கூழின் மிகுதி | 553. | ஒருவாய் கொண்டே இதுதொலைய | | | உண்ண வொண்ணாது என்றென்று
வெருவா நின்றீர் ஆயிரம்வாய்
வேண்டு மோஇக் கூழுணவே. |
(பொ-நி.) "ஒருவாய்கொண்டு உண்ண ஒண்ணாது" என்று என்று.
வெருவா நின்றீர்; உண்ண ஆயிரம் வாய்வேண்டுமோ? (எ-று.) (வி-ம்.) ஒரு வாய் - நம் ஒரேவாய், தொலைய - இல்லையாமாறு.
ஒண்ணாது - இயலாது. வெருவல் - அஞ்சல். இக்கூழை உண்பதற்கு இன்னும்
பலர் வேண்டுவதில்லை. நாமே போதுமென்றபடி. (82) |