வழுவாமல் புவி ஆளும் வண்மை செய்த - நடுநிலை தவறாத ஆட்சியில்
தவறாமல் உலகத்தை  ஆளும் கொடையாளியான, தீர்க்கம் உள்ள
அரசனையே தெய்வம் என்பார் - துணிவுடைய மன்னனையே கடவுள் என்று
கூறுவார்கள், கொடுங்கோன்மை செலுத்தி நின்ற - தவறான ஆட்சி
நடத்துகின்ற, மூர்க்கம் உள்ள அரனும் தன் மந்திரியும் - கொடிய அரசனும்
அவனுடைய அமைச்சனும், ஆழ்நரகில் மூழ்குவார் - ஆழமான நரகத்திலே
அழுந்துவார்கள்.

      (வி-ரை.) நாற்கவி : ஆசு, மதுரம், சித்திரம், வித்தாரம். ‘அரசனையே
தெய்வம்' என்றார் இறை என்ற சொல் அரசனையும், தெய்வத்தையுங் குறிக்கும்
ஆதலால், ஏ : தேற்றம்.  ‘திருவுடை  மன்னரைக்  காணில்  திருமாலைக்
கண்டேனே  என்னும்'  என்றார்  பிறரும். தீர்க்கம் - துணிவு,  உறுதி.