(இ-ள்.) போர்செய்யும்  நேமியை  யணிந்த   வீரமகளுடைய  தனத்துக்குக்
காவலனாகிய தஞ்சைவாணனது நல்ல  நாட்டில்,  இவ்விருவரும்  தங்களில்  தாம்
மனத்தைக் காவல் கொண்ட தெல்லாம்,  இவர்கள் கண்கள்  யாமறியவாய் திறந்து
சொல்லுதல்  போல்  அறிவிக்குமாதலால்,  இவள்  மனத்தின்கண்  பூண்டிருப்பது
புனங்காவல்   அன்று;   இவ்வாண்டகை   வந்ததும்   மானினங்கட்குக்  காவலா
யின்பத்தைக் கொடுக்குங் கலை யெய்ய அன்று என்றவாறு.

      ஆண்டகை: அன்மொழித்தொகை. இகல் - போர். ஆழி - நேமி. விந்தை -
வீரமகள்; வாணன் தோளைப் பிரியாதிருத்தலின், `தனங்காவலன்`  என்று கூறியது.
மனங்காவல்  கொள்ளல் - வேறோரிடத்திற்  செல்லாது  காவல்  செய்வதுபோலத்
தம்மிடத்தில் மனத்தை வைத்திருத்தல்.

      காட்சியில்  தலைவி   ஆயவெள்ளம்   புடைசூழ்ந்து  குற்றேவல்  செய்ய
வீற்றிருந்தாள்   என்று   கூறி  இஙட்ஙனந்  தினைப்புனங்  காத்திருந்தாளென்று கூறியதும்,  தலைவனும பற்பல நூறாயிரங் கூர்வேலிளைஞர் புடைசூழத்  தேரேறி
வேட்டையாட வந்தான் என்று கூறி  இங்ஙனந் தமியனாய்த்  தழையேந்திவந்தான்
என்றும் குறையிரந்தான் என்றும் கூறியதும் மாறுபாடன்றோ எனின் மாறுபாடன்று;
என்னை,தலைவி ஆயக்கூட்டமும்  முன்போலவே  சூழ்ந்து  பிரிந்து விளையாடா
நிற்ப, இவளும் பற்பல