் மாள       என்னை ஆள்கின்ற எம் பெருமான் தென் திசைக்கு அணி கொள் திருச்செங்குன்றூரில்       திருச்சிற்றாற்றங்கரை மீபால் நின்ற எம் பெருமான் அடி அல்லால் சரண்       நினைப்பிலும் பிறிது இல்லை எனக்கே            (3)
3590 பிறிது இல்லை எனக்கு பெரிய மூவுலகும்       நிறையப் பேர் உருவமாய் நிமிர்ந்த குறிய மாண் எம்மான் குரை கடல் கடைந்த       கோல மாணிக்கம் என் அம்மான் செறி குலை வாழை கமுகு தெங்கு அணி சூழ்       திருச்செங்குன்றூர்த் திருச்சிற்றாறு அறிய மெய்ம்மையே நின்ற எம் பெருமான்       அடிஇணை அல்லது ஓர் அரணே            (4)
3591 அல்லது ஓர் அரணும் அவனில் வேறு இல்லை       அது பொருள் ஆகிலும் அவனை அல்லது என் ஆவி அமர்ந்து அணைகில்லாது       ஆதலால் அவன் உறைகின்ற நல்ல நான்மறையோர் வேள்வியுள் மடுத்த       நறும் புகை விசும்பு ஒளி மறைக்கும் நல்ல நீள் மாடத் திருச்செங்குன்றூரில்       திருச்சிற்றாறு எனக்கு நல் அரணே             (5)
3592 எனக்கு நல் அரணை எனது ஆர் உயிரை       இமையவர் தந்தை தாய் தன்னை தனக்கும் தன் தன்மை அறிவு அரியானை       தடம் கடல் பள்ளி அம்மானை மனக்கொள் சீர் மூவாயிரவர் வண் சிவனும்       அயனும் தானும் ஒப்பார் வாழ் கனக்கொள் திண் மாடத் திருச்செங்குன்றூரில்       திருச்சிற்றாறு அதனுள் கண்டேனே            (6)
3593 திருச்செங்குன்றூரில் திருச்சிற்றாறு அதனுள்       கண்ட அத் திருவடி என்றும் திருச் செய்ய கமலக் கண்ணும் செவ்வாயும்       செவ்வடியும் செய்ய கையும் திருச் செய்ய கமல உந்தியும் செய்ய       கமலை மார்பும் செய்ய உடையும் திருச் செய்ய முடியும் ஆரமும் படையும்       திகழ என் சிந்தையுளானே             (7)
3594 திகழ என் சிந்தையுள் இருந்தானை       செழு நிலத்தேவர் நான்மறையோர் திசை கைகூப்பி ஏத்தும் திருச்செங்குன்றூரில்       திருச்சிற்றாற்றங் கரையானை புகர் கொள் வானவர்கள் புகலிடம் தன்னை       அசுரர் வன் கையர் வெம் கூற்றை புகழுமாறு அறியேன் பொருந்து மூவுலகும்       படைப்பொடு கெடுப்புக் காப்பவனே            (8)
3595 படைப்பொடு கெடுப்புக் காப்பவன் பிரம       பரம்பரன் சிவப்பிரான் அவனே இடைப்புக்கு ஓர் உருவும் ஒழிவு இல்லை அவனே       புகழ்வு இல்லை யாவையும் தானே கொடைப் பெரும் புகழார் இனையர் தன் ஆனார்       கூரிய விச்சையோடு ஒழுக்கம் நடைப் பலி இயற்கைத் திருச்செங்குன்றூரில்       திருச்சிற்றாறு அமர்ந்த நாதனே             (9)
3596 அமர்ந்த நாதனை அவர் அவர் ஆகி       அவர்க்கு அருள் அருளும் அம்மானை அமர்ந்த தண் பழனத் திருச்செங்குன்றூரில்       திருச்சிற்றாற்றங் கரையானை அமர்ந்த சீர் மூவாயிரவர் வேதியர்கள்       தம்பதி அவனிதேவர் வாழ்வு அமர்ந்த மாயோனை முக்கண் அம்மானை       நான்முகனை அமர்ந்தேனே             (10)
3597 தேனை நன் பாலை கன்னலை அமுதை       திருந்து உலகு உண்ட அம்மானை வான நான்முகனை மலர்ந்த தண் கொப்பூழ்       மலர்மிசைப் படைத்த மாயோனை கோனை வண் குருகூர் வண் சடகோபன்       சொன்ன ஆயிரத்துள் இப் பத்தும் வானின் மீது ஏற்றி அருள்செய்து முடிக்கும்       பிறவி மா மாயக் கூத்தினையே             (11)