(பொ - ள்) மாயாகாரியமாகிய இவ்வெளியுண்மையினைத் திருவருளால் கண்டு ஆய்ந்து தெளிந்து நீக்கிய திருவருட் பேரறிவால், திருச்சிற்றம்பலம் எனப்படும் அந்த அருட்பெருவெளிக்கே அடியேன் வெளிப்படையாகச் சார்ந்துள்ளேன். வெளி - பூதஆகாயம். உண்டல் - உண்மைகாண்டல். ஏப்பமிடல் - தெளிதல். வெளியாய் - வெளிப்படையாய்.

(272)

உணர்த்தும்உனை நாடா துணர்ந்தவையே நாடி

இணக்குறுமென் ஏழைமைதான் என்னே பராபரமே.

     (பொ - ள்) அடியேன் உயிர்க்குயிராய் உணர்விற்குணர்வாய் நின்று உணர்த்தியருளும் நின்திருவருளை நாடாமல் எளியேனால் உணரப்பட்ட உலகியற் பொருள்களையே நாடி அவற்றோடிணங்கும் எளியேனுடைய அறியாமையை என்ன என்று கூறுவேன்?

(273)

உண்டுபோல் இன்றாம் உலகைத் திரமெனவுள்

கொண்டுநான் பெற்றபலன் கூறாய் பராபரமே.

     (பொ - ள்) காரிய வடிவமாகக் காணப்படும் இவ்வுலகம் திருவருளாணையினால் காரணமாயையினின்றும் தோற்றுவிக்கப்பட்டது. ஒடுக்குங்காலத்துத் தோன்றும் பொருள்வடிவம் நீங்கி ஆற்றல் வடிவாய்த் தோற்றமுறாதொடுங்கும். அத்தகைய நிலையில்லாத இவ்வுலகினை நிலையானதென்று¹ மனங்கொண்டு ஏழையேன் அடைந்த பயன் தான் யாது? திருவாய் மலர்ந்தருள்வாயாக.

(274)

உள்ளபடி யாதுமென உற்றுணர்ந்தேன் அக்கணமே

கள்ளமனம் போனவழி காணேன் பராபரமே.

     (பொ - ள்) உலகியல் நிகழ்ச்சிகளனைத்தும் திருவருளின் திருவாணையின்வழி நடக்கின்றன என்னும் உண்மையினைத் திருவருளால் அடியேன் உணர்ந்தேன்; உணர்ந்ததும் எளியேனை வஞ்சித்துத் தன் வழியே இழுக்கும் மனம் ஒடுங்கிவிட்டது.

(275)

சித்த மவுனஞ் செயல்வாக் கெலாமவுனஞ்

சுத்த மவுனம்என்பால் தோன்றிற் பராபரமே.

     (பொ - ள்) திருவருளால் அடியேன் அறிவின்கண் தூய மோன நிலை கைகூடியபின் எளியேன் மனமும், சொல்லும், செயலும் உடனாக மோன சமாதியை அடைந்து எளியேன்மாட்டுத் துணையாக நிற்கும்.

(276)

எண்ணில்பல கோடிஉயிர் எத்தனையோ அத்தனைக்குங்

கண்ணிற் கலந்தஅருட் கண்ணே பராபரமே.

     (பொ - ள்) அளவில்லாத பல கோடிக்கணக்கான ஆருயிர்கள் எவ்வளவோ? அவ்வளவுக்கும் கண்ணின் மணியாய்க் கலந்தருளிய திருவருட்கண்ணே!

(277)

1.	'மண்தனில்.' சிவஞானசித்தியார், 6. 1 - 2.