முகப்பு

தேடுதல்

51 முதல் 60 வரை
51. வீட்டினை யுறுவான் இயல்பு நூலுணர்வு நுண்ணொழுக்கம் காட்டுவிக்கும் நொய்யவாம் சால்பின்மை காட்டும் சவர்ச்செய்கை--பால்வகுத்துப் பட்டிமையா லாகா பரமார்த்தம் பற்றின்மை ஓட்டுவா னுய்ந்துபோ வான். (பதவுரை) நுண்ணொழுக்கம்-ஒருவன் சிறந்த ஒழுக்கம், நூலுணர்வு காட்டு விக்கும்-அவன் கற்ற நூலின்கணுளதாகும், நுணுகிய உணர்வை வெளிப்படுத்தும், சவர்ச்செய்கை-ஒருவனுடைய வெறுக்கத்தக்க இழிந்த செய்கை, நொய்யவாம் சால்பின்மை காட்டும்-அவனுடைய இழிதகைமையாகிய சிறந்த நூற் பயிற்சியின்மையையும் வெளிப்படுத்தும், பால்வகுத்துப் பயிற்சியின்மையையும் வெளிப்படுத்தும், பால்வகுத்துப் பட்டிமையால்-பகுதிதோறும் வேறுபட்டு ஒருவன் செய்யும் படிற்றொழுக்கத்தால், பரமார்த்தம் ஆகா-பரம்பொருளை அடைதல் இயலாது, பற்றின்மை ஓட்டுவான்-மெய்யாகவே ஒருவன் பற்றின்மையைப் பற்றுவனாயின் அவன், உய்ந்து போவான்-வீடடைவான். (குறிப்பு) நொய்யாவாம் சொல்லின்மை-எளியவாகிய அறிவின்மை எனலுமாம். ஓட்டுவான்: வினையாலணையும் பெயர். (51)
52. வீரமில்லானைப் படைத்துணை கோடல் வீணென்பது புனைபடை கண்டஞ்சித் தற்காப்பான் றன்னை வினைகடியு மென்றடி வீழ்தல்--கனையிருட்கண் பல்லெலி தின்னப் பறைந்திருந்த பூனையை இல்லெலி காக்குமென் றற்று. (பதவுரை) புனை படை கண்டு அஞ்சி-படைக்கலன்களை அணிந்துவரும் படையைக் கண்ட அளவானே பயந்து, தற்காப்பான் தன்னை-தன்னைப் பாதுகாக்க விரைந்து ஒழியும் ஒருவனைப் (பிறனொருவன்), வினை கடியும் என்று அடி வீழ்தல்-தனக்கு வந்த போரைப் போக்கென அவனடி வீழ்ந்து வேண்டுதல், கனையிருட் கண்-நள்ளிருளில் பல்லெலி தின்னப் பறைந்திருந்த பூனையை-பல எலிகளும் வீட்டிலுள்ள பொருள்களைத் தின்றுகொண்டி ருப்பதைக் கண்டு வைத்தும் ஒன்றுஞ் செய்யமுடியாது வறிதே கூச்சல் செய்துகொண்டிருந்த பயந்த பலனற்ற பூனையை, இல்லெலி காக்கும் என்றற்று- (ஒருவன்)தன் வீட்டு எலிகளின் துன்பத்தினின்று காக்குமென்று அத்னைக் கொண்டாற் போலும். (குறிப்பு) புனைபடை: வினைத்தொகை. பல+எலி=பல்லெலி. பறைதல்-ஒலித்தல். (52)
53. அவா மிகுந்துள்ளார் ஆசிரியராகார் மாடமும் மண்ணீடுங் கண்டடக்க மில்லாரைக் கூடி வழிபடுங் கோளாமை--ஆடரங்கின் நோவகமாய் நின்றானோர் கூத்தினை ஊர்வேண்டிச் சேவகமாய் நின்ற துடைத்து. (பதவுரை) மண்ணீடும்-சிறுவீட்டையும், மாடமும்-பெரு மாளிகைகளையும், கண்டு-பார்த்து, அடக்கம் இல்லாரை-அவாவில்லாதிராது ஆசையுடையாரை, கூடி-தலைப்பட்டு, வழிபடும்-ஆசிரியராகக்கொண்டு வழிபாடுசெய்யும் ,கோள்-கொள்கை, அமை ஆடரங் கின்-அமைக்கப்பட்ட நடனசாலையில், நோவகமாய் நின்றானோர் கூத்தினை-தன் பிழைப்பு நோக்கி வருத்தமுடன் நிற்பவனாகிய கூத்தன் நடிக்க அவன், கொண்ட அரசகோலத்தைக் கண்டு மயங்கி அவனை, ஊர்வேண்டிச் சேவகமாய் நின்றதுடைத்து-ஊரார் தங்களை ஆள்கவென்று கூறிப் பணிசெய்து நிற்றலோ டொக்கும். (குறிப்பு) கோள்: முதநிலை திரிந்த தொழிற்பெயர். ஆடரங்கு: வினைத் தொகை. ஊர்: இடவாகுபெயர். (53)
54. ஒழுக்கமும் நோன்பும் இல்லார் உறுதிப்பொருள் உரையார் நாற்றமொன் றில்லாத பூவொடு சாந்தினை நாற்றந்தான் வேண்டி யதுபோலும்--ஆற்ற மறுவறு சீலமும் நோன்புமில் லாரை உறுபயன் வேண்டிக் கொளல். (பதவுரை) மறுவறு சீலமும்-குற்றமற்ற ஒழுக்கமும், நோன்பும்-தவமும், ஆற்ற இல்லாரை-மிக இல்லாதவர்களை, உறுபயன் வேண்டிக்கொளல்-உறுதிப் பொருள்களை உணர்த்துமறு வேண்டுதல், நாற்றம் ஒன்று இல்லாத-நறுமணம் ஒரு சிறிதும் இல்லாத, பூவொடு சாந்தினை-பூவினையும் சந்தனத்தினையும், நாற்றந்தான் வேண்டியது போலும்-நறுமணத்தை அளிக்குமென்று விரும்பியது போலாம். (குறிப்பு) உறுபயன்: உரிச்சொற்றடர்; மிகுந்த பயன் தரும் உறுதிப்பொருள். தான்: அசைநிலை. (54)
55. நற்குணமில்லாரிடத்து நயங்கோடல் கூடாது மால்கடல்சூழ் வையத்து மையாதாங் காத்தோம்பிப் பால்கருதி யன்ன துடைத்தென்பர்--மேல்வகுத்து மன்னிய நற்குண மில்லாரைத் தாம்போற்றிப் புண்ணியங் கோடுமெனல். (பதவுரை) மன்னிய-நிலைபெற்ற, நற்குணம் இல்லாரை - நற்குணங்கள் இல்லாத வர்களை, மேல் வகுத்து-உயர்ந்தோராகக் கொண்டு, போற்றி-துதித்து, தாம் புண்ணியம் கோடும் எனல்-நாம் புண்ணியத்தினை அடைவோம் என்று நினைத்தல், மால்கடல் சூழ் வையத்து-பெரிய கடல் சூழ்ந்த உலகத்தில், தாம்-சிலர், மையா காத்து ஓம்பி - மலட்டுப்பசுவை மிகவும் பாதுகாத்து பால் கருதி யன்ன துடைத்து என்பர்-அதனால் பாலை அடையக் கருதியி ருந்தாற் போலும் என்று பெரியோர் கூறுவர். (குறிப்பு) மை-மலடாகிய குற்றம், கோடும்=கொள்+தும்: கோடும்: தன்மைப் பன்மை வினைமுற்று. (55)
56. பலர் கூறினும் பொய் மெய்யாகாது உடங்கமிழ்தங் கொண்டா னொருவன் பலரும் விடங்கண்டு நன்றிதுவே என்றால்-- மடங்கொண்டு பல்லவர் கண்டது நன்றென் றமிழ்தொழிய நல்லவனும் உண்ணுமோ நஞ்சு. (பதவுரை) உடங்கு-உயிரும் உடம்பும் கூடிநிற்றற்குக் காரணமாகிய அமிழ்தம் கொண்டா னொருவன்-தேவாமிர்தத்தினைப் பெற்றா னொருவன், விடங்கண்டு பலரும் இதுவேநன்று என்றால்-நஞ்சினைப் பார்த்துப் பலரும் இதுவே தேவாமிர்தமென்று கூறினாலும், பல்லவர் கண்டது நன்று என்று-பலர் கண்டதே உண்மையாக இருக்குமென்று நம்பி, நல்லவனும் மடங்கொண்டு-அமிழ்தத்தைப் பெற்ற அவனும் அறியாமையை யுடையவனாய், அமிழ்து ஒழிய-கையிலுள்ள அமிர்தத்தை நீக்கி, நஞ்சு உண்ணுமோ-நஞ்சினை உண்பானோ? உண்ணான். (குறிப்பு) என்றால்:உம்மை தொகுத்தல் விகாரம் பெற்றுள்ளது. நல்லவனும்: உம்மை உயர்வு சிறப்பு. ஓ: எதிர்மறை. (56)
57. சிட்டராவார் இவரெனல் தன்னையும் தன்னிற் பொருளையும் பட்டாங்கிற் பன்னி யறமுரைக்க வல்லாரை--மன்னிய துட்ட ரெனச்சிட்டன் தோற்றுவ தல்லாரைச் சிட்டரென் றேத்தல் சிதைவு. (பதவுரை) தன்னையும் தன்னிற் பொருளையும் பட்டாங்கிற் பன்னி-தன்னையும் தன்னால் அறியத்தகும் பொருளையும் உண்மையாகக் கூறி, அற முரைக்க வல்லாரை-அறங்கூற வல்லாரை, மன்னிய சிட்டரென-நிலைபெற்ற ஞானமுடையவரென, சிட்டன்-ஞானி, தேற்றுவது-பலருக்கும் தெளிவிப்பது நன்மை பயப்பதாகும், அல்லாரை-அத்தகைய ரல்லாதவர்களை, சிட்டர் என்று-ஞானிகளென, ஏத்தல்-புகழ்தல், சிதைவு-கேடு பயப்பதாகும். (குறிப்பு) பன்னுதல்-கூறுதல், பட்டாங்கு-நூல்நெறியெனலுமாம். (57)
58. ஏகான்மவாதிகளின் இயல்பு எத்துணை கற்பினும் ஏகான்ம வாதிகள் யுத்தியும் சொல்லும் பொலிவிலவாய்--மிக்க அறிவனூல் கற்றா ரலவெனவே நிற்கும் எறிகதிர்முன் நீல்சுடரே போன்று. (பதவுரை) எத்துணை கற்பினும்-மிகப்பல நூல்களைக் கற்றாலும், ஏகான்ம வாதிகள்-ஆன்மா ஒன்றே என்று வாதிப்போரது, புத்தியும் சொல்லும்-அறிவும் சொல்லும், எறி கதிர்முன் நீள்சுடரே போன்று-சூரியன் முன் ஓங்கி எரியும் விளக்கேபோல், பொலிவிலவாய்-விளங்குதலின்றி, மிக்க-பெருமைமிக்க, அறிவன் நூல் கற்றார் அல எனவே நிற்கும்-இறைவனோதிய நூலைக் கற்றவரல்லர் என்று சொல்லுமாறே நிற்கும். (குறிப்பு) ஏகான்மவாதிகள்-அத்துவைத சமயிகள். ''விரி வெயிலில் விளக்காளியும்............போல் வெட்கி முகம் வெளுத்தான்'' என்ற சிவகாமி சரிதத் தொடரினை ஒப்புநோக்குக. (58)
59. பிறவிநோயை அறுக்கவல்ல பெரியார் இவரென்பது அவ்விநய மாறும் மும்மூட மெண்மயமும் செவ்விதி னீக்கிச் சினங்கடிந்து-கவ்விய எட்டுறுப்பி னாய இயல்பினற் காட்சியார் சுட்டறுப்பர் நாற்கதியிற் றுன்பு. (பதவுரை) அவ்விநயம் ஆறும்-அச்சத்தால் வணங்குதல் முதலிய ஆறு ந்வ்விநயங்களும், மும்மூடம்-உலக மயக்க முதலான மூன்று மயக்கங்களும், எண் மயமும்-அறிவால் வருஞ் செருக்கு முதலிய எண்வகைச் செருக்குகளுமாகிய இவற்றை, செவ்விதின் நீக்கி-நன்றாகப் (முற்றிலும்) போக்கி, சினம் கடிந்து-வெகுளியையும் நீக்கி, கவ்விய-மேற்கொள்ளுதற்குரிய, எட்டுறுப்பின் ஆய இயல்பின்-ஐய மின்மை முதலான எட்டு உறுப்புக்களோடு கூடிய, நற்காட்சியார்-சிறந்த காட்சியாராகிய அறிவினையு முடையவர்கள், நாற்கதியில் துன்பு-நால்வகைப்பட்ட பிறவியால் வரும் நோயைஇ சுட்டு அறுப்பர்-சுட்டு அறுப்பவராவர்: (அழிப்பவராவர்.) (குறிப்பு) விநயம்-ஒழுக்கமுடைமை, அவ்விநயம்-ஒழுக்கமின்மை.  ‘மும்மூடமும்’ என உம்மையை விரிக்க அவ்விநய மாறாவன-அச்சம், ஆசை, லௌகிகம், அன்புடைமை, பாசண்டம், தீத்தெய்வ வணக்கம், மும்மூடம்: உலக மூடம், பாசண்டி மூடம், தேவமூடம்.  எண்மயம்-அறிவுச்செருக்கு, புகழ்ச்செருக்கு, குலச்செருக்கு, வீரச்செருக்கு, தவச்செருக்கு, செல்வச்செருக்கு, ஆகூழ்ச்செருக்கு, அழகுச்செருக்கு, எண்வகையுறுப்பு ஐயமின்மை, அவாவின்மை, உவர்ப்பின்மை, மயக்கின்மை, பழிநீக்கல், நன்னெறியில் நிற்றல், அருளுடைமை, அறப்பொருளை விளக்கல்.  இவற்றையெல்லாம் பின்வருஞ் செய்யுட்களில் விளங்கக் காணலாம்.               (59)
60. அவ்விநயம் ஆறாவன அச்சமே ஆசை உலகிதம் அன்புடைமை மிக்கபா சண்டமே தீத்தெய்வ-மெச்சி வணங்குத லவ்விநயம் என்பவே மாண்ட குணங்களிற் குன்றா தவர். (பதவுரை) மாண்ட குணங்களில் குன்றாதவர்-மாட்சிமைப்பட்ட குணங்களால் குறையாத நிறைந்த பெரியோர்கள், அச்சம்-அச்சமும், ஆசை-ஆசையும், உலகிதம்-லௌகிகமும், அன்புடைமை-அன்புடைமையும், மிக்க பாசண்டம்-இழிவு மிக்க புறச்சமயமும், தீத்தெய்வம்-கொடுந்தெய்வத்தை, மெச்சி வணங்குதல்-துதித்து வணங்குதலும், அவ்விநயம் என்ப-விநயமல்லாததென்று சொல்லுவர். (குறிப்பு) ஏ: அசைநிலைப் பொருளன.  என்ப: உயர்திணைப் பலர்பால் எதிர்கால வினைமுற்று    (60)