நிலம் விண்டவர் என்றது இறைவன் திருவடியை யான் காண்குவன் என்று செருக்குற்றுப் பன்றியாகி நிலத்தை அகழ்ந்த திருமாலை. “புரங்கடந் தான்அடி காண்பான் புவிவிண்டு புக்குஅறியாது இரங்கிடு எந்தாய் என்றிரப்ப” எனவரும் திருக்கோவையும் (86) காண்க. இறந்தார் விண்டவர் என்னும் பன்மைக்கள் இகழ்ச்சிக் குறிப்பு. மிக்கார் என்றது செருக்குமிக்கோர் எனவும் ஒருபொருள் தோன்ற நின்றது. கண்ணிறத்தல்-காணப்படாதிருத்தல். விண்டவர் என்புழி விண்டென்பது பிளந்தென்பதுபோலச் செய்வதன்றொழிற்கும் செய்விப்பதென்றெழிற்கும் பொது. விண்ணிறந்தார்க்கும் நிலம் விண்டவர்க்கும் கண்ணிறந்தாராயினும் மெய்யடியார்க்கு எளிவந்து காட்சி தருபவர் என்னும் கருத்தால் தில்லையம்பலத்தார் என்றார். கழுக்குன்று-திருக்கழுக்குன்றம். சோலைநின்று எனக் கூட்டுக. எண்ணிந்றதார் பலர் என்றும் பாடம். அறிகின்றிலேன் என்பது சொல்லெச்சம். கூறுவாயாக என்பது குறிப்பெச்சம். மெய்ப்பாடு: மருட்கையைச் சார்ந்த பெருமிதம். நும்மால் கருதப்படுவாளை அறியேன் என்றால் என் குறை இன்னாள் கண்ணதென அறிவித்து இவள் முடிக்குமென நினைந்து ஆற்றுவானாம் என்பது பயன்.