இந்த இரண்டு பாட்டுக்களும் தொடர்ந்து ஒரு முடிபு கொண்டன. 1555. (வி-ரை.) விடைகொண்டு - விடைபெற்றுக்கொண்டு. போற்றிசைத்து - திருப்பதிகங்கள் பாடி. பேணுதல் - இயன்ற திருப்பணிகள் எல்லாம் செய்து விரும்பி வீற்றிருத்தல். பெயர்வார் - அங்குநின்றும் பெயர்ந்து செல்வாராகி. அமர் - விரும்பி வெளிப்பட வீற்றிருக்கும்; தாணு - சிவபெருமான். பெயர்வார் - நினைக்கின்றார் (1555), அருள்பெற்று - அகன்று போய் - என பணிந்து - பாடி - வந்து அடைந்தார் (1556) என்று முடிக்க. நினைக்கின்றார் - நினைந்து. முற்றெச்சம் போற்றிசைத்தல் - ஒரு சொன்னீர்மைத்தாய்ப் போற்றுதல் என்ற பொருளில் வந்தது. மீண்டுஞ் சார நினைக்கின்றார் - முன் பலகாலம் பிள்ளையாருடனே தங்கி அருள் பெற்ற தன்மையால் இங்கு அவரைப் பிரிந்த உடனே அங்குச் சென்று தொழ நினைந்தார் என்க. மீண்டும் - என்ற குறிப்புமது. மேல்வரும் பாட்டில் "மீண்டும் செல்வன்" என்றதும் இக்கருத்து. 290 1556. (வி-ரை.) சோலை - நெய்த நிலத்துக்குரிய புன்னை கைதை முதலிய சோலைகள். "மன்றல் விரவு மலர்ப்புன்னை மணஞ்சூழ் சோலை" (1529) சோதி - இயல்பாய் ஒளி விடுவதாயும், ஏனை ஒளிகட்கெல்லாம் ஒளிதருவ தாயும் உள்ள பேரொளி. "சோதியுட்சோதி", "சோதியே சுடரே சூழொளி விளக்கே." அருள் பெற்று - அருள்விடை பெற்றுக்கொண்டு. "வேலைவிடம்.....செல்வன்" என - காரோணம் - பிறவும் பணிந்து - பாடி - வந்து - என்றது அணியனவாகிய அத்தலங்களிற் சென்று பணிந்த காலத்தெல்லாம் வீழிமிழலை செல்வேன் என்பது மனத்துட்கொண்டே சென்றருளினர் என்றதாம். திருவாரூரினின்றும் திருப்புகலூர் தொழ நினைந்து சென்றவர் பிற பதியும் பணிந்து போந்ததும் (1495), பிறவும் காண்க. என - என்று நினைந்த வண்ணமே. ஞாலம் நிகழ்ந்த - உலகத்தில் விளங்கிய. நிகழ்தல் - பெருமை பிறங்குதல். நாகைக்காரோணமும் - பிறவும் என்க. உம்மை தொக்கது. பிறவும் - முன் அணைந்தனவும் பிறவும் என்க. முன் அணையாத தலமாதலின் நாகைக்காரோணத்தைப் பெயராற் சுட்டி, அது முதலிய பிறவும் என்றார். பிற - திருநெல்லிக்காவல், திருநாட்டியத்தான்குடி, திருவாரூர், நன்னிலம் முதலியன. நாயனாரது கருத்துத் திருவீழிமிழலை மீண்டு சென்று கும்பிடுதலாதலின் இடையில் நேர்ந்த தலங்களை வழிபட்டுச் சென்றமை தொகுத்துக் கூறினார். சாலும்மொழி வண் தமிழ்பாடி - அங்கங்கும் திருப்பதிகங்களை அருளிச் செய்து துதித்து. 291 திருமறைக்காடு III திருச்சிற்றம்பலம் | திருநேரிசை |
| இந்திர னோடு தேவ ரிருடிக ளேத்து கின்ற
சுந்தர மானார் போலுந் துதிக்கலாஞ் சோதி போலுஞ்
சந்திர னோடு கங்கை யரவையுஞ் சடையுள் வைத்து
மந்திர மானார் போலு மாமறைக் காட னாரே, |
1 |