(397)    

(இ-ள்.) கயற்கொடியைத் திக்குளில் இருக்குந்  திண்ணி யானைகடோறும்  எழுதிய
வாணன்    செழுமையையுடைய    தஞ்சையைச்   சூழ்ந்த   வளவிய    போது
கலந்துவரப்பட்ட  நீரையுடைய  வைகைநாட்டில்   உறையும் மன்னவரே! என்னை
எண்ணுதல்போன  நெஞ்சமும்   நீரும்   என்பாதம்   வணங்குதலை   நுமக்குக
கண்ணையொக்கும்  எனக்குத்  தங்கையராகிய   பரத்தையர்   காணின்  நன்றோ
என்றவாறு.