(தொ-ரை.) கறுத்த விடம் உண்டு அருளும் தண்டலையார்
வளநாட்டில் - கரிய நஞ்சினையுண்டு உலகினுக்கருளிய தண்டலை யிறைவர்
செழித்த நாட்டிலே, மனையாள் அரையில் துகில் கடிய தீயோர் குறித்து
உரிந்தும் - தங்கள் மனைவியான துரௌபதியின் இடையிலிருந்த ஆடையை
மிகவும் கொடியரான கவுரவர் (இழிவு செய்ய) நினைத்து அவிழ்த்த
காலத்திலும், ஐவர் மனம் கோபித்தாரோ - பாண்டவர்கள் மனத்திலே சீற்றங்
கொண்டனரோ? (ஆகையால்),உரிய பொருள் முழுதும் பறித்துக் கவர்ந்தாலும்
அடித்தாலும் பழி செய்தாலும் - (தமக்கு) உரிமையான எல்லாப் பொருளையும்
வலிதில் எடுத்துக் கொண்டாலும் அடித்தாலும் இழிவு செய்தாலும்,
பொறுத்தவரே அரசு ஆள்வர் பொங்கினவர் காடு ஆளப் போவர் -
பொறுத்துக் கொண்டவரே உலகு காப்பர் : மனம் பொறாதவர் காட்டைக்
காக்கச் செல்வர்.

      (வி-ரை.) ‘பொறுத்தவர் பூமியாள்வார்; பொங்கினவர் காடாள்வார்'
என்பது பழமொழி. தாம் ஏ : ஈற்றசைகள். ‘காடுறைந்து' என்றும் பாடம்.