முகப்பு

நாலாயிர திவ்ய பிரபந்தம்

நான்காம் ஆயிரம் நம்மாழ்வார் திருவாய் மொழி
எல்லா உறவின் காரியமும் தமக்குக் குறைவில்லாமல் அருளுமாறு ஆழ்வார் எம்பெருமானைப் பிரார்த்தித்தல் (திருப்புளிங்குடி)
3675 பண்டை நாளாலே நின் திரு அருளும்       பங்கயத்தாள் திரு அருளும் கொண்டு நின் கோயில் சீய்த்து பல்படிகால்       குடிகுடி வழிவந்து ஆட்செய்யும் தொண்டரோர்க்கு அருளி சோதி வாய் திறந்து உன்       தாமரைக் கண்களால் நோக்காய் தெண் திரைப் பொருநல் தண் பணை சூழ்ந்த       திருப்புளிங்குடிக் கிடந்தானே             (1)
3676 குடிக்கிடந்து ஆக்கம் செய்து நின் தீர்த்த       அடிமைக் குற்றேவல்செய்து உன் பொன் அடிக் கடவாதே வழி வருகின்ற       அடியரோர்க்கு அருளி நீ ஒருநாள் படிக்கு அளவாக நிமிர்த்த நின் பாத       பங்கயமே தலைக்கு அணியாய் கொடிக்கொள் பொன் மதிள் சூழ் குளிர் வயல் சோலை       திருப்புளிங்குடிக் கிடந்தானே            (2)
3677 கிடந்த நாள் கிடந்தாய் எத்தனை காலம்       கிடத்தி உன் திருஉடம்பு அசைய தொடர்ந்து குற்றேவல்செய்து தொல் அடிமை       வழி வரும் தொண்டரோர்க்கு அருளி தடம் கொள் தாமரைக் கண் விழித்து நீ எழுந்து உன்       தாமரை மங்கையும் நீயும் இடம் கொள் மூவுலகும் தொழ இருந்தருளாய்       திருப்புளிங்குடிக் கிடந்தானே             (3)
3678 புளிங்குடிக் கிடந்து வரகுணமங்கை       இருந்து வைகுந்தத்துள் நின்று தெளிந்த என் சிந்தையகம் கழியாதே       என்னை ஆள்வாய் எனக்கு அருளி நளிர்ந்த சீர் உலகம் மூன்றுடன் வியப்ப       நாங்கள் கூத்து ஆடி நின்று ஆர்ப்ப பளிங்கு நீர் முகிலின் பவளம் போல் கனிவாய்       சிவப்ப நீ காண வாராயே             (4)
3679 பவளம்போல் கனி வாய் சிவப்ப நீ காண       வந்து நின் பல் நிலா முத்தம் தவழ் கதிர் முறுவல் செய்து நின் திருக்கண்       தாமரை தயங்க நின்றருளாய் பவள நன் படர்க்கீழ் சங்கு உறை பொருநல்       தண் திருப்புளிங்குடிக் கிடந்தாய் கவள மா களிற்றின் இடர் கெடத் தடத்துக்       காய் சினப் பறவை ஊர்ந்தானே             (5)
3680 காய் சினப் பறவை ஊர்ந்து பொன் மலையின்       மீமிசைக் கார் முகில் போல மா சின மாலி மாலிமான் என்று அங்கு       அவர் படக் கனன்று முன் நின்ற காய் சின வேந்தே கதிர் முடியானே       கலி வயல் திருப்புளிங்குடியாய் காய் சின ஆழி சங்கு வாள் வில் தண்டு       ஏந்தி எம் இடர் கடிவானே             (6)
3681 எம் இடர் கடிந்து இங்கு என்னை ஆள்வானே       இமையவர் தமக்கும் ஆங்கு அனையாய் செம் மடல் மலருந் தாமரைப் பழனத்       தண் திருப்புளிங்குடிக் கிடந்தாய் நம்முடை அடியர் கவ்வைகண்டு உகந்து       நாம் களித்து உளம் நலம் கூர இம் மட உலகர் காண நீ ஒருநாள்       இருந்திடாய் எங்கள் கண்முகப்பே             (7)
3682 எங்கள் கண் முகப்பே உலகர்கள் எல்லாம்       இணை அடி தொழுது எழுது இறைஞ்சி தங்கள் அன்பு ஆர தமது சொல் வலத்தால்       தலைத்தலைச் சிறந்து பூசிப்ப திங்கள் சேர் மாடத் திருப்புளிங்குடியாய்       திரு வைகுந்தத்துள்ளாய் தேவா இங்கண் மா ஞாலத்து இதனுளும் ஒருநாள்       இருந்திடாய் வீற்று இடம் கொண்டே             (8)
3683 வீற்று இடம்கொண்டு வியன்கொள் மா ஞாலத்து       இதனுளும் இருந்திடாய் அடியோம் போற்றி ஓவாதே கண் இணை குளிர       புது மலர் ஆகத்தைப் பருக சேற்று இள வாளை செந்நெலூடு உகளும்       செழும் பனைத் திருப்புளிங்குடியாய் கூற்றமாய் அசுரர் குலமுதல் அரிந்த       கொடுவினைப் படைகள் வல்லானே             (9)
3684 கொடு வினைப் படைகள் வல்லையாய் அமரர்க்கு       இடர் கெட அசுரர்கட்கு இடர் செய் கடு வினை நஞ்சே என்னுடை அமுதே       கலி வயல் திருப்புளிங்குடியாய் வடிவு இணை இல்லா மலர்மகள் மற்றை       நிலமகள் பிடிக்கும் மெல் அடியைக் கொடுவினையேனும் பிடிக்க நீ ஒருநாள்       கூவுதல் வருதல் செய்யாயே             (10)
3685 கூவுதல் வருதல் செய்திடாய் என்று       குரை கடல் கடைந்தவன் தன்னை மேவி நன்கு அமர்ந்த வியன் புனல் பொருநல்       வழுதி நாடன் சடகோபன் நா இயல் பாடல் ஆயிரத்துள்ளும்       இவையும் ஓர் பத்தும் வல்லார்கள் ஓவுதல் இன்றி உலகம் மூன்று அளந்தான்       அடி இணை உள்ளத்து ஓர்வாரே             (11)