இவற்றுள், `கலுழ்தற் காரணம் கூறல்` ஒன்றும் ஒழித்து,  ஏனைய வெல்லாம்
பாங்கி  வினாவாதொழியவும்,  தலைவி  அறத்தொடு   நிற்கும்  நிலை   தனக்கு
உரியவாமாறு அறிந்துகொள்க.

     (இ-ள்.) பொன்போன்ற    பசலைநிறம்      பொருந்திய    கொங்கையும்
முத்துப்போல  நீருற்ற  கண்ணும்  இப்போது  கண்டேன்; அதுவன்றியும்   யான்
சொல்லுஞ்சொல்லும்  இனிய  பாலும்  உட்கொள்ளாள்; ஆதலின்,  பதினாலுலகும்
மன்னுற்ற  வளவிய  புகழையுடைய  வாணன்   தென்மாறை   நாட்டில்   புனங் 
காவலிருந்த  பின்  என்  மான்போற்வட்கு  யாதுற்றதென்று  யான்   அறியேன், 
என்றவாறு.