முகப்பு

தொடக்கம்

விருந்திறை விரும்பல் நானக் களப முலையீ ரெனக்கு நவில்வதென்னீர் வானத் தவர்தொழு தேத்துறுஞ் சீர்வெங்கை வாணர்க்குங்கள் கானக் குறவ ரிறைமகன் றான்முனங் கல்லையிற்பெய் ஏனத் தசைக்கறி யன்றோ மிகவு மினியதுவே. (144)