| வீற்றிருந்த இடச்சிறப்பு | 316. | மொய்த்தி லங்கிய தாரகை வானின்நீள் | | | முகட்டெ ழுந்த முழுமதிக் கொப்பென
நெய்த்தி லங்கிய நித்திலப் பந்தரின்
நின்று வெண்குடை ஒன்று நிழற்றவே. |
(பொ-நி.) தாரகை வானின் முகட்டு எழுந்த மதிக்கு ஒப்பு என நித்திலப் பந்தரில் வெண்குடை ஒன்று நிழற்ற; (எ-று.) (வி-ம்.) மொய்த்து -நெருங்கி. தாரகை - உடுக்கூட்டம். முகடு -உச்சி.
நெய்த்து -நெய்த்தன்மைதோற்றி (வழவழப்பாயும் பளபளப்பாயும் தோற்றி)
நித்திலம் முத்து. நிழற்ற-நிழலைச் செய்ய. (5) |