|
|
|
செய்யுள்
33
நேரிசையாசிரியப்பா
|
|
|
|
|
|
5
|
|
இருளொடு
தாரகை யிரண்டினை மயக்கி
குழலென மலரென மயல்வரச் சுமந்து
வில்லினைக் குனித்துக் கணையினை வாங்கிப்
புருவங் கண்ணென வுயிர்விடப் பயிற்றி
மலையினைத் தாங்கி யமுதினைக் கடைந்து |
|
10
|
|
முலையெனச்
சொல்லென வரவர வைத்து
மெய்யினைப் பரப்பி பொய்யினைக் காட்டி
யல்குலிடை யெனனெஞ் சுழலக் கொடுத்து
முண்டக மலர்த்தி மாந்தளிர் மூடி
யடியென வுடலென வலமற நிறீஇய |
|
15
|
|
மூரி
வீழ்ந்த நெறிச்சடை முனிவர்
சருக்கங் காட்டு மருமறை சொல்லி
யுள்ளங் கருத்துக் கண்சிவந் திட்ட
மந்திரத் தழற்குழி தொட்டுவயிறு வருந்தி
முன்பி னீன்ற பேழ்வாய்ப் புலியினைக் |
|
20
|
|
கைதைமுட்
செறித்த கூரெயிற் றரவினைக்
காருடல் பெற்ற தீவிழிக் குறளினை
யுரிசெய் துடுத்துச் செங்கரந் தரித்துச்
செம்மலர் பழித்த தாட்கீழ்க் கிடத்தி
யருணடம் புரிந்த தேவர் நாயக |
|
25
|
|
னொருநாண்
மூன்று புரந்தீக் கொளுவப்
பொன்மலை பிடுங்கிக் கார்முக மென்ன
வளைத்த ஞான்று நெடுவிண் டடையக்
கால்கொடுத் தன்ன கந்திக ணிமிர்ந்து
நெருக்குபொழிற் கூட லன்னசெம் மகளிர் |
|
|
|
கண்ணெனுந்
தெய்வக் காட்சியுட் பட்டோர்
வெண்பொடி யெருக்க மென்புபனை கிழியினைப்
பூசி யணிந்து பூண்டுபரி கடவிக் |