1

திருச்சிற்றம்பலம்

பதிகக் குறிப்பு :- மறைக்காடனாரே, அஞ்சாது கயிலைமலையினை எடுக்கப்புக்க இராவணனை ஒரு விரலால் ஊன்றி அடர்த்தார்; அதுகண்டு பூதம் எல்லாம் நக்கன; அவன் முன்கை மா நரம்பு வெட்டி முன்னிருக் கிசைகள் பாட அங்கைவாள் அருளினார். குறிப்பு :- இப்பதிக முழுமையும் இராவணன் கயிலை எடுத்ததொரு வரலாறு பற்றியே அருளப்பட்டது. "கூற்றாயின வாறு" என்ற பதிகப்பாட்டுக் குறிப்புக்கள் (10 பாட்டு - பக்கம் 90) பார்க்க. இங்குத் தரிசித்தபோது கயிலாயக் குறிப்பு நாயனார் திருவுள்ளத்துத் தோன்றியிருத்தல் வேண்டுமென்பது கருதப்படும்.

பதிகப் பாட்டுக் குறிப்பு :- (1) தெழித்து - அதட்டி. யாரையும் மேல் உணரா ஆண்மை - தனக்குமேல் எவரும் இருப்பதாக எண்ணாத வீரம். மிக்கான் - மிக்கு எழுந்த இராவணன். காரிகை - உமையே! விளி. "அரக்கனுணரா, தொருத்தியை வெருக்குற வெருட்டலும் நெருக்கென நிருத்த விரலாற், கருத்தில வொருத்தனை யெருத்திற நெரித்த கயிலாய மலையே" (பிள் - தேவா). - (2) தெக்குதல் - மிகுதல். - (5) பண்டம் - கையாற் றூக்கக்கூடிய சிறு பொருள். அடுக்க - அழிக்க. - (6) நாள் முடிக்கின்ற - தனது வாழ்நாளுக்கு முடிவு எல்லை கட்டுகின்ற. நடுங்கியே - அஞ்சியே. போகான் - போகானாகி. - (8) பக்க மேலிட்ட கையான் - பக்கங்களில் முளைத்த அனேகங் கைகளையுடைவன். போதுமாறு - வணங்கிச் செல்லுமாறு. பூதம் - கயிலையிற் சூழ்ந்துள்ள சிவபூதகணங்கள். "கோடி கோடி குறட்சிறு பூதங்கள், பாடி யாடும் பரப்பது பாங்கெலாம்" (திருமலைச்சிறப்பு). - (9) நாணஞ்சு - நாலஞ்சு என்பது நாணஞ்சு என மருவி நின்றது. பாணஞ்சு - பாண் - தாழ்ச்சி. "சிறகாற் புல்லிப் பணிந்து பாண் செய்ததன்றே" (சீவக - 1624). அஞ்சு - அச்சம். அஞ்சுதல் முதலிலைப்பெயர். பாணும் அஞ்சும் என்க. தாழ்வும் அச்சமும் இழந்தவனாய். நீள் அஞ்சு என்பது நீணஞ்சு என மரீஇயிற்று. "நீணுல கெலாம்" (கோயில் - குறுந் - 4). நீள் அஞ்சு - வேண்டுமாறு நீண்டு சென்று வீழ்த்துவனவாகிய ஐம்பொறிகளின் சேட்டை. பொறிகளுக்கு மூலமான ஆணவத்தால் என்பாருமுண்டு. ஏண் - அஞ்சுகைகள் - ஏண் - கர்வப்பேச்சு. "ஏண் பலபகர்ந்தனை" (கந்த பு. அவைபுகு. 153). அஞ்சுகைகள் - அஞ்சிய பேச்சுக்கள். கர்வப்பேச்சுப் பேசியஞான்றே அஞ்சிப் பேசச் செய்தார். "ஆர்த்தவா யலற வைத்தார்" (நேரிசை - அதிகை). ஏண் - நஞ்சுகை - என்று பிரித்து, கர்வம் நைந்து போதலை என்றலுமாம்.