முகப்பு

நாலாயிர திவ்ய பிரபந்தம்

நான்காம் ஆயிரம் நம்மாழ்வார் திருவாய் மொழி
ஆழ்வார் தாம் பெறக் கருதிய பக்தி பலித்தமையை அருளிச்செய்தல்
3807 சார்வே தவநெறிக்குத் தாமோதரன் தாள்கள் கார் மேக வண்ணன் கமல நயனத்தன் நீர் வானம் மண் எரி கால் ஆய் நின்ற நேமியான் பேர் வானவர்கள் பிதற்றும் பெருமையனே             (1)
3808 பெருமையனே வானத்து இமையோர்க்கும் காண்டற்கு அருமையனே ஆகத்து அணையாதார்க்கு என்றும் திரு மெய் உறைகின்ற செங்கண் மால் நாளும் இருமை வினை கடிந்து இங்கு என்னை ஆள்கின்றானே             (2)
3809 ஆள்கின்றான் ஆழியான் ஆரால் குறைவு உடையம்? மீள்கின்றது இல்லை பிறவித் துயர் கடிந்தோம் வாள் கெண்டை ஒண்கண் மடப் பின்னை தன் கேள்வன் தாள் கண்டுகொண்டு என் தலைமேல் புனைந்தேனே             (3)
3810 தலைமேல் புனைந்தேன் சரணங்கள் ஆலின் இலைமேல் துயின்றான் இமையோர் வணங்க மலைமேல் தான் நின்று என் மனத்துள் இருந்தானை நிலை பேர்க்கல் ஆகாமை நிச்சித்து இருந்தேனே             (4)
3811 நிச்சித்து இருந்தேன் என் நெஞ்சம் கழியாமை கைச் சக்கரத்து அண்ணல் கள்வம் பெரிது உடையன் மெச்சப்படான் பிறர்க்கு மெய்போலும் பொய் வல்லன் நச்சப்படும் நமக்கு நாகத்து அணையானே             (5)
3812 நாகத்து அணையானை நாள்தோறும் ஞானத்தால் ஆகத்து அணைப்பார்க்கு அருள்செய்யும் அம்மானை மாகத்து இள மதியம் சேரும் சடையானைப் பாகத்து வைத்தான் தன் பாதம் பணிந்தேனே             (6)
3813 பணி நெஞ்சே நாளும் பரம பரம்பரனை பிணி ஒன்றும் சாரா பிறவி கெடுத்து ஆளும் மணி நின்ற சோதி மதுசூதன் என் அம்மான் அணி நின்ற செம்பொன் அடல் ஆழியானே             (7)
3814 ஆழியான் ஆழி அமரர்க்கும் அப்பாலான் ஊழியான் ஊழி படைத்தான் நிரை மேய்த்தான் பாழி அம் தோளால் வரை எடுத்தான் பாதங்கள் வாழி என் நெஞ்சே! மறவாது வாழ்கண்டாய்             (8)
3815 கண்டேன் கமல மலர்ப் பாதம் காண்டலுமே விண்டே ஒழிந்த வினையாயின எல்லாம் தொண்டே செய்து என்றும் தொழுது வழியொழுக பண்டே பரமன் பணித்த பணிவகையே             (9)
3816 வகையால் மனம் ஒன்றி மாதவனை நாளும் புகையால் விளக்கால் புது மலரால் நீரால் திசைதோறு அமரர்கள் சென்று இறைஞ்ச நின்ற தகையான் சரணம் தமர்கட்கு ஓர் பற்றே             (10)
3817 பற்று என்று பற்றி பரம பரம்பரனை மல் திண் தோள் மாலை வழுதி வளநாடன் சொல் தொடை அந்தாதி ஓர் ஆயிரத்துள் இப் பத்தும் கற்றார்க்கு ஓர் பற்றாகும் கண்ணன் கழல் இணையே             (11)