ஆ - பசு; ஆறு - நதி, வழி; ஆற்றினன் - பொறுத்துக் கொண்டான்; ஒன்று-ஒன்று என்னும் எண் - இவை ஒரே சொல்லாய் அமைதலின் தனிமொழி.

ஆ-நீ ஆவாய்-முன்னேறுவாய்;

ஆறு-நீ ஆறுவாய்-சினம் தணிவாய்;

ஆற்றினன்-ஆறு+இன்னன்-வழியில் இத்தன்மையான்;

ஆறிரண்டு-ஆறு+இரண்டு-பன்னிரண்டு;

ஆறிரண்டு தோளான்-ஆறு+இரண்டு+தோளான்-முருகன்;

வாழை-வாழ்+ஐ-வாழும் தலைவன்;

என்புழி, ஆ-ஆறு-என்பன எழுவாய் மறைந்த ஏவல்வினை கொண்ட தொடர்மொழி. ஏனைய பல சொற்கள் இணைந்த தொடர்மொழி.
எட்டு-எட்டு என்ற எண், எள்+து-எள்ளினை உண்பாய்.

கவி-பாடல், பாடலை இயற்றுபவன்.

சாத்தன் (வந்தான்)-உயர்திணை ஆண்பாற்பெயர்.

சாத்தன் (வந்தது)-அஃறிணை ஆண்பாற்பெயர்.

வாழ்க (யான் நீ அவன்)-பொதுவினை.

இவை ஒரே பெயர் ஒன்றுக்கு மேற்பட்ட விதிகள் பெற்றமைக்கு எடுத்துக்காட்டாகும்.]

‘அன்றி இன்றிஎன் வினைஎஞ்சு இகரம்
தொடர்பினுள் உகரமாய்(த்திரியும்)’                                    -ந. 173

என்று முறை கூறினார்; அம்முறையே வினையெச்சம்மே வினை முற்று ஆகலும்’ எனல் வேண்டும்; அது மறந்து,