திருக்கோவையார் 335 ஆம் செய்யுள்
ஆற்றாமை கூறல்

     அஃதாவது: பொருளீட்டுதற் பொருட்டுத் தலைவியைப் பிரிந்து செல்லுதற்குக் கருதும் தலைவனுடைய கருத்தினைக் குறிப்பாலுணர்ந்த தோழி தலைவியினது பிரிவாற்றாத் தன்மையை அவனுக்குக் கூறா நிற்றல் என்பதாம். அதற்குச் செய்யுள்,

ஏழை யழுங்கத் தோழி சொல்லியது

     (இ-ள்) வானக்கடி மதில் தில்லை எம் கூத்தனை ஏத்தலர்போல்-முகிகளையுடைத்தாகிய காவலையுடைய மதிலாற் சூழப்பட்ட தில்லையின்கண் எழுந்தருளியுள்ள எம்மிறைவனாகிய கூத்தப் பெருமானை வாழ்த்தாதார் போல; காதலர் கானக்ம் கடம் செல்வர் என்ன-நம்பெருமான் காட்டினையுடைய பாலைநிலத்தில் செல்வர் என்று யான் செல்லும் அளவிலே; கதிர் முலைகள் மானக்கனகந்தரும்-ஒளியையுடைய எம்பெருமாட்டியின் முலைகள் கொண்டாடப்படும்பொன்னைத் தாரா நின்றன; மலர்க்கணகள் முத்தம் வளர்க்கும்- மலர்போலும் அவளுடைய கண்கள் முத்துக்களைப் பெருக உண்டாக்கா நின்றன; ஆதனால்; தேன் நக்க தார்மன்னன் இனிச் சென்று தேஎர் பொருள் என்-தேனோடு மலர்ந்த மலர்மாலையினையுடைய மன்னவனாகிய எம்பெருமான் இனித் தொலைவிலே சென்று தேடுதற்குரிய பொருள் யாதோ என்பதாம்.

     (வி-ம்.) வானம்: ஆகுபெயர்; முகில். கடி-காவல். எம்மிறைவனாகிய கூத்தன் என்க. ஏத்தலர்-வாழ்த்தாதார். கானம்-காடு. மானக்கனகம் என்பதற்கு மாற்றாணிப்பொன் என்றுரைப்பின்னுமாம். இது முன்னிலைப்புறமொழி. மன்னன் என்பது இயல்புவிளி எனினுமாம். அமையும். கடம் செல்வர் என்னுமளவிலே எம்பெருமாட்டியின் முலைமேல் பொன்னொறப் பசலை பாய்ந்தது; கண்கல் முத்துப் போன்று நீர்த்துளி சிந்தின என்பது கருத்து. இனி நின் காதலியின் முலையும்