உலகங்களை ஆண்டு கொண்டிருந்தும், உம்மிடத்து மகனாய்
அவதரித்து வந்து, மிகை என்பதற்கு இடமில்லாத தனது புகழினும்
மிகுதியாக நிலைபெற்ற தயவை விளைவிக்கும் இவன்தான் அவன்!"
என்று சொல்லி, மூவரையும் அவ்வானவர் தொழுதனர்.

                பாலைவனத்து முந்நெறி :

     - விளம், - விளம், - மா, கூவிளம்

     சூசையும் மரியாளும் தேனின் சுவை போல இவையெல்லாம் செவி
தந்து கேட்டனர்; வானுலகிற்கு உரிய இன்பம் தாம் அடைத்து, ஊனுடல்
கொண்டு உதித்துள்ள சிறுவனை உலக நாதனென்று வாழ்த்துக் கூறினர்;
அப்பாலைவனத்தில் முப்பந்தைந்து காதம் கடந்து போயினர்.