திருப்புன்கூர்ச் சிவலோகன் சேவடிகண் மிகநினைந்து
விருப்பினொடுந் தம்பணிகள் வேண்டுவன செய்வதற்கே
அருத்தியினா லொருப்பட்டங் காதனூர் தனினின்றும்
வருத்தமுறுங் காதலினால் வந்தவ்வூர் மருங்கணைந்தார்.

இப்படி அன்பின்மிகுதியால் சிவலோகநாதனை சேவிப்போமென்று
நெடுநாளாய்ச்சொல்லி நிச்சயஞ்செய்த நந்தனாருக்கும் பறையர்களுக்கு முண்டான
வாக்குவாதம்.

அவர்கள்- தவஞ்செய்யுஞ் சடங்கிதுவல்லவோ
           பறையர்கள் செய்தால் பாவமே யென்றார்.

நந்தன் - தேருந்திருநாளு மிருக்குது போவோம்
          வாரும் வாருமென்று வருந்தியுமழைத்தார்.

அவர்கள்- பொறும்பொறுமிது புண்ணியமல்ல
           ஏரிக்குப் போவோமென் றிவரையு மழைத்தார்
           சேரியை நீங்கிச் சில பேர் வந்தார்
           பதினொருபேர்கள் பண்புடன்வந்தார்.

நந்தன் - மாரிபோல்ஞான மார்க்கம்பொழிந்து
          தவமுனிபோலே தானங்கேநின்றார்.

அவர்கள்- சிவலோகநாதனைச் சேவிப்போமென்றார்.

நந்தன் - வெறுங்கையோடே போகலாகாதென்று
          வாருடன் தோலும் வரிசையாய்க் கொண்டார்.