வருவிக்க. "குழையும் சுருடோடும்....உடைத் தொன்மைக் கோலம்" (திருவாகோத்); "ஒருபாற் றோடு மொருபாற் குழையு, மிருபாற்பட்ட மேனி யெந்தை" (11-ம் திருமுறை - கோயினான்..36) இரண்டு கொலாம் உருவம் - இருவகையும் கூடிய உருவம் - (3) கையதுவாகிய பொன்மலைவில்லினது பாம்பாகிய நாணிற் கோத்த கணை மூன்று கூறுடையது. "குன்ற வார்சிலை நாண ராவரி வாளி கூரெரி, காற்றின்மும்மதில், வென்றவா றெங்ஙனே" (சீகாமரம் - ஆமாத்தூர் - 1 - பிள்ளையார்); கணையின் மூன்று கூறாவன:- ஈர்க்கு - வாயு; உடல் - திருமால்; கூர் - தீக்கடவுள். "மாருதம் - மால் - எரி மூன்றும் வாய் - அம்பு - ஈர்க்காஞ் சரத்தானை" (தாண்டகம் - வீழி - 9) என்று நாயனார் எதிர் நிரனிறையாக வைத்தோதிக் காட்டுவது காண்க. -(4) முகம் - இங்கு அவர் காட்சிப்படும் நெறிகளை உணர்த்தி நின்றது போலும். -(5) அவரது ஆடும் அரவு. இப்பதிகத்தின் 5-வது பாட்டாகிய முற்கூற்று இறுதியில் அரவின் படத்தையும், 10-வது பாட்டாகிய பிற்கூற்று இறுதியில் அரவுப் படத்தினுள்ள கண் - பல் - எயிறு என்றிவற்றையும் வைத்த முறையும், எயிறுந்நெரிந் துக்கன் என முடித்த முறையும் கருதுக. அவராற் காயப்பட்டான் - மன்மதன். -(7) ஊழி முடிவில் அவராற் படைக்கப்பட்டன எழுவகைப் பறிவி. -(8) "எண் குணத்தான்" குறள் - சூடும் இனமலர் எட்டு - அட்டபுட்பம் எனப்படும். -(9) நூல் - பூணூல். ஒன்பது பாரிடம் - பாரிடம் - பேய்க்கணம் - பூதக்கூட்டம். இவை ஈரொன்பது - பதினெண் கணம் எனப்படும். ஈரொன்பதென்பது என வகை குறிக்க ஒன்பதெனப்பட்டது. அவராற் காயப்பட்டான் - இராவணன். அடியார் செய்கை பத்து - "பத்துடையீர் ஈசன் பழவடியீர்" (திருவாசகம் திருவெம் - 3) - குறிப்பு - இத்திருப்பதிகத்தை மந்திரமாகக் கொண்டு மெய்யன்போடு பாராணஞ்செய்து கைவரப் பெற்றோர் அரவின் விட வேகத்தை நீக்கவல்லவராதலை இன்றும் கண்கூடாகக் காணலாம்.

209

210

211

1474. (இ-ள்.) அரும் தனயன் உயிர்பெற்ற அது கண்டு - அருமையாகிய மகன், இழந்த உயிரை மீளவும்பெற்று எழுந்த அதனைக்கண்டும்; அமுது செயாது இருந்ததற்குத் தளர்வு எய்தி இடர் உழந்தார் துயர்நீங்க - தாம் அமுது செய்யாமல் தாழ்ந்து இருக்க நேர்ந்தமைக்கு மனந்தளர்ந்து வருந்தும் அப்பூதியார் மனைவியார் முதலியோர்களது துன்பம் நீங்கும் பொருட்டு; வருந்தும் அவர் மனைப் புகுந்து - வருந்துகின்ற அவர்களுடைய திருமனையினுள் கோயில் முன்பினின்றும் போந்து