திருக்கோவையார் செய்யுள் 376
தோழியியற் பழித்தல்

     அஃதாவது: தலைவன் பரத்தமை கருதிப் பெரிதும் வருந்துகின்ற தலைவியை ஆற்றுவிக்கக் கருதிய தோழி தலைவனது குணத்தைப் பழித்துக் கூறியது என்றவாறு. அதற்குச் செய்யுள்:-

தலைமகனைத் தகவிலனெனச் சிலைநுதற் பாங்கி தீங்கு செப்பியது.

     (இ-ள்) திக்கின் இலக்கு திண்தோள் இறை-திசைகளிலே சென்று விளங்காநின்ற திண்ணிய தோள்களையுடைய கடவுளும்; தில்லைச் சிற்றம்பலத்துக் கொக்கின் இறகது அணிந்து நின்று ஆடி-தில்லையின்கண் திருச்சிற்றம்பலத்தின்கண் கொக்கிறகினை அணிந்து நின்று ஆடுபவனுமாகிய சிவபெருமான் எழுந்தருளியுள்ள; தென் கூடல் அன்ன-தென்றிசைக்கண்ணுள்ள மதுரை நகரத்தை யொத்த; அக்கு இன் நகையிவள் நைய அயல்வயின் நல்குதலால்-அக்குமணி போன்ற இனிய பற்களையுடைய எம்பெருமாட்டி இங்ஙனம் வருந்தும்படி பரத்தை மகளிர்க்கு அளி செய்தலால்; நின்ற செவ்வேல் எம் தனி வள்ளல்-புகழால் நிலைபெற்றிருந்த சிவந்த வேலையுடைய எம்முடைய ஒப்பில்லாத வள்ளற் பெருமான்; இன்று தக்கிருந்திலன்-இற்றை நாள் தன் பெருமைக்கேற்ப இருந்தானில்லை என்க.

     (வி-ம்.) எட்டுத் தோள்களும் எட்டுத்திசையினும் சென்று விளங்குதலின் திக்கின் இலங்கு திண்டோள் இறை என்றார். இறை-கடவுள். ழுஎண்டோள் வீசிநின்றாடும் பிரான்ழு என அப்பரடிகளும் ஓதுதலுணர்க. இறகது என்புழி அது பகுதிப்பொருட்டு. ஆடி-பெயர். அக்கு-அக்கு மணி (சங்குமணி). நகை-பல். இவள் என்றது தலைவியை. இது முன்னிலைப்புறமொழி. அயல் என்றது பரத்தையரை. இன்று தக்கிருந்திலன் என மாறுக. நின்ற-புகழால் நிலைபெற்று நின்ற என்க. எம் தனிவள்ளல் என்றது இகழ்ச்சி. அயல்வயின் என்பதற்குப் பொருள் நசை உள்ளத்தராகலின் காமத்திற்கு அயல் என்று உரைப்பினுமமையும். மெய்ப்பாடு-அழுகையைச் சார்ந்த நகை. பயன்-தலைவியை ஆற்றுவித்தல்.