தொடக்கம்
	38. பொழுது கண்டு மயங்கல்       கோடிய கோலினன் செருமுகம் போல,   கனைகதிர் திருகிக் கல் சேர்ந்து முறை புக;   பதினெண் கிளவி ஊர் துஞ்சியபோல்,   புட் குலம் பொய்கைவாய் தாழ்க்கொள்ள;   வேள் சரத்து உடைகுநர் கோலம் நோக்கி, 5 இருள்மகள் கொண்ட குறுநகை போல,   முல்லையும் மௌவலும், முருகு உயிர்த்து, அவிழ;   தணந்தோர் உளத்தில் காமத்தீப் புக;   மணந்தோர் நெஞ்சத்து அமுத நீர் விட;   அன்றில் புற் சேக்கை புக்கு, அலகு பெடை அணைய; 10 அந்தணர் அருமறை அருங்கிடை அடங்க;   முது கனி, மூலம், முனிக்கணம் மறுப்ப;   கலவையும், பூவும், தோள், முடி, கமழ;   விரிவலை நுளையர் நெய்தல் ஏந்தி,   துத்தம், கைக்கிளை, அளவையின் விளைப்ப; 15 நீரரமகளிர் செவ் வாய் காட்டிப்   பசுந் தாட் சேக் கொள் ஆம்பல் மலர,   (தோளும் இசையும், கூறிடும் கலையும்,   அருள்-திரு எழுத்தும், பொருள்-திரு மறையும்,   விரும்பிய குணமும், அருந் திரு உருவும், 20 முதல் என் கிளவியும், விதமுடன் நிரையே--   எட்டும், ஏழும், சொற்றன ஆறும்,   ஐந்தும், நான்கும், அணிதரு மூன்றும்   துஞ்சல் இல் இரண்டும், சொல் அரும் ஒன்றும்--   ஆர் உயிர் வாழ அருள் வர நிறுத்திய, 25 பேர் அருட் கூடல் பெரும்பதி நிறைந்த)   முக்கட் கடவுள் முதல்வனை வணங்கார்   தொக்க தீப் பெரு வினை சூழ்ந்தன போலவும்;   துறவால், அறனால், பெறல் இல் மாந்தர்   விள்ளா அறிவும் உள்ளமும் என்னவும்; 30 செக்கர்த் தீயொடு புக்க நல் மாலை!   என் உயிர் வளைந்த தோற்றம் போல,   நாற் படை வேந்தன் பாசறை-   யோர்க்கும் உளையோ" மனத் திறன் ஓதுகவே.	உரை