முகப்பு

தேடுதல்

11 முதல் 20 வரை
11. இதுவுமது காட்சி யொழுக்கொடு ஞானந் தலைநின்று மாட்சி மனைவாழ்த லன்றியு--மீட்சியில் வீட்டுலக மெய்தல் எனவிரண்டே நல்லறங் கேட்டதனா லாய பயன். (பதவுரை) நல்லறம்-சிறந்த அறநூல்களை, கேட்டதனால்- கேட்பதனால், ஆய-உண்டாகும், பயன்-பயன்களாவன, காட்சி ஒழுக்கொடு-அறிவு ஒழுக்கங்களோடு, மாட்சி- பெருமை பொருந்திய, மனை வாழ்தலும்-இல்லறத்தில் வாழ்தலும், அன்றி- அதுவேயன்றி, ஞானந் தலைநின்று- ஞானத்தால் சிறந்து, மீட்சியில்-மீளுதலில்லாத, வீட்டுலகம் எய்தலும்-வீடுபேற்றினையடைதலும், என இரண்டே-ஆகிய இரண்டே ஆகும். (குறிப்பு) மனை வாழ்க்கையும் வீடுபேறுமாகிய இரண்டுமே அறங்கேட்டதனாலாய பயனாம். மேற்கண்ட பத்துப்பாக்களும் இந்நூற்குப் பொதுவாகிய இன்றியமையா நான்கினையும் விளக்குகின்றமையாற் பாயிரமாயின. (11)
நூல் 12. அறம் பத்தாவன மெய்ம்மை பொறையுடைமை மேன்மை தவமடக்கம் செம்மையொன் றின்மை துறவுடைமை--நன்மை திறம்பா விரதந் தரித்தலோ டின்ன அறம்பத்தும் ஆன்ற குணம். (பதவுரை) மெய்ம்மை-உண்மையும், பெறையுடைமை- பொறுமையும், மேன்மை-பெருமையும், தவம்-தவமும், அடக்கம்-அடக்கமும், செம்மை-நடுநிலைமையும், ஒன்றின்மை-தனக்கென ஒன்று இல்லாதிருத்தலும், துறவுடைமை-பற்றுவிடுதலும், நன்மை-நல்லன செய்தலும், திறம்பா விரதம் தரித்தலோடு-மாறுபடாத விரதங்களை மேற்கொள்ளுதலுமாகிய, இன்ன அறம் பத்தும்-இவ்வறங்கள் பத்தும், ஆன்ற குணம்-மேலான குணங்களாம். (குறிப்பு) ஒன்றின்மை-தனக்கென வொன்றைப் பெறாது பொதுமக்களுக்காகக் காரியஞ் செய்தல். திறம்பா: ஈறுகெட்ட எதிர்மறைப் பெயரெச்சம். (12)
13. அறமே அனைத்தினுஞ் சிறந்தது தனக்குத் துணையாகித் தன்னை விளக்கி இனத்துள் இறைமையுஞ் செய்து-- மனக்கினிய போகந் தருதலால் பொன்னே! அறத்துணையோ டேகமா நண்பொன்று மில். (பதவுரை) பொன்னே-இலக்குமி போன்றவளே, தனக்குத் துணையாகி-செய்தவனுக்கு இம்மை மறுமைகளில் துணையாக நின்று, தன்னை விளக்கி-அவனைப் பலரும் அறியுமாறு செய்து, இனத்துள் இறைமையும் செய்து- சுற்றத்தார் பலருக்கும் தலைவனாகவும் செய்து, மனக்கு இனிய போகம் தருதலால்-மனதிற்கினிமையான செல்வத்தினையுங் கொடுப்பதால், அறத்துணையோடு- அறமாகிய துணையோடு, ஏகமாம்-ஒன்றாக வைத்தெண்ணு தற்குரிய, நண்பு ஒன்றும் இல்-நட்பினர் ஒருவரும் இல்லை. (குறிப்பு) மனக்கு: அத்துச்சாரியை பெறாது வேற்றுமை யுருபு ஏற்றுவந்தது. அறத்துணை: பண்புத்தொகை, நண்பு - உதவி செய்வது என்றுமாம். (13)
14. அறமே மறுமைக்குத் துணையாம் ஈட்டிய வொண்பொருளும் இல்லொழியும் சுற்றத்தார் காட்டுவாய் நேரே கலுழ்ந்தொழிவர்--மூட்டும் எரியின் உடம்பொழியும் ஈர்ங்குன்ற நாட! தெரியின் அறமே துணை. (பதவுரை) ஈர்ங்குன்ற நாட-குளிர்ந்த மலைநாட்டுக்கரசே! ஈட்டிய-தேடிய, ஒண் பொருளும்-சிறந்த செல்வமும், இல் ஒழியும்-மனையி லேயே நின்றுவிடும், சுற்றத்தார்-உறவினர், காட்டுவாய் நேரே கலுழ்ந்து ஒழிவர்-சுடுகாட்டுவரை கூட அழுதுகொண்டு வந்து நீங்குவர், மூட்டும் எரியின்- மூட்டப்படுகின்ற நெருப்பால், உடம்பு ஒழியும்-உடல் அழியும், தெரியின்-ஆராயின், அறமே துணை-ஒருவனுக்கு துணையாவது அறமேயாகும். (குறிப்பு) அறமே-ஏகாரம: பிரிநிலை. எரியின்- இன; ஐந்தனுருபு ; ஏதுப்பொருள். (14)
15. இல்லற துறவறங்களின் ஏற்றம் நோற்பவ ரில்லவர்க்குச் சார்வாகி இல்லவரும் நோற்பவருக்குச் சார்வா யறம்பெருக்கி--யாப்புடைக் காழுங் கிடுகும்போல் நிற்குங் கயக்கின்றி ஆழிசூழ் வையத் தறம். (பதவுரை) நோற்பவர்-துறவிகள், இல்லவர்க்கு-இல்லறத் தாருக்கு, சார்வாகி-பற்றுக்கோடாகியும், இல்லவரும்- இல்லறத்தாரும், நோற்பவர்க்கு-துறவிகளுக்கு, சார்வாய்- பற்றுக்கோடாகியும், அறம் பெருக்கி-முறையே இல்லறம் துறவறங்களை வளர்த்தலால், ஆழி சூழ்-கடல் சூழ்ந்த, வையத்து-பூமியில், அறம்-அவ்வறங்கள், கயக்கு இன்றி- சோர்வில்லாமல், யாப்பு உடை-உறுதி பெற்ற, காழும் கிடுகும்போல்-தூணும் சட்டப் பலகையும் ஒன்றுக்கொன்று ஆதரவாயிருத்தல்போல, நிற்கும்-ஒன்றுக்கொன்று ஆதரவாக நிற்கும். (குறிப்பு) நோற்பவர்-நோல்: பகுதி. காழும், கிடுகும் மறைப்பாக அமைக்கப்பட்ட வலுவான ஊன்றுகோலும் மறைப்புத் தட்டியுமாம். ஆழி-ஆழமுடையது; கடல். (15)
16. இளமையி லறஞ்செய்கை இன்சொல் விளைநிலமா ஈதலே வித்தாக வன்சொற் களைகட்டு வாய்மை எருவட்டி அன்புநீர் பாய்ச்சி அறக்கதிர் ஈன்றதோர் பைங்கூழ் சிறுகாலைச் செய் (பதவுரை) இன்சொல்-இனியசொல்லே, விளை நிலமா-விளை நிலமாகவும், ஈதலே-ஈகையே, வித்தாக-விதையாகவும், வன் சொல்- கடுஞ்சொல்லாகிய, களை கட்டு-களை பிடுங்கி, வாய்மை-உண்மையாகிய, எரு அட்டி-எருவிட்டு, அன்பு-அன்பாகிய, நீர் பாய்ச்சி-நீரைப் பாய்ச்சி, அறக்கதிர்-அறமாகிய கதிரை, ஈன்றது-ஈனுவதாகிய, ஓர்-ஒப்பற்ற, பைங்கூழ்-பசிய பயிரை, சிறு காலை- இளம்பருவத்திலேயே, செய்-செய்வாயாக. (குறிப்பு) நெஞ்சே என்ற விளி வரவழைத்துக் கொள்ளப்பட்டது. (16)
17. இளமையி லறஞ்செய்தலின் இன்றியமையாமை காலைச்செய் வோமென் றறத்தைக் கடைப்பிடித்துச் சாலச்செய் வாரே தலைப்படுவார்--மாலைக் கிடந்தான் எழுதல் அரிதால்மற் றென்கொல் அறங்காலைச் செய்யாத வாறு. (பதவுரை) அறத்தை-அறத்தினை, காலை-இளம் பருவத்திலேயே, செய்வோம் என்று-செய்வோமென்று கருதி, கடைப்பிடித்து-உறுதியாகக்கொண்டு, சாலச் செய்வாரே-மிகச் செய்வோரே, தலைப்படுவார்- உயர்ந்தோராவார், மாலை-இரவில், கிடந்தான்-படுத்தவன், எழுதல்-காலையில் எழுவது, அரிது-அருமை, (அங்ஙனமாகவும்), அறம்-அறத்தினை, காலை-இளம் பருவத்திலேயே, செய்யாதவாறு-செய்யாதிருத்தல், என்கொல்-என்ன அறிவீனமோ? (குறிப்பு) கொல்: ஐயப்பொருள்தரு மிடைச்சொல். ஆல், மற்று: அசைநிலைகள். (17)
18. இளமையி லறஞ்செய்யாமையின் இழிவு சென்றநா ளெல்லாம் சிறுவிரல்வைத் தெண்ணலாம் நின்றநாள் யார்க்கும் உணர்வரிது--என்றொருவன் நன்மை புரியாது நாளுலப்ப விட்டிருக்கும் புன்மை பெரிது புறம். (பதவுரை) சென்ற நாள் எல்லாம்-ஆயுளில் கழிந்த நாட்களெல்லாவற்றையும், சிறுவிரல் வைத்து எண்ணலாம்-சிறிய விரல்களால் எண்ணிக் கணக்கிட்டு விடலாம், நின்ற நாள்-இனி உள்ள நாட்களை, யார்க்கும் உணர்வு அரிது-இவ்வளவு என்று அளவிட்டறிய யாராலும் இயலாது, என்று-என்று கருதி, ஒருவன் நன்மை புரியாது-ஒருவன் நல்வினையை விரைந்து செய்யாமல், நாள் உலப்ப-ஆயுள்நாள் வீணே அழியுமாறு, விட்டிருக்கும் புன்மை-விட்டிருப்பதால் வருந் துன்பம், புறம்பெரிது- பின் மிகும். (குறிப்பு) சிறு விரல் வைத்து-சிறிய சுண்டு விரலை முதலாகக் கொண்டு என்றுமாம். உலப்ப : வினை யெச்சம்; உல : பகுதி, புறம்-அப்புறம்: பின்பு. புன்மை- இழிவென்றுமாம். (18)
19. கூற்றத்தின் நடுவுநிலைமை கோட்டுநா ளிட்டுக் குறையுணர்ந்து வாராதால் மீட்டொரு நாளிடையுந் தாராதால்--வீட்டுதற்கே வஞ்சஞ்செய் கூற்றம் வருதலால் நன்றாற்றி அஞ்சா தமைந்திருக்கற் பாற்று. (பதவுரை) கோட்டுநாள் இட்டு-விதித்த நாளை விட்டு, குறை உணர்ந்து வாராது-குறைநாளில் வருவதுமில்லை; மீட்டு ஒருநாள் இடையும் தாராதால்-விதித்த நாளுக்குமேல் மிகுதியாக ஒருநாள் கூடக் கொடுப்பதும் இல்லை; வஞ்சஞ் செய் கூற்றம்-வருதலை முன்னர் அறிவியாது வந்து வஞ்சிக்கின்ற எமன், வீட்டுதற்கே-அழிப்பதற்கே, வருதலால்- வருவதனால், நன்று ஆற்றி-அறத்தினை மிகவும் செய்து, அஞ்சாது-(மரணத்திற்கு) அஞ்சாமல், அமைந்து இருக்கற்பாற்று-அடங்கியிருத்தல் வேண்டும். (குறிப்பு) ஆல் முன்னிரண்டும் அசைநிலைகள்; பின்னது மூன்றனுருபு, கூற்றம் உயிரையும் உடலையும் கூறுபடுப்பது. (19)
20. உடலும் செல்வமும் நிலையாமை இன்றுளார் இன்றேயும் மாய்வர் அவருடைமை அன்றே பிறருடைமை யாயிருக்கும்--நின்ற கருமத்த ரல்லாத கூற்றின்கீழ் வாழ்வார் தருமந் தலைநிற்றல் நன்று. (பதவுரை) இன்று உளார் இன்றேயும் மாய்வர்-இன்றைக் கிருப்பவர் இன்றே அழியினும் அழிவர், அவர் உடைமை அன்றே பிறருடைமை ஆயிருக்கும்-அவர் செல்வம் அவர் இறந்த அப்பொழுதே அயலாருடைய செல்வமாகும், (ஆதலால்) அல்லாத கூற்றின்கீழ் வாழ்வார்-கொடிய எமனது ஆணையின்கீழ் வாழும் மாந்தர், நின்ற கருமத்தர்-நிலைபெற்ற செயலையுடையராய், தருமம் தலைநிற்றல் நன்று-அறத்தினை மேற்கொண்டு ஒழுகுதல் நல்லது. (குறிப்பு) தலைநிற்றல், ஒருசொல்; மேற்கொண்டொழுகுதல், (20)