முகப்பு

நாலாயிர திவ்ய பிரபந்தம்

நான்காம் ஆயிரம் நம்மாழ்வார் திருவாய் மொழி
எம்பெருமானது வடிவழகைக் காணப்பெறாத ஆழ்வார் ஆசை மிகுந்து அழுது அரற்றுதல்
3598 மாயக் கூத்தா வாமனா       வினையேன் கண்ணா கண் கை கால் தூய செய்ய மலர்களா       சோதிச் செவ்வாய் முகிழதா சாயல் சாமத் திருமேனி       தண் பாசடையா தாமரை நீள் வாசத் தடம்போல் வருவானே       ஒருநாள் காண வாராயே             (1)
3599 காண வாராய் என்று என்று       கண்ணும் வாயும் துவர்ந்து அடியேன் நாணி நல் நாட்டு அலமந்தால்       இரங்கி ஒருநாள் நீ அந்தோ காண வாராய்! கரு நாயிறு       உதிக்கும் கரு மா மாணிக்க நாள் நல் மலைபோல் சுடர்ச் சோதி       முடி சேர் சென்னி அம்மானே!             (2)
3600 முடிசேர் சென்னி அம்மா நின்       மொய் பூம் தாமத் தண் துழாய்க் கடிசேர் கண்ணிப் பெருமானே       என்று என்று ஏங்கி அழுதக்கால் படிசேர் மகரக் குழைகளும்       பவள வாயும் நால் தோளும் துடி சேர் இடையும் அமைந்தது ஓர்       தூ நீர் முகில் போல் தோன்றாயே.            (3)
3601 தூ நீர் முகில் போல் தோன்றும் நின்       சுடர் கொள் வடிவும் கனிவாயும் தே நீர்க் கமலக் கண்களும்       வந்து என் சிந்தை நிறைந்தவா மா நீர் வெள்ளி மலைதன்மேல்       வண் கார் நீல முகில் போல தூ நீர்க் கடலுள் துயில்வானே       எந்தாய்! சொல்லமாட்டேனே             (4)
3602 சொல்ல மாட்டேன் அடியேன் உன்       துளங்கு சோதித் திருப்பாதம் எல்லை இல் சீர் இள நாயிறு       இரண்டுபோல் என் உள்ளவா அல்லல் என்னும் இருள் சேர்தற்கு       உபாயம் என்னே ஆழி சூழ் மல்லை ஞாலம் முழுது உண்ட       மா நீர்க் கொண்டல் வண்ணனே?             (5)
3603 கொண்டல் வண்ணா குடக்கூத்தா       வினையேன் கண்ணா கண்ணா என் அண்ட வாணா என்று என்னை       ஆளக் கூப்பிட்டு அழைத்தக்கால் விண் தன்மேல் தான் மண்மேல் தான்       விரி நீர்க் கடல் தான் மற்றுத்தான் தொண்டனேன் உன் கழல்காண       ஒருநாள் வந்து தோன்றாயே             (6)
3604 வந்து தோன்றாய் அன்றேல் உன்       வையம் தாய மலர் அடிக்கீழ் முந்தி வந்து யான் நிற்ப       முகப்பே கூவிப் பணிக்கொள்ளாய் செந்தண் கமலக் கண் கை கால்       சிவந்த வாய் ஓர் கரு நாயிறு அந்தம் இல்லாக் கதிர் பரப்பி       அலர்ந்தது ஒக்கும் அம்மானே             (7)
3605 ஒக்கும் அம்மான் உருவம் என்று       உள்ளம் குழைந்து நாள் நாளும் தொக்க மேகப் பல் குழாங்கள்       காணும்தோறும் தொலைவன் நான் தக்க ஐவர் தமக்காய் அன்று       ஈர் ஐம்பதின்மர் தாள் சாயப் புக்க நல்தேர்த் தனிப்பாகா       வாராய் இதுவோ பொருத்தமே?             (8)
3606 இதுவோ பொருத்தம்? மின் ஆழிப்       படையாய் ஏறும் இரும் சிறைப்புள் அதுவே கொடியா உயர்த்தானே       என்று என்று ஏங்கி அழுதக்கால் எதுவேயாகக் கருதுங்கொல்       இம் மா ஞாலம் பொறை தீர்ப்பான் மது வார் சோலை உத்தர       மதுரைப் பிறந்த மாயனே?             (9)
3607 பிறந்த மாயா பாரதம்       பொருத மாயா நீ இன்னே சிறந்த கால் தீ நீர் வான் மண்       பிறவும் ஆய பெருமானே கறந்த பாலுள் நெய்யே போல்       இவற்றுள் எங்கும் கண்டுகொள் இறந்து நின்ற பெரு மாயா       உன்னை எங்கே காண்கேனே?             (10)
3608 எங்கே காண்கேன் ஈன் துழாய் அம்மான் தன்னை யான்? என்று என்று அங்கே தாழ்ந்த சொற்களால் அம் தண் குருகூர்ச் சடகோபன் செங்கேழ் சொன்ன ஆயிரத்துள் இவையும் பத்தும் வல்லார்கள் இங்கே காண இப் பிறப்பே மகிழ்வர் எல்லியும் காலையே             (11)