முகப்பு

தேடுதல்

151 முதல் 160 வரை
151. உயர்வுக்குந் தாழ்வுக்கும் ஒருவன் செயலே காரணம் தானே தனக்குப் பகைவனும் நட்டானும் தானே தனக்கு மறுமையும் இம்மையும் தானேதான் செய்த வினைப்பயன் துய்த்தலால் தானே தனக்குக் கரி (பதவுரை) தனக்குப் பகைவனும் நட்டானும் தானே-தனக்கு துன்பம் செய்யும் பகைவனும் இன்பம் செய்யும் நட்பினனும் தானேயாவான், பிறரன்று; தனக்கு மறுமையும் இம்மையும் தானே-தனக்கு மறுமையின்பத்தையும் இம்மை யின்பத்தையும் செய்துகொள்பவனும் தானே, தான் செய்த வினைப்பயன் தானே துய்த்தலால்-தான் செய்த வினைகளின் பயனாக இன்ப துன்பங்களைத் தானே அனுபவித்தலால், தனக்குக் கரி தானே-தான்செய்த வினைகளுக்குச் சான்றா வானும் தானேயாவன். (குறிப்பு) ஏகாரங்கள் பிரிநிலைப் பொருளன; அன்றி, தேற்றமுமாம். உம்மைகள் எண்ணுப்பொருளன. (151)
152. செய்வினையே ஒருவனுக்குச் சிறந்த துணையாம் செய்வினை யல்லால் சிறந்தார் பிறரில்லை பொய்வினை மற்றைப் பொருளெல்லாம்--மெய்வினவில் தாயார் மனைவியார் தந்தையார் மக்களார் நீயார் நினைவாழி நெஞ்சு. (பதவுரை) நெஞ்சு-நெஞ்சே!, செய்வினை அல்லால்-நீ செய்த வினை உனக்குத் துணையாவதன்றி, சிறந்தார் பிறரில்லை-சிறந்த துணைவராவர் பிறரிலர், மற்றைப் பொரு ளெல்லாம்-நிலையானவை யென்று நீ கருதுகின்ற மற்றைப் பொருள்களெல்லாம், பொய்வினை-அழியுந் தன்மையனவே, மெய்வினவில்-உண்மையையறிய விரும்பிக் கேட்பாயாயின், தாய் யார் மனைவி யார் தந்தை யார் மக்கள் ஆர் நீ யார்-தாயும் மனைவியும் தந்தையும் மக்களுமாகிய இவர்கள் நின்னோடு எத்தகைய தொடர்பினையுடையார்? நினை-அவர்கள்நிலையான தொடர்புடையவர்களா? என்பதை ஆராய்ந்து அறிவாயாக. (குறிப்பு) வாழி: முன்னிலையசை: நினை: முன்னிலை யேவலொருமை வினைமுற்று. (152)
153. உடம்பின் உண்மைநிலை உயிர்திகிரி யாக உடம்புமண் ணாகச் செயிர்கொள் வினைகுயவ னாகச்--செயிர்தீர எண்ணருநல் யாக்கைக் கலம்வனையும் மற்றதனுள் எண்ணருநோய் துன்பம் அவர்க்கு. (பதவுரை) செயிர் கொள் வினை-குற்றம் தரும் வினை, குயவன் ஆக-குலாலனாக நின்று, உயிர் திகிரியாக-உயிர்காற்றையே தண்ட சக்கரமாகவு, உடம்பு மண்ணாக-எழுவகைத்தாதுவையே களிமண்ணாகவுங் கொண்டு, செயிர் தீரா-குற்றத்தின் நீங்காத, எண் அரு நல்யாக்கைக் கலம் வனையும்-நினைத்தற்கரிய உடலாகிய பாண்டத்தைச் செய்யும், அதனுள்-அவ்வுடலுள், அவர்க்கு-அதனை யனுபவிக்கும் சீவர்க்கு எண் அரு நோய் துன்பம்-அளவிடற்கரிய கொடிய நோய்கள் பல உளவாம். (குறிப்பு) உயிர், உடம்பு, வினை, யாக்கை, நோய் முதலியன திகிரி, மண், குயவன், கலம், துன்பமாக உருவகிக்கப்பட்டுள்ளது. மற்று: அசை நிலை. (153)
154. மக்களாகப் பிறந்தோர் மறுமையைக் கருதல்வேண்டும் முற்பிறப்பில் தாஞ்செய்த புண்ணியத்தின் நல்லதோர் இற்பிறந் தின்புறா* நின்றவர்--இப்பிறப்பே இன்னுங் கருதுமேல் ஏதம் கடிந்தறத்தை முன்னி முயன்றொழுகற் பாற்று. *இப்புறத் தின்புறா. (பதவுரை) முற்பிறப்பில் தாம்செய்த புண்ணியத்தின் - முற்பிறப்பில் தாம் செய்த அறங் காரணமாக, நல்லதோர் இல்பிறந்து இன்புறா நின்றவர்-உயர்குடியிற் பிறந்து இன்பத்தை நுகர்கின்றவர்கள், இப் பிறப்பே-இம்மை யின்பத்தையே, இன்னும் கருதுமேல்-இன்னமும் கருதி முயல்வாராயின், ஏதம்-மறுமையில் உறுவது துன்பமேயாகும்; (ஆதலால்) கடிந்து-இம்மையின்பத்தில் செல்லுங் கருத்தை ஒழித்து, அறத்தை முன்னி முயன்று ஒழுகற்பாற்று-மறுமை யின்பத்துக்குக் காரணமாகிய அறத்தினைக் கருதி முயன்று செய்தலே தக்கது. (குறிப்பு) இன்: ஐந்தனுருபு; ஏதுப்பொருளது. ஆநின்று: நிகழ்கால இடைநிலை. ''இற்பிறந் தின்புறா நின்றவ ரிற்பிறப்பே''என்றும் பாடம். (154)
155. மறுமையறஞ் செய்யார் மாமூட ராவர் அம்மைத்தாஞ் செய்த அறத்தினை வருபயனை இம்மைத்துய்த் தின்புறா நின்றவர்--உம்மைக்(கு) அறம்செய்யா(து) ஐம்புலனும் ஆற்றல் நல்லாக் கறந்துண்பஃ தோம்பாமை யாம். (பதவுரை) அம்மை-முற்பிறப்பில், தாம் செய்த அறத்தின் வரு பயனை-தாம் செய்த அறங் காரணமாக வரும் இன்பத்தை, இம்மை-இப்பிறப்பில், துய்த்து-நுகர்ந்து, இன்புறா நின்றவர்-மகிழ்கின்றவர்கள், உம்மைக்கு-மறுமையின்பத்தின் பொருட்டு, அறஞ்செய்யாது-அறத்தினைச் செய்யாமல், ஐம்புலனு மாற்றுதல்-ஐம்பொறிகளாலும் நுகரப்படு மின்பங்களை நுகர்ந்துகொண்டு வாளா இருத்தல், நல் ஆ-நல்ல பசுவினை, கறந்து-பாலைக் கறந்து, உண்டு-மகிழ்ச்சியோடு பருகி, அஃது ஓம்பாமை ஆம்-பின் பசுவை உணவிட்டுக் காவாதிருத்தல் போலாம். (குறிப்பு) வருபயன்: வினைத்தொகை. ஓம்பாமை: மையீற்றுத் தொழிற்பெயர். (155)
156. நல்வினை தீவினைகளே ஒருவரின் நற்பிறப்புத் தீப்பிறப்புக்குக் காரணம் இறந்த பிறப்பிற்றாஞ் செய்த வினையைப் பிறந்த பிறப்பால் அறிக--பிறந்திருந்து செய்யும் வினையால் அறிக இனிப்பிறந்(து) எய்தும் வினையின் பயன். (பதவுரை) தாம்-மக்களாகப் பிறந்த ஒவ்வொருவரும், இறந்த பிறப்பில்-முற்பிறப்பில், செய்த வினையை-செய்த நல்வினை தீவினைகளை, பிறந்த பிறப்பாலறிக-பிறந்த இப் பிறவியில் அடைகின்ற இன்ப துன்பங்களால் அறிவார்களாக, இனிப் பிறந்து எய்தும் வினையின் பயன்-இனி வறுமையில் அடையும் இன்ப துன்பங்களையும், பிறந்திருந்து செய்யும் வினையால் அறிக-இம்மையில் தாம் பிறந்து செய்யும் நல்வினை தீவினைகளால் அறிவார்களாக. (குறிப்பு) அறிக: வியங்கோள் வினைமுற்று. (156)
157. வீடுறாப் பிறவி விழற்கிறைத்த நீரே தாய்தந்தை மக்கள் உடன்பிறந்தார் சுற்றத்தா ராய்வந்து தோன்றி அருவினையால்--மாய்வதன்கண் மேலைப் பிறப்பும் இதுவானால் மற்றென்னை? கூலிக் கழுத குறை. (பதவுரை) அருவினையால்-மக்கள் வேறொரு தொடர்பு மின்றித் தத்தம் வினைகாரணமாக, தாய் தந்தை மக்கள் உடன்பிறந்தார் சுற்றத்தாராய் வந்து தோன்றி-(உலகிடைத் தம்முள்) தாயுந் தந்தையும் மக்களும் உடன் பிறந்தாரும் சுற்றத்தாருமாக வந்து பிறந்து, மாய்வதன்கண்-வீடுபேற்றினையடைய முயலாமல் தம்முட் சிலர் வருந்தச் சிலர் மரணமடைந்து, மேலைப் பிறப்பும் இதுவானால்-வரும் பிறப்பிலும்அவர் மீண்டும் அங்ஙனம் தோன்றி அவருள் வேறு சிலர் வருந்தச் சிலர் மரணமடைந்தால், கூலிக்கழுத குறை-அவர் வாழ்க்கை ஒருவர்க்கொருவர் கூலியின் பொருட்டு அழுத காரியமாக முடியுமேயன்றி, மற்று என்னை-அதனாலாகும் பயன் வேறு யாது? (குறிப்பு) மற்று: பிறிது என்னும் பொருளது. (157)
158. மாறில்லா மனையறம் தவத்தினும் மாண்டதாம் வினைகாத்து வந்த விருந்தோம்பி நின்றான் மனைவாழ்க்கை நன்று தவத்தின்--புனைகோதை மெல்லியல் நல்லாளும் நல்லன் விருந்தோம்பிச் சொல்லெதிர் சொல்லா னெனில். (பதவுரை) வினை காத்து-தீவினைகளை விலக்கி, வந்த விருந்து ஓம்பி-தன்பால் வந்த விருந்தினரைப் பேணி, நின்றான்-வரும் விருந்தை எதிர்நோக்கி நிற்பவனது, மனைவாழ்க்கை தவத்தின் நன்று-இல்வாழ்க்கை தவத்தினும் சிறந்ததாகும், புனைகோதை-அழகிய கூந்தலையும், மெல் இயல்-மெல்லிய இயலையுமுடைய, நல்லாளும்-பெண்ணும், விருந்து ஓம்பி-வந்த விருந்தினரைப் பேணி, சொல் - கணவன் சொல்லுக்கு, எதிர் சொல்லாள் எனில்-மாறுபாடாக எதிர்த்தொன்றும் சொல்லா திருப்பாளாயின், நல்லள் - சிறந்தவளே யாவள். (குறிப்பு) நின்றான், நல்லாள்:வினையாலணையும் பெயர்கள். கோதை-கூந்தல்; பெண்மயிர்; அன்றிப் பூமாலை யெனினுமாம். (158)
159. மனைவியாவாட்குரிய நற்குணங்கள் கொண்டான் குறிப்பொழுகல் கூறிய நாணுடைமை கண்டது கண்டு விழையாமை--விண்டு வெறுப்பன செய்யாமை வெஃகாமை நீக்கி உறுப்போ டுணர்வுடையாள் பெண். (பதவுரை) கொண்டாள் குறிப்பு ஒழுகல்-கணவன் குறிப்பறிந்து ஒழுகுதலும், கூறிய நாணுடைமை-மகளிர்க்குக் கூறிய நாணினையுடைமையும், கண்டதுகண்டு விழையாமை-எப் பொருளையும் கண்டவுடன் மனம் சென்றவழிப் பெற விரும்பாமையும், விண்டு வெறுப்பன செய்யாமை-கணவனுடன் மாறுபட்டு வெறுப்பனவற்றைச் செய்யாமையுமாகிய, (இவற்றை) வெஃகாமை-விரும்பாமையாகிய தீக்குணத்தினை, நீக்கி-விலக்கி (அஃதாவது விரும்பி மேற்கொள்ளுதலோடு), உறுப்போடு உணர்வுடையாள் பெண்-உடலழகும் அறிவும் உடையவளே பெண்ணாவாள். (குறிப்பு) கொண்டான்-மனையின் வாழ்க்கைப் பொறுப்பை மேற்கொண்டவன் (கணவன்): வினையாலணையும் பெயர். (159)
160. நற்பெண்டிர் இவரென்பது மடப்பதூஉம் மக்கட் பெறுவதூஉம் பெண்பால் முடிப்பதூஉம் எல்லாருஞ் செய்வர்--படைத்ததனால் இட்டுண்டில் வாழ்க்கை புரிந்துதாம் நல்லறத்தே நிற்பாரே பெண்டிரென் பார். (பதவுரை) மடப்பதூஉம்-இளமைப் பருவமாகிய மங்கைப் பருவத்தை யடைதலும், மக்கட் பெறுவதூஉம்-புதல்வர்களைப் பெறுதலும், பெண்பால் முடிப்பதூஉம்-பெண்களுக்குரிய அணிகலன்களை அணிந்துகொள்ளுதலுமாகிய இவற்றை, எல்லாரும் செய்வர்-எல்லா மகளிருஞ் செய்வர்; படைத்ததனால் - பெற்ற பொருள் சிறிதேயாயினும் அதனால், இட்டு- இரப்பார்க்கு இட்டு, தாம் உண்டு-தாமும் உண்டு, இல் வாழ்க்கை புரிந்து - மனை வாழ்க்கைக்குரிய மற்றைய கடன்களையும் விரும்பிச் செய்து, நல் அறத்தே நிற்பாரே-கற்பு நெறியின் வழுவாது நிற்பவர்களே, பெண்டிர் என்பார்-பெண்டிரென்று சிறப்பித்துச் சொல்லப்படுவார். (குறிப்பு) மடப்பதூஉம், பெறுவதூஉம், முடிப்பதூஉம்:இன்னிசை யளபெடைகள். ஏ: முன்னது ஈற்றிசை; பின்னது பிரிநிலை. (160)