|
|
செய்யுள்
77
நேரிசையாசிரியப்பா
|
|
|
|
5
|
|
மருவளர்
குவளை மலர்ந்துமுத் தரும்பிப்
பசுந்தாட் டோன்றி மலர்நனி பறித்து
நெட்டெறி யூதை நெருப்பொடு கிடந்து
மணிப்புறங் கான்ற புரிவளை விம்மி
விதிப்பவன் விதியா வோவநின் றெனவென் |
10
|
|
னுள்ளமுங் கண்ணு நிலையுறத் தழீஇயின
னுவணக் கொடியின னுந்திமலர் தோன்றிப்
பார்முதற் படைத்தவ னடுத்தலை யறுத்துப்
புனிதக் கலனென வுலகுதொழக் கொண்டு
வட்டமுக் கோணஞ் சதுரங் கார்முக |
15
|
|
நவத்தலைத் தாமரை வளைவாய்ப் பருந்தெனக்
கண்டன மகந்தொறுங் கலிபெறச் சென்று
நறவிரந் தருளிய பெரியவர் பெருமான்
கூக்குரல் கொள்ளக் கொலைதரு நவ்வியும்
விதிரொளி காற்றக் கனல்குளிர் மழுவு |
20
|
|
மிருகரந் தரித்த வொருவிழி நுதலோன்
கூடலொப் புடையாய் குலவுடுத் தடவுந்
தலைமதில் வயிற்றுட் படுமவ ருயிர்க்கணந்
தனித்தனி யொளித்துத் தணக்கலு மரிதெனப்
போக்கற வளைந்து புணரிரு ணாளுங் |
|
|
காவற் காட்டின வழியுந்
தேவர்க் காட்டும் பாசறை யினமே. |
(உரை)
கைகோள்: கற்பு. தலைவன் கூற்று
துறை: மறவாமை
கூறல்.
(இ-ம்)
இதற்கு, கரணத்தின் அமைந்து முடிந்த காலை (தொல். கற்பி-5) எனவரும்
நூற்பாவின்கண் காமக்கிழத்தி மனையோள் என்று இவர் ஏமுறு கிளவி சொல்லிய
எதிரும் எனவரும் விதிகொள்க.
7-13:
உவண.....................பெருமான்
(இ-ள்)
உவணக்கொடியினன் உந்திமலர் தோன்றி- கருடக்கொடியையுடைய திருமாலினது திருவுந்தித்தாமரை
|