இயற்கை. அஃது இறைவனைப் புகலாக அடைந்ததாற் கருடனை எளிமையாக
நோக்கி நலன் வினவியது. ‘ஏன் கருடா! சுகமா?' என்றால் ‘இருக்கும்
இடத்திலேயே யிருந்தாற் சுகம்' என்று கூறுவது பழமொழி. பெரியோர்
நட்பு வேண்டும் என்பதாம்.

      (தொ-ரை.) வடியிட்ட புல்லர்தமை அடுத்தாலும் விடுவது உண்டோ -
வடிகட்டிய அற்பர்களை அடைந்து வேண்டினும் உன் கவலை நீங்கிவிடுமோ?,
மலிநீர்க் கங்கை முடியிட்ட தண்டலை நாதரைப் புகழின்  முழுதும்  பெரு
வாழ்வு உண்டாம் - மிகுநீரான கங்கையை முடியிலே சேர்த்த தண்டலை
யிறைவரை வாழ்த்தினால் முற்றும் பெரிய ஆக்கம் கிடைக்கும், மிடியிட்ட
வினைதீரும் - வறுமையை ஊட்டும் ஊழ்வினை ஒழியும், தெய்வம் இட்டும்
விடியாமல் வீணர்  வாயில்  படியிட்டு  விடிவது  உண்டோ - தெய்வம்
கொடுத்தும் நீங்காத வறுமையானது புல்லரின் வாயிற்படியை அடைவதால்
நீங்கிவிடுமோ? (ஆகையால்),  அவர்  அருளே  கண்ஆகப்  பற்றுவீர் -
தண்டலை இறைவரின் திருவருளையே வழியாகப் பிடித்துக் கொள்வீர்.

      (வி-ரை.) வடியிட்ட புல்லர் - சிறிதும் நன்மையறியாத புல்லர்.
புல்லர்தமை : தம் : சாரியை. ‘வடியிட்ட படியிட்டு' என்பன மரபு மொழிகள்.
‘பனிபெய்து குளம் நிறையுமா?' என்பது இங்குப் பொருந்தும் பழமொழி.