தொடக்கம்			தேடுதல்
	விக்கிரம சோழனுலா சோழர் குலம் தோன்றிய வழிவழிமன்னர் 1 5 சீர்தந்த தாமரையாள் கேள்வன் திருஉருவக் கார்தந்த உந்திக் கமலத்துப் - பார்தந்த ஆதிக் கடவுள் திசைமுகனும் ஆங்கு அவன்தன் காதல் குலமைந்தன் காசிபனும் - மேதக்க மைஅறு காட்சி மரீசியும் மண்டிலம் சேர் செய்ய தனிஆழித் தேரோனும் - மையல்கூர்	உரை
	10 சிந்தனை யாவிற்கும் முற்றத் திருத்தேரின் மைந்தனை ஊர்ந்த மனுவோனும் - பைந்தடத்து ஆடுதுறையில் அடுபுலியும் புல்வாயும் கூட நீர் ஊட்டிய கொற்றவனும் - நீடிய மாக விமானம் தனிஊர்ந்த மன்னவனும் போக புவிபுரந்த பூபதியும் - யாகத்துக்	உரை
	20 கூற அரிய மனுக்கொணர்ந்து கூற்றுக்குத் தேற வழக்கு உரைத்த செம்பியனும் - மாறு அழிந்து ஓடி மறலி ஒளிப்ப முதுமக்கள் சாடி வகுத்த தராபதியும் - கூடார்தம் தூங்கும் எயில் எறிந்த சோழனும் மேல்கடலில் வீங்குநீர் கீழ்கடலில் விட்டோனும் - ஆங்குப் பிலம் அதனில் புக்குத் தன் பேரொளியால் நாகர் குலமகளைக் கைப்பிடித்த கோவும் - உலகு அறியக்	உரை
	காக்கும் சிறுபுறவுக்காகக் களிகூர்ந்து தூக்கும் துலை புக்க தூயோனும் - மேக்குயரக் கொள்ளும் குடகக் குவடு ஊடு அறுத்து இழியத் தள்ளும் திரைப்பொன்னி தந்தோனும் - தெள்ளருவிச் சென்னிப் புலியே திருத்திக் கிரி திரித்துப் பொன்னிக் கரைகண்ட பூபதியும் - இன்னருளின்	உரை
	30 மேதக்க பொய்கை கவிகொண்டு வில்லவனைப் பாதத் தளைவிட்ட பார்த்திவனும் - மீதெலாம் எண்கொண்ட தொண்ணூற்றின் மேலும் இருமூன்று புண்கொண்ட வென்றிப் புரவலனும் - கண்கொண்ட கோது இலாத் தேறல் குனிக்கும் திருமன்றம் காதலால் பொன்வேய்ந்த காவலனும் - தூதற்காப்	உரை
	40 பண்டு பகல் ஒன்றில் ஈர் ஒன்பது சுரமும் கொண்டு மலைநாடு கொண்டோனும் - தண்டினால் கங்கா நதியும் கடாரமும் கைக்கொண்டு கங்கா புரி புரந்த கற்பகமும் - வங்கத்தை முற்று முரண்அடக்கி மும்மடிபோய்க் கல்யாணம் செற்ற தனி ஆண்மைச் சேவகனும் - பற்று அலரை வெப்பத்து அடுகளத்து வேழங்கள் ஆயிரமும் கொப்பத்து ஒரு களிற்றால் கொண்டோனும் - அப்பழநூல்	உரை
	பாடு அரவத் தென்னரங்க மேயாற்குப் பன்மணியால் ஆடு அரவப் பாயல் அமைத்தோனும் - கூடலார் சங்கமத்துக் கொள்ளும் தனிப்பரணிக்கு எண் இறந்த துங்க மத யானை துணித்தோனும் - அங்கு அவன்பின் காவல் புரிந்து அவனி காத்தோனும் என்று இவர்கள் பூவலய முற்றும் புரந்ததன்பின் - மேவலர்தம்	உரை
	விக்கிரமசோழன் பிறப்பும் சிறப்பும் 50 சேலைத் துரந்து சிலையைத் தடிந்து இருகால் சாலைக் களம் அறுத்த தண்டினான் - மேலைக் கடல்கொண்டு கொங்கணமும் கன்னடமும் கைக்கொண்டு அடல்கொண்ட மாராட்டு அரசை - அடலை இறக்கி வடவரையே எல்லையாத் தொல்லை மறக்கலியும் சுங்கமும் ஆற்றி - அறத்திகிரி வாரிப் புவனம் வலமாகத் தந்தளிக்கும் ஆரின் பொலிதோள் அபயற்குப் - பார்விளங்கத் தோன்றிய விக்கிரம சோழன் தொடைத் தும்பை	உரை
	60 மூன்று முரசு முகில் முழங்க - நோன் தலைய மும்மைப் புவனம் புரக்க முடிகவித்துச் செம்மைத் தனிக்கோல் திசை அளப்ப - வெம்மை விட உட் படுத்து விழுக் கவிகை எட்டுக் கடவுள் களிறும் கவிப்பச் - சுடர்சேர் இணைத் தார் மகுடம் இறக்கி அரசர் துணைத் தாள் அபிடேகம் சூடப் - பணைத்து ஏறு	உரை
	70 நீர் ஆழி ஏழும் நில ஆழி ஏழும் தன் போர் ஆழி ஒன்றால் பொதுநீக்கிச் - சீர் ஆழி மேய திகிரி விரி மேகலை அல்குல் தூய நிலமடந்தை தோள்களினும் - சாயலின் ஓதும் உலகங்கள் ஏழும் தனித்து உடைய கோதில் குலமங்கை கொங்கையினும் - போதின் நிறைகின்ற செல்வி நெடுங்கண்களினும் உறைகின்ற நாளில் ஒரு நாள் - அறைகழல் கால்	உரை
	துயில் எழுதல் 80 தென்னர் திறை அளந்த முத்தில் சிலபூண்டு தென்னர் மலை ஆரச் சேறு அணிந்து - தென்னர் வரவிட்ட தென்றல் அடிவருட வாள்கண் பொரவிட்ட பேராயம் போற்ற - விரவிட்ட நித்திலப் பந்தர்க்கீழ் நீள் நிலாப் பாயல் மேல் தொத்தலர் மாலைத் துணைத்தோளும் - மைத்தடம் கண்ணு முலையும் பெரிய களி அன்னம் எண்ணும் உலகங்கள் ஏழ் உடைய பெண் அணங்கு பெய்த மலர் ஓதிப் பெண் சக்ரவர்த்தியுடன் எய்திய பள்ளி இனிது எழுந்து - பொய்யாத	உரை
	கடவுள் வணக்கம் பொன்னிப் புதுமஞ்சனம் ஆடிப் பூசுரர்கைக் கன்னித் தளிர் அறுகில் காப்பு அணிந்து - முன்னை மறைக்கொழுந்தை வெள்ளி மலைக்கொழுந்தை மௌலிப் பிறைக்கொழுந்தை வைத்த பிரானைக் - கறைக்களத்துச் செக்கர்ப் பனி விசும்பைத் தெய்வத் தனிச்சுடரை முக்கண் கனியை முடிவணங்கி - மிக்கு உயர்ந்த	உரை
	அணிகலன் புனைதல் 90 100 தானத் துறை முடித்துச் சாத்தும் தகைமையன மானக் கலன்கள் வர அருளித் - தேன்மொய்த்துச் சூழும் மலர் முகத்துச் சொல் மாமகளுடனே தாழும் மகரக் குழைதயங்க - வாழும் தடமுலைப் பார்மடந்தை தன்னுடனே தோளில் சுடர்மணிக் கேயூரம் சூழப் - படரும் தணிப்பில் பெருங்கீர்த்தித் தையலுடனே மணிக்கடகம் கையில் வயங்கப் - பிணிப்பின் முயங்கும் திருவுடனே முந்நீர் கொடுத்த வயங்கு மணிமார்பின் மல்க - உயங்கா வரும் கொற்றம் ஆக்கும் அணங்கினுடனே மருங்கில் திருவுடையாள் வாய்ப்பத் - திருந்திய அண்ணல் படிமத்து அரும்பேர் அணி அணிந்து வண்ணத்து அளவில் வனப்பு அமைத்துக் - கண்நுதலோன்	உரை
	அரண்மனைப் புறம் வருதல் காமன் சிலைவாங்க வாங்கிய கட்டழகு தாம முடிவணங்கத் தந்தனைய - காமருபூங் கோலத்தொடு பெயர்ந்து கோயில் புறம் நின்று	உரை
	பட்டத்து யானைச் சிறப்பு 110 காலத்து அதிரும் கடாக் களிறு - ஞாலத்துத் தானே முழங்குவது அன்றித் தனக்கு எதிர் வானே முழங்கினும் அவ்வான் தடவி - வானுக்கு அணியு மருப்பும் அடல் கையும் இன்மைத் தணியும் யமராச தண்டம் - தணியாப் பரிய பெருங்கோடு இணைத்துப் பணைத்தற்கு அரியது ஒருதானே ஆகிக் - கரிய மலைக்கோடு அனைத்து மடித்து இடியக் குத்தும் கொலைக்கோட்டு வெம்கால கோபம் - அலைத்து ஓட	உரை
	120 ஊறு மதம் தனதே ஆக உலகத்து வேறு மதம்பொறா வேகத்தால் - கூறு ஒன்றத் தாங்கிப் பொறை ஆற்றாத் தத்தம் பிடர்நின்றும் வாங்கிப் பொதுநீக்கி மண்முழுதும் - ஓங்கிய கொற்றப் புயம் இரண்டால் கோமான் அகளங்கன் முற்றப் பரித்ததன் பின் முன்புதாம் - உற்ற வருத்தம் அற மறந்து மாதிரத்து வேழம் பருத்த கடாம் திறந்து பாயப் - பெருக்கத் துவற்றும் மதுரச் சுவடு பிடித்து ஓடி அவற்றின் அபரம் கண்டு ஆறி - இவற்றை அளித்தனன் எம்கோமான் ஆதலால் இன்று களித்தன என்று உவக்கும் காற்று - நெளித்து இழிய	உரை
	வேற்றுப் புலத்தை மிதித்துக் கொதித்து அமரில் ஏற்றுப் பொருமன்னர் இன்னுயிரைக் - கூற்றுக்கு அருத்தும் அயிராபத நின்றதனை இருத்தும் பிடி படியா ஏறித் - திருத்தகக்	உரை
	130 கொற்றக் கவிகை நிழற்றக் குளிர்ந்து இரட்டைக் கற்றைக் கவரிகளின் கால் அசைப்ப - ஒற்றை வலம்புரி ஊத வளைக்குலம் ஆர்ப்பச் சிலம்பு முரசம் சிலம்பப் - புலம்பெயர்ந்து வாள் படை கொட்ப மறமன்னவர் நெருங்கக் கோட்புலிக் கொற்றக் கொடி ஓங்கச் - சேட்புலத்துத்	உரை
	உலாவில் உடன் வருவோர் 140 150 தென்னரும் மாளுவரும் சிங்களரும் கொங்கணத்து மன்னரும் தோற்க மலைநாடர் - முன்னம் குலையப் பொருது ஒருநாள் கொண்ட பரணி மலையத் தரும் தொண்டைமானும் - பலர் முடிமேல் ஆர்க்கும் கழல்கால் அனகன் தனது அவையுள் பார்க்கும் மதிமந்த்ர பாலகரில் - போர்க்குத் தொடுக்கும் கமழ்தும்பை தூசினொடும் சூடக் கொடுக்கும் புகழ்முனையர் கோனும் - முடுக்கரையும் கங்கரையும் மாராட் டரையும் கலிங்கரையும் கொங்கரையும் ஏனைக் குடகரையும் - தம்கோன் முனியும் பொழுது முரிபுருவத்தோடு குனியும் சிலைச் சோழகோனும் - சனபதிதன் தோளும் கவசமும் சுற்றமும் - கொற்றப் போர் வாளும் வலியும் மதிஅமைச்சும் - நாளுமா மஞ்சைக் கிழித்து வளரும் பெரும் புரிசைக் கஞ்சைத் திருமறையோன் கண்ணனும் - வெம்சமத்துப்	உரை
	160 170 180 புல்லாத மன்னர் புலால் உடம்பு பேய்வாங்க ஒல்லாத கூற்றம் உயிர் வாங்கப் - புல்லார் வந்து ஆங்கு மடமகளிர் தத்தம் குழைவாங்க வாங்கும் வரிசிலைக்கை வாணனும் - வேங்கையினும் கூடார் விழிஞத்தும் கொல்லத்தும் கொங்கத்தும் ஓடா இரட்டத்தும் ஒட்டத்தும் - நாடாது அடி எடுத்து வெவ்வேறு அரசு இரிய வீரக் கொடி எடுத்த காலிங்கர்கோனும் - கடி அரணச் செம்பொன் பதணம் செறிஇஞ்சிச் செஞ்சியர்கோன் கம்பக் களியானைக் காடவனும் - வெம்பிக் கலக்கிய வஞ்சக் கலியாணர் போரில் விலக்கிய வேணாடர் வேந்தும் - தலைத்தருமம் வாரிக் குமரிமுதல் மந்தாகினி அளவும் பாரித்தவன் அனந்த பாலனும் - பேரமரின் முட்டிப் பொருதார் வடமண்ணை மும்மதிலும் மட்டித்த மால்யானை வத்தவனும் - மட்டை எழக் காதிக் கருநாடர் கட்டரணம் கட்டு அழித்த சேதித் திருநாடர் சேவகனும் - பூதலத்து முட்டிய தெவ்வர் சடைகட்ட மொய்கழல் கட்டிய காரானைக் காவலனும் - ஒட்டிய மான அரசர் இரிய வடகலிங்கத் தானை துணித்த அதிகனும் - மீனவர்தம் கோட்டாறும் கொல்லமும் கொண்ட கொடைநுளம்பன் வாள் தார் மதயானை வல்லவனும் - மோட்டரணக் கொங்கைக் குலைத்துக் குடகக் குவடு ஒடித்த செங்கைக் களிற்றுத் திகத்தனும் - அங்கத்து வல்லவனும் கோசலனும் மாகதனும் மாளுவனும் வில்லவனும் கேரளனும் மீனவனும் - பல்லவனும் என்னும் பெரும் போர் இகல்வேந்தர் மண்டலிகர் முன்னும் இருமருங்கும் மொய்த்து ஈண்டப் - பன்மணிச்	உரை
	பரத்தையர் பார்க்கும் சிறப்பு 190 சோதி வயிரம் அடர்க்கும் சுடர்க்குழையார் வீதி குறுகுதலும் மேல் ஒருநாள் - மாதவத்தோன் சார்ந்த பொழுது அனங்கன் தன்னை அறிவித்த பூந்துவரை அந்தப்புரம் போன்றும் - ஏந்திப் பரக்கும் கலை அல்குல் பாவையரே ஆணை புரக்கும் திருநாடு போன்றும் - வரக்கருதா ஏனை முனிக்குறும்பு கொல்ல இகல்மாரன் சேனை திரண்ட திரள்போன்றும் - கானல் அம் கண்டன் மணல் குன்றத்து அன்னக் கணம் போன்றும் கொண்டலின் மின்னுக் குழாம் போன்றும் - மண்டும் திரைதொறும் தோன்றும் திருக்குழாம் போன்றும் வரைதொறும் சேர்மயில்கள் போன்றும் - விரைவினராய் இந்து நுதல்வெயர்ப்ப எங்ஙணும் கண்பரப்பிச் சிந்தை பரப்பித் தெரு எங்கும் - வந்து ஈண்டி	உரை
	உத்தி சுடர ஒளிமணிச் சூட்டு எறிப்பப் பத்தி வயிரம் பரந்தெறிப்ப - முத்தின் இணங்கும் அமுத கலசங்கள் ஏந்தி வணங்கு தலையினராய் வந்து - கணங்கொண்டு	உரை
	200 பார்க்கும் கொடுநோக்கு நஞ்சு உறைப்பக் கிஞ்சுக வாய் கூர்க்கும் எயிறு வெறும் கோள் இழைப்ப - வேர்க்க வரைகொள் நெடுமாடக் கீழ்நிலையின் மல்கி உரக வரமகளிர் ஒப்பர் - விரல்கவரும்	உரை
	வீணையும் யாழும் குழலும் விசிமுழவும் பாணி பெயர்ப்பப் பதம் பெயர்த்துச் - சேண் உயர் மஞ்சு இவர் வெண்பளிங்கு மாடத்து இடைநிலையின் விஞ்சையர் மாதர் என மிடைவார் - அஞ்சனவேல்	உரை
	210 கண்ணில் சிறிதும் இமையாத காட்சியும் மண்ணில் பொருந்தா மலர் அடியும் - தண்மலர் வாடா நறுஞ்செவ்வி மாலையும் கொண்டு அழகு வீடா நிலா முற்ற மேனிலையில் - கூடி உருவின் ஒளியின் உணர்வின் உரையின் பொருவில் அரமகளிர் போல்வார் - அருகு அணைந்து	உரை
	220 சீர் அளவில்லாத் திருத்தோள் அயன் படைத்த பார் அள வல்ல பணைப்பு என்பர் - பாருமின் செய்ய ஒரு திருவே ஆளும் சிறுமைத்தோ வையம் உடைய பிரான் மார்பு என்பார் - கையிரண்டே ஆனபோது அந்த முருகவேள் அல்லன் இவன் வேனில் வேள் கண்டீர் என மெலிவார் - யான் எண்ணும் எண்ணுக்கு இசைய வருமே இவன் என்பார் கண்ணில் கருணைக் கடல் என்பார் - மண் அளிக்கும் ஆதி மனுகுலம் இவ் அண்ணலான் மேம்படுகை பாதியே அன்றால் எனப் பகர்வார் - தாது எடுத்த கொங்கை பசப்பார்தம் கோல்வளை காப்பார்போல் செங்கை குவிப்பார் சிலர்செறிய - அங்கு ஒருத்தி	உரை
	பேதை 230 வந்து பிறந்து வளரும் இளந்திங்கள் கொந்து முகிழாக் கொழுங்கொழுந்து - பைந்தழைத் தோகை தொடாமஞ்ஞை சூடுண்டு தோற்றவன்மேல் வாகை புனைய வளர்கரும்பு - கோகிலத்தின் பிள்ளை இள அன்னப் பேடை பிறந்து அணிய கிள்ளை பவளம் கிளைத்த கிளை - கள்ளம் தெரியாப் பெருங்கண் சிறுதேறல் தாயர் பிரியாப் பருவத்துப் பேதை - பரிவோடு	உரை
	240 பாவையு மானும் மயிலும் பசுங்கிளியும் பூவையும் அன்னமும் பின்போதக் - காவலன் பொன்னிப் புகார்முத்தின் அம்மனையும் தென்னாகை நல் நித்திலத்தின் நகைக்கழங்கும் - சென்னிதன் கொற்கைக் குளிர்முத்த வல்சியும் சோறு அடுகை கற்கைக்கு வேண்டுவன கைப்பற்றிப் - பொற்கொடியார் வீதி புகுந்து விளையாடும் எல்லைக்கண் ஆதி யுகம்வந்து அடிக்கொள்ள - மேதினியில் ஊன்று கலிகடந்த உத்துங்க துங்கன் தன் மூன்று முரசு முழங்குதலும் - வான் துணையாய்த் தாயர் வரவந்து தாயர் தொழத்தொழுது தாயர் மொழிந்தனவே தான்மொழிந்தாள் - சேயோன்	உரை
	250 படியின் மதியும் பகலவனும் தோற்கும் முடியில் ஒருகாலும் மூளா - வடிவின் மகிழ்ந்த மலராண் மலர்க்கண்ணும் நெஞ்சு நெகிழ்ந்த திருநோக்கில் நேரா - முகிழ்ந்து சிரிக்கும் திருப்பவளச் சேய் ஒளி ஊடு ஆடா விரிக்கும் திருநிலவில் வீழா - பரிக்கும் உலகம் பரவும் திருப்புருவத்து ஓடா திலக முக அம்புயத்தில் சேரா - பலவும் திசையை நெருக்கும் திருத்தோளில் செல்லா இசையுந் திருமார்பத் தெய்தா - வசையிலாக் கைம்மலரில் போகா வடிமலரில் கண் உறா மெய்ம்மலர்ப் பேரொளியின் மீதூரா - அம்மகள் கண்ணும் மனமும் கழுநீர்க் குலம் முழுதும் நண்ணும் தொடையன்மேல் நாட்செய்ய உள் நெகிழா	உரை
	260 வம்மின்கள் அன்னைமீர் மாலை அது வாங்கித் தம்மின்கள் என்றுரைப்பத் தாயரும் - அம்மே பெருமானை அஞ்சாதே பெண்ணமுதே யாமே திருமாலை தாவென்று செல்வேம் - திருமாலை யாம் கொள்ளும் வண்ணம் எளிதோ அரிது என்னத் தேங்கொள்ளும் இன்சொல் சிறியாளும் - ஆங்குத் தன் மார்பத்துக் கண்ணின் நீர் வாரப் பிறர்கொள்ளும் ஆர்வத்துக்கு அன்றே அடியிட்டாள் - சேர இருத்தி மணற்சோறு இளையோரை ஊட்டும் அருத்தி அறவே அயர்த்தாள் - ஒருத்தி	உரை
	பெதும்பை 270 280 மழலை தனது கிளிக்கு அளித்து வாய்த்த குழலின் இசைகவர்ந்து கொண்டாள் - நிழல்விரவு முன்னர் நகைதனது முல்லை கொள முத்தின் பின்னர் நகைகொண்ட பெற்றியாள் - கன்னி மடநோக்கம் தான்வளர் த்த மானுக்கு விட்டு விடநோக்க வேல் இரண்டு கொண்டாள் - சுடர்நோக்கும் தானுடைய மெய்ந்நுடக்கம் தன்மாதவிக்கு அளித்து வானுடைய மின்னுடக்கம் வாங்கினாள்- பூநறும் பாவைதன் பைங்குரவு ஏந்தப் பசுங்கிளியும் பூவையும் ஏந்தும் பொலிவினாள் - மேவும் மடநடை அன்னப் பெடைபெறக் கன்னி பிடிநடை பெற்றுப் பெயர்வாள் - சுடர்க் கனகக் கொத்துக் குயின்ற கொடிப் பவளப் பந்தத்தின் முத்துப் பொதி உச்சி முச்சியாள் - எத்திறத்தும் வீரவேள் போல்வாரை வீட்டி விழுத்தவர்மேன் மாரவேள் கண்சிவப்ப வாய்சிவப்பாள் - நேர் ஒத்த கோங்க முகை அனைய கொங்கையாள் தன்கழுத்தால் பூங்கமுகை இப்போது பொற்பழிப்பாள் - பாங்கியரும்	உரை
	290 தாயரும் போற்றாமே தானே துயில் எழுந்து பாயல் புடைபெயர்ந்து பையச்சென்று - யாயே தளரும் இடை ஒதுங்கத் தாழும் குழைத்தாய் வளரும் ஒரு குமரி வல்லி - கிளரும் கொழுந்தும் அளவிறந்த கொந்தும் கவினி எழுந்து கிளைகலிப்ப ஏறித் - தொழும் தகைய கொங்குடைய பொன் அடரும் சென்னிக் கொழுங்கோங்கின் பங்குடைய மூரிப் பணை அணைந்து - அங்குடைய வண்டு முரல மணநாற வைகு மது கண்டு மகிழ்ந்தேன் கனவில் எனக் - கொண்டு	உரை
	300 வருக வருக மடக் கிள்ளை முத்தம் தருக தருக எனத் தாயர் - பெருக விரும்பினர் புல்லி விரைய முலைவந்து அரும்பின ஆகத்து அணங்கே - பெரும்புயங்கள் புல்லி விடாத புது வதுவை சென்னியுடன் வல்லி பெறுதி என வழுத்தும் - எல்லை	உரை
	310 320 அரசன் அபயன் அகளங்கன் எம்கோன் புரசை மத வரை மேல் போத - முரசம் தழங்கு மறுகில் தமரோடும் ஓடி முழங்கு முகில் மாட முன்றில் - கொழுங்கயல் கண் பொன் என எல்லா அழகும் புனைந்ததொரு மின் என வந்து வெளிப்பட்டு - மன்னர் உயிர் உண்டு ஆற்றிய வேங்கை வைக்க ஒருதிருக்கைச் செண்டால் கிரிதிரித்த சேவகனைத் - தண்டாத வேகம் கெடக் கலிவாய் வீழ்ந்து அரற்று பார்மகளைச் சோகம் கெடுத்து எடுத்த தோளானை - ஆகத்துக் கொங்கை பிரியாத வீறோடும் கோகனக மங்கை பிரியாத மார்பானை அம்கமலக் கையும் மலரடியும் கண்ணும் கனிவாயும் செய்ய கரிய திருமாலைத் - தையலும் கண்ட கண் வாங்காள் தொழ முகிழ்த்த கைவிடாள் மண்டு மனம் மீட்கும் ஆறு அறியாள் - பண்டு அறியாக் காமம் கலங்கக் கலங்கிக் குழல்சரியத் தாமம் சரியத் தனிநின்றாள் - நாமவேல்	உரை
	சேரனும் மீனவனும் சேவிப்பச் செம்பியரில் வீரனும் அவ்வெல்லை விட்டு அகன்றான் - மாரனும் தக்குத் தகாதாளை எய்து தரைப்படுத்தம் புக்குத் தொடைமடக்கிப் போயினான் - மைக்குழல்	உரை
	மங்கை 330 மங்கைப் பருவத்து ஒருத்தி மலர்பொதுளும் கங்கைப் புளினக் களிஅன்னம் - என்கோனை மன்னனை மன்னர் பிரானை வரோதயனைத் தென்னனை வானவனைச் செம்பியனை - முன் ஒருநாள் கண்ட பெதும்பைப் பருவத்தே தன்கருத்தில் கொண்ட பரிவு கடைக்கூட்டப் - புண்டரிகச் செய்ய அடிமுதலாச் செம்பொன் முடி அளவும் மையல் அகல மனத்து இழைத்துக் - கையினால் தீட்டும் கிழியிற் பகல் கண்டு இரவு எல்லாம் காட்டும் கனவு தரக்கண்டு - நாட்டம் கொண்டு யாது ஒன்றும் காணாது இருப்பாள் பொருகளிற்றுத்	உரை
	340 தாது ஒன்றும் தொங்கன் சயதுங்கன் - வீதி வருகின்றான் என்று மணி அணிகள் யாவும் தருக என்றாள் வாங்கித் தரித்தாள் - விரிகோதை சூடினாள் பைம்பொன் துகில் உடுத்தாள் சந்தனச்சேறு ஆடினாள் தன்பேரணி அணிந்தாள் - சேடியர்	உரை
	350 காட்டும் படிமக் கலத்தில் கமலத்தை ஓட்டும் வதனத்து ஒளிமலர்ந்து - கேட்டு விடைபோம் அனங்கன்போல் வேல்விழிகள் தாமும் படைபோய் வருவனபோல் பக்கம் - கடைபோய் மறித்து மதர்மதர்த்து வார்கடிப்பு வீக்கி எறிக்கும் குழைக்காதிற்கு ஏற்றும் - நெறிக்கும் அளக முதலாக ஐம்பால் படுத்த வளர்கருங் கூந்தல் மலிந்தும் - கிளர அரியன நித்திலத்தின் அம்பொன் தொடித்தோள் பரியன காம்பில் பணைத்தும் - தெரியல் சுவடு படு களபத் தொய்யில்சூழ் கொங்கைக் குவடு பட எழுச்சி கொண்டும் - திவடர முந்தும் கலைஅல்குல் மூரித் தடம்அகன்று நொந்து மருங்குல் நுடங்கியும் - வந்து	உரை
	360 மிடையும் புதுவனப்பு விண்ணோரும் வீழ அடையும் தனது உருக்கண்டு அஞ்சிக் - கொடையனகண் பண்டு அறியும் முன்னைப் பருவத்து உருவத்துக் கண்டு அறியும் அவ்வடிவு காண்கிலேன் - பண்டு அறியும் முன்னை வடிவும் இழந்தேன் முகநோக்கி என்னை அறிகலன்யான் என்செய்கேன் - தன்னை வணங்கி வருவது அறிவன் எனவந்து இணங்கு மகளிர் இடைநின்று - அணங்கும்	உரை
	370 இறைவன் அகளங்கன் எம் கோன் குமரித் துறைவன் நிருபகுல துங்கன் - முறைமையால் காக்கும் கடல்கடைந்த கைம்மலரும் உந்திமலர் பூக்கும் உலகு அளந்த பொற்கழலும் - நோக்கும் திருக்கொள்ளும் மார்பமும் தெவ்வேந்தர் எல்லாம் வெருக்கொள்ளு மூரித்தோள் வெற்பும் - உருக்கும் மகரக் குழைக் காது மாதரார் மாமை நுகரப் புடைபெயரும் நோக்கும் - துகிர் ஒளியை வௌவிய கோல மணிவாயும் எப்பொழுதும் செவ்வி அழியாத் திருமுகமும் - எவ்வுருவும் மாறுபடா வண்ணம் அவ்வண்ணல் படிவத்து வேறுபடு வனப்பும் மெய்விரும்பித் - தேறும் பிறையாம் பருவத்துப் பேருவகை ஆம்பல் நிறையா மதிக்கு நெகிழ்ந்தாங்கு - இறைவனைக் கண்டு மனமும் உயிரும் களிப்பு அளவில் கொண்டு பெயர்ந்தது கொல்யானை - பண்டு	உரை
	380 நனவு கிழியிற் பகல் கண்டு நல்ல கனவு தர இரவில் கண்டு - மனம் மகிழ்வாள் தீட்ட முடியாத செவ்வி குறிக்கொள்ளும் நாட்டம் உறங்காமையை நல்க - மீட்டுப் பெயர்ந்தாள் தமர்தம் பெருந்தோள்களில் வீழ்ந்து அயர்ந்தாள் அவள் நிலை ஈது அப்பால் - சயம் தொலைய	உரை
	மடந்தை 390 வெந்து வடிவு இழந்த காமன் விழிச்சிவப்பு வந்து திரண்டு அனைய வாயினாள் - அந்தம் இல் ஓலக் கடல் ஏழும் ஒன்றா உலகு ஒடுக்கும் காலக் கடை அனைய கண் கடையாள் - ஞாலத்தை வீட்டி வினை முடிக்க வெங்கால தூதுவர்போல் கோட்டி இருக்கும் குவிமுலையாள் - நாட்ட வடிவின் மருங்குலாள் மாரனைப்போல் மேலோர் முடிவில் உணர்வை முடிப்பாள் - கடிது ஓடிப் போகாது ஒழியாது இடை என்று போய்முடியல் ஆகாமை கைவளரும் அல்குலாள் - பாகு ஆய சொல்லி ஒரு மடந்தை தோழியைத் தோள்வருந்தப்	உரை
	400 புல்லி நிலாமுற்றம் போய் ஏறி - வல்லிநாம் சேடியர் ஒப்ப வகுத்துத் திரள்பந்து கோடியர் கண்டு உவப்பக் கொண்டாடி - ஆடினால் என்மாலை நீகொள்வது யான்கொள்வது எம்கோமான் தன்மாலை வாங்கித் தருக என்று - மின் அனையாள் வட்டித்து அளகமும் கொங்கையும் வார்தயங்கக் கட்டிக் கனபந்து கைப்பற்றி - ஒட்டிப்	உரை
	410 பொருதிறத்துச் சேடியர்தம் போர்தொலையத் தானே இருதிறத்துக் கந்துகமும் ஏந்திப் - பெரிதும் அழுந்து தரளத்து அவைதன்னைச் சூழ விழுந்தும் எழுந்தும் இடைய - எழுந்துவரி சிந்த விசிறு திரையின் நுரை ஊடு வந்த வனச மகள் ஏய்ப்ப - முந்திய செங்காந்தள் அங்கை சிவக்கும் சிவக்கும் என்று அங்காந்து தோள்வளைகள் ஆர்ப்பு எடுப்பத் - தங்கள் நுடங்கு கொடிமருங்குல் நொந்து ஒசிந்தது என்று அன் றடங்கு கலாபம் அரற்றத் - தொடங்கி அரிந்த குரலினவாய் அம்சீறடிக்குப் பரிந்து சிலம்பு பதைப்ப - விரிந்து எழுசெங் கைக்கோ விடைக்கோ கமல மலர் அடிக்கோ மைக்கோல ஓதியின்மேல் வண்டு இரங்க - அக்கோதை பந்து ஆடி வென்று பருதி அகளங்கன் சந்தாடும் தோள் மாலை தா என்று - பைந்துகில் தானை பிடித்து அலைக்கும் போதில் தனிக்குடைக்கீழ்	உரை
	420 430 யானைமேல் வெண் சாமரை இரட்டச் - சேனை மிடையப் பவளமும் நித்திலமும் மின்ன அடையப் பணிலங்கள் ஆர்ப்பப் - புடைபெயர வார்ந்து மகர வயமீன் குலமுழுதும் பேர்ந்து மறுகும்படி பிறழச் - சேர்ந்து பதலை முழங்கப் பகடு ஏற்றி விட்ட மதலைகண் முன்னர் மலிய - விதலையராய்த் தாழும் தொழிலில் கிளைபுரக்கத் தன்னடைந்து வாழும் பரதர் மருங்கு ஈண்ட - வீழுந்திக் கன்னியும் நன்மதையும் கங்கையும் சிந்துவும் பொன்னியும் தோயப் புகார்விளங்க - மன்னிய செங்கோல் தியாக சமுத்திரம் நல் நுதலும் தங்கோ மறுகில் தலைப்பட்டுத் - தங்களில்	உரை
	440 ஒட்டிய ஒட்டம் உணராதே தோள்வளையும் கட்டிய மேகலையும் காவாதே - கிட்டித் தொழுதாள் அயர்ந்தாள் துளங்கினாள் சோர்ந்தாள் அழுதாள் ஒருதமியள் ஆனால் - பழுது இலாக் காக்கும் துகிலும் இலங்கு பொலன்கலையும் போக்கு நிதம்பம் புனைக என்று - வீக்கு மணிக்கச்சும் தம்முடைய வான்றூசும் கொங்கை பணிக்கக் கடைக்கண்கள் பாரா - அணிக்கு அமைந்த குன்றாத நித்திலக் கோவையும் பொன் நிறத்த பொன்றாத பட்டும் புனைக என்று - நின்று கொடுத்தனர் கொங்கைகளும் கொண்டன தானும் அடுத்தனர் தோள்மேல் அயர்ந்தாள் - கடுத்துக்	உரை
	450 கவரும் அனங்கனுடன் கைகலந்தது அன்றித் தவறு முதுகிளவித் தாயர் - அவர் எங்கும் கூசினார் சந்தில் பனிநீர் குழைத்து இழைத்துப் பூசினார் ஆலி பொழிந்து ஒழிந்தார் - வீசினார் இட்டார் நிலவில் இளந்தென்றலும் கொணர்ந்து சுட்டார் குளிரி தொடுத்து எடுத்தார் - விட்டாரோ பள்ளம் அதனிற் படரும் பெரும்புனல்போல் உள்ளம் உயிரை யுடன்கொண்டு - வள்ளல்பின் ஓதை மறுகில் உடன்போன போக்காலிப் பேதை நடுவே பிழைத்து ஒழிந்தாள் - மாதரில்	உரை
	அரிவை 460 வாரிபடும் அமுதம் ஒப்பாள் மதுகரம்சூழ் வேரி கமழ்கோதை வேறு ஒருத்தி - மூரித்தேர்த் தட்டும் சிறுகப் பெருகு மரகதத்தில் கட்டும் கனபொன் கலாபாரம் - பட்டும் துகிலும் கரப்பச் சுடர்பரப்பிக் கைபோய் அகல்கின்ற அல்குல் அரிவை - இகலி	உரை
	ஒருக்கி மருங்கு கடிந்து ஒன்றினை வந்து ஒன்று நெருக்கி அமைய நிரம்பித் - தருக்கி இடங்கொண்டு மின்னுக் கொடி ஒன்று இரண்டு குடம்கொண்டு நின்றது எனக் கூறத் - தடம்கொண்டு இணைத்துத் ததும்பி இளையோர்கள் நெஞ்சம் பிணைத்துத் தடமுகட்டில் பெய்து - பணைத்துப் பெருமை உவமை பிறங்கு ஒலிநீர் ஞாலத்து அருமை படைத்த தனத்து அன்னம் - கருமை	உரை
	470 எறித்துக் கடைபோய் இருபுடையும் எல்லை குறித்துக் குழை அளவும் கொண்டு - மறித்து மதர்த்து வரிபரந்து மைந்தர் மனங்கள் பதைத்து விழநிறத்தில் பட்டுத் - ததைத்த கழுநீர் மலரின் கவின் அழித்து மானின் விழிநீர்மை வாய்த்த விழியாள் - முழுதும்	உரை
	480 நெறிந்து கடைகுழன்று நெய்த்து இருண்டு நீண்டு செறிந்து பெருமுருகு தேக்கி - நறுந்துணர் வார்ந்து கொழுந்து எழுந்த வல்லியாய் மாந்தளிர் சோர்ந்து மிசை அசைந்த சோலையாய்ச் - சேர்ந்து திருஇருந்த தாமரையாய்ச் சென்று அடைந்த வண்டின் பெருவிருந்து பேணும் குழலாள் - பொருகளிற்றின்	உரை
	490 வந்து மறுகில் ஒருநாள் மனுகுலத்தோன் தந்த பெரிய தனிமைக்கண் - செந்தனிக்கோல் கோனேகவர்ந்து எம்மைக் கொண்டனன் வந்து எமக்குத் தானே தரின் தருக என்பனபோல் - பூநேர் இணைக்கையும் தோளும் இடுதொடிகள் ஏந்தா துணைக்கண் துயிற்றத் துயிலா - மணக்கூந்தல் போது மறந்தும் புனையா பொலங்கச்சு மீது படத்தரியா வெம்முலைகள் - சோதி அடுக்கும் கனபொன் கலைபேணாது அல்குல் கொடுக்கும் தெருள் நெஞ்சு கொள்ளாது - எடுக்கும் கருப்புச் சிலை அனங்கன் கைஅம்பால் வீழு நெருப்புக்கு உருகி நிறைபோய் - இருப்புழிப்	உரை
	500 510 பாடிய பூவைக்கும் யாதும் பரிவு இன்றி ஆடிய தோகைக்கும் அன்பு இன்றிக் - கூடிய கிள்ளைக்கும் தம்மில் கிளரும் இள அன்னப் பிள்ளைக்கு மாற்றாள் பெயர்ந்துபோய்க் - கொள்ளை பயக்கு மலர்க்குரவப் பந்தர்ப் படர்ப்பை நயக்கும் இளமரக்கா நண்ணி - வயக்களிற்று மன்னன் குலப்பொன்னி வைகலும் ஆடுதிரால் அன்னங்காள் நீர் என்று அழிவுற்றும் - சென்னி பெருகும் புகார் அடையப் பெற்றீரான் மற்றைக் குருகுகாள் என்று குழைந்தும் - கருகிய கோலக் குயிலினங்காள் நீர்போலும் சோணாட்டுச் சோலைப் பயில்வீர் எனத்துவண்டும் - பீலிய பேரியல் மஞ்ஞை பெறுதிரால் கொல்லியும் நேரியும் சேர்வீர் எனநெகிழ்ந்தும் - நேரியன் தண்துழாய் மாலை பலகாலும் தைவந்து வண்டுகாள் வாழ்வீர் எனமருண்டும் - தொண்டிக்கோன் மன்றல் மலையத்து வாள் அருவி தோய்ந்தன்றே தென்றல் வருவது எனத் திகைத்தும் - நின்றயர்கான்	உரை
	520 மன்னர்க்கு மன்னன் வளவன் அகளங்கன் முன்னர்ப் பணில முழங்குதலும் - மின்னில்போய்ப் பேணும் திருமடனும் என்றும் பிரியாத நாணும் பெருவிருப்பால் நல்கூரக் - காணுங்கால் ஏய்ப்ப எதிர்வந்து இரவி உருவ ஒளி வாய்ப்ப முக பங்கய மலர்ந்தாள் - போய்ப்பெருகு மீதார் அகல்அல்குல் வீழ்கின்ற மேகலையும் போதாத வண்ணம் புடைபெயர்ந்தாள் - சோதி குழைய நடு ஒடுக்கும் கொங்கையும் தோளும் பழைய படியே பணித்தாள் - பிழையாத பொன்னித் துறைவன் பொலந்தார் பெறத் தகுவார் தன்னில் பிறர் இன்மை சாதித்தாள் - சென்னிக்குப் பாராள் முலையாலும் பங்கயத்தாள் - தோளாலும் வாரா விருப்பு வருவித்தாள் - ஓர் அணங்கு	உரை
	தெரிவை 530 கோது விரவாக் கொழும்பாகு கொய்தளிரின் போது புலராப் பொலம் கொம்பு - மீது முயலால் அழுங்கா முழுத்திங்கள் வானின் புயலால் அழுங்காப் புதுமின் - இயல்கொண்டு எழுதாத ஓவம் எழுசிறையை வண்டு கொழுதாத கற்பகத்தின் கொந்து - முழுதும் இருளாக் கலாபத்து இளந்தோகை என்றும் தெருளாக் களி அளிக்கும் தேறல் - பொருளால் வருந்தக் கிடையாத மாணிக்கம் யார்க்கும் அருந்தத் தெவிட்டா அமுதம் - திருந்திய	உரை
	540 சோலைப் பசுந்தென்றல் தூது வரவந்த மாலைப் பொழுதின்கண் மண்டபத்து - வேலை விரிந்த நிலா முன்றில் வீழ்மகரப் பேழ்வாய் சொரிந்த மணிக் கற்றை தூங்கப் - பரிந்து உழையோ பூசிய சாந்தம் கமழப் பொறி வண்டு மூசிய மௌவல் முருகு உயிர்ப்பத் - தேசிகப் பேரிசை யாழ்ப் பாணன் பேதை விறலியொடும் சேர இனிது இருந்த செவ்விக்கண் - நேரியும்	உரை
	கோழியும் வேங்கையும் முப்பணையும் கோரமும் பாழி அயிராபதப் பகடும் - ஆழியான் சூடிய ஆரமும் ஆணையும் சோணாடும் காடு திரைத்து எறியும் காவிரியும் - பாடுக எனக்	உரை
	550 கூனல் யாழ் எடுத்தான் பாணன் கொதித்து எழுந்து வேனில் அரசனும் தன் வில் எடுத்தான் - தேன் இமிர் தந்திரி யாழ்ப்பாணன் தைவந்தான் தைவந்தான் வெந்திறன் மாரனும்தன் வில்லின் நாண் - முந்த நிறைநரம்பு பண்ணி நிலைதெரிந்தான் பாணன் திறன் மதனும் அம்பு தெரிந்தான் - விறலியொடும் பாணன் ஒருபாணி கோத்தான் பலகோத்தான் தூணி தொலையச் சுளிந்துவேள் - மாண இசைத்தன பாணன் யாழ்ப் பாணி எய்து விசைத்தன வேனிலான் பாணி - இசைத்து எழுந்த	உரை
	560 வீணை இசையாலோ வேனிலான் அம்பாலோ வாள்நுதல் வீழா மதி மயங்காச் - சேண் உலாம் வாடை அனைய மலையா நிலம்தனையும் கோடை இது என்றே கூறினாள் - நீடிய வாடை முனிந்த வனமுலைமேல் விட்ட பனி நீரை இதுவோ நெருப்பு என்றாள் - ஊர் எலாம் காக்கும் துடியை அழிக்கும் கணை மாரன் தாக்கும் பறை என்றே சாற்றினாள் - சேக்கைதொறும் வாழும் உலகத்து எவரும் மனம் களிப்ப வீழும் நிலவை வெயில் என்றாள் - கோழிக்கோன் எம் கோன் அகளங்கன் ஏழ் உலகும் காக்கின்ற செங்கோல் கொடுங்கோல் சிலர்க்கு என்றாள் - கங்குல் புலரும் தனையும் புலம்பினாள் ஆங்குப்	உரை
	570 பலரும் பணிந்து பரவக் - குல கிரிசூழ் ஆழிப் புவனம் அடைய உடையபிரான் சூழிக் கடாயானை தோன்றுதலும் - யாழின் பட்டத்து யானையை நோக்கிப் பரிவு கூறுதல் இழைக்கும் இசைமுதலா எப்பகைக்கும் ஆற்றாது உழைக்கும் உயிர் தழைப்ப ஓடிப் - பிழைத்தனளாய்	உரை
	580 முட்டும் திகிரி கிரியின் முதுமுதுகில் கட்டும் கடவுள் கடாயானை - எட்டும் தரிக்கும் உலகம் தனி தரித்த கோனைப் பரிக்கும் அயிராபதமே - செருக்கிப் பொருந்த நினையாத போர்க் கலிங்கர் ஓடி இருந்த தடவரைகள் எல்லாம் - திருந்த விதையம் பொருது அழிந்த விந்தமே போலப் புதைய நடந்த பொருப்பே - சிதையாத திங்கள் குலத்திற்கும் தெய்வப் பொதியிற்கும் அங்கண் பழங்குமரி யாற்றிற்கும் - தங்கள் படிக்கும் பொரு நிருப பன்னகங்கள் வீழ இடிக்கும் தனி அசனி ஏறே - கடிப்பு அமைந்த	உரை
	590 யாம முரசால் இழந்த நிறைநினது தாம முரசு தரப் பெற்றேன் - நாம விடைமணி ஓசை விளைத்த செவிப் புண்ணின் புடைமணி ஓசைப் புலர்ந்தேன் - தடமுலைமேல் ஊறா மலையக்கால் சுட்ட சூடு உன் செவியின் மாறாப் பெருங்காற்றான் மாற்றினேன் - வேறாகக் கூசும் பனித் திவலை கொண்டுபோம் என் உயிர்நீ வீசு மதத் திவலை யான் மீட்டேன் - மூசிய கார் உலாம் ஓதக் கடல் முழங்க வந்த துயர் நேரிலா நீ முழங்க நீங்கினேன் - பேரிரவில் என்மேல் அனங்கன் வரவந்த இன்னல் எலாம் நின்மேல் அனகன் வர நீங்கினேன் - இன்னம்	உரை
	600 கடைபோக என் உயிரைக் காத்தியேல் வண்டு புடைபோதப் போதும் பொருப்பே - விடைபோய் நீ ஆட்டும் தடம் கலக்கின் மாரற்கு அயில் வாளி காட்டும் தடமே கலக்குவாய் - கேட்டு அருளாய் கார் நாணும் நின்கடத்து வண்டு ஒழியக் காமனார் போர் நாணின் வண்டே புடைத்து உதிர்ப்பாய் - பார்நாதன் செங்கைக் கரும்பு ஒழியத் தின்கைக்கு அனங்கனார் வெங்கைக் கரும்பே விரும்புவாய் - எங்கட்கு உயிராய் உடலாய் உணர்வாகி உள்ளாய் அயிராபதமே நீ அன்றே - பெயராது நிற்கண்டாய் என்று இரந்து நின்றாள் நுதலாக	உரை
	610 வில்கொண்டபேரிளம்பெண்வேறுஒருத்திகொற்கையர் கோன் பேரிளம்பெண் மல்லல் புயத்து அனகன் மால்யானைக் கைபோலக் கொல்லத் திரண்ட குறங்கினாள் - எல்லையில் கோடும் கொலை குயின்ற சேடன் குருமணி வேய்ந்து ஆடும் படம் அனைய அல்குலாள் - சேடியாய்த் தம்மை எடுக்கும் இடைகடிந்த தம் பழிக்குக் கொம்மை முகம் சாய்த்த கொங்கையாள் - செம்மை நிறையும் அழகால் நிகர் அழித்துச் செய்யாள் உறையு மலர்பறிப்பாள் ஒப்பாள் - நறை கமழு	உரை
	620 மாலை பல புனைந்து மான்மதச் செழுசாந்து எழுதி வேலை தருமுத்தம் மீது அணிந்து - சோலையின் மானும் மயிலும் அனைய மடந்தையரும் தானும் அழகு தர விருப்பத் - தேன் இமிர் ஊறல் இளம்பாளை உச்சிப்படு கடும் தேறல் வழிந்து இழிந்த செவ்விக்கண் - வேறாக ஆக்கி மடல்நிறைத்து வண்டும் அதில் நுரையும் போக்கி ஒருத்தி புகழ்ந்து தர - நோக்கி வருந்திச் சிறுதுள்ளி வள் உகிரால் எற்றி அருந்தித் தமர்மேல் அயர்ந்தாள் - பொருந்தும்	உரை
	630 640 மயக்கத்து வந்து மனுதுங்க துங்கன் நயக்கத் திருக்கனவு நல்கு - முயக்கத்து மிக்க விழைவு மிகுகளிப்பும் அத்துயிலும் ஒக்க இகல உடன் எழுந்து - பக்கத்து வந்து சுடரும் ஒருபளிக்கு வார்சுவரில் தந்த தனதுநிழல் தான் நோக்கிப் - பைந்துகில் காசுசூழ் அல்குல் கலையே கலையாகத் தூது புடைபெயர்ந்து தோள் நெகிழ்ந்து - வாசம் சேர் சூடிய மாலை பரிந்து துணைமுலைமேல் ஆடிய சாந்தின் அணி சிதைந்து - கூடிய செவ்வாய் விளர்ப்பக் கருங்கண் சிவப்பு ஊர வெவ்வாள் நுதலும் வெயர் அரும்ப - இவ்வாறு கண்டு மகிழ்ந்த கனவை நனவு என்று கொண்டு பலர்க்கும் குலாவுதலும் - வண்டு வீழ்	உரை
	வேரிக் கமழ்கோதை வேறாகத் தன் மனத்தில் பூரித்த மெய் உவகை பொய்யாகப் - பாரித்த தாமக் கவிகை நிழற்றச் சயதுங்கன் நாமக் கடாக்களிற்று நண்ணுதலும் - தேமொழியும்	உரை
	650 கண்டதும் கெட்டேன் கனவை நனவாகக் கொண்டதும் அம் மதுச்செய் கோலமே - பண்டு உலகில் செய்த தவம் சிறிதும் இல்லாத தீவினையேற்கு எய்த வருமே இவன் என்று - கைதொழுது தேறி ஒருகாலும் தேறாப் பெருமையால் ஏறி இரண்டாவது மயங்கி - மாறு இலாத் தோழியர் தோள்மேல் அயர்ந்தாள் அத்தோழியரும்	உரை
	ஏழுயர் யானை எதிர் ஓடி - ஆழியாய் தலைவனை முன்னிலையாக்கிக் கூறல் 660 மாடப் புகாருக்கும் வஞ்சிக்கும் காஞ்சிக்கும் கூடற்கும் கோழிக்கும் கோமானே - பாடலர் சாரும் திகிரி தனை உருட்டி ஓர் ஏழு பாரும் புரக்கும் பகலவனே - சோர்வு இன்றிக் காத்துக் குடை ஒன்றால் எட்டுத் திசை கவித்த வேத்துக் குலகிரியின் மேருவே - போர்த் தொழிலால் ஏனைக் கலிங்கங்கள் ஏழினையும் போய்க் கொண்ட தானைத் தியாக சமுத்திரமே - மானப்போர் இம்பர் எழுபொழில் வட்டத்து இகல்வேந்தர் செம்பொன் மவுலிச் சிகாமணியே - நம்ப நின்	உரை
	670 பாரில் படுவன பன்மணியு நின் கடல் நீரில் படுவன நித்திலமும் - நேரிய நின் வெற்பில் வயிரமும் வேந்த நின் சோணாட்டுப் பொற்பின் மலிவன பூந்துகிலும் - நின் பணியக் கொண்டாய் இவள் தனது கொங்கைக் கொழுஞ்சுணங்கும் தண்டா நிறையும் தளிர்நிறமும் - பண்டைத் துயிலும் கவர்ந்தது நின் தொல்குலத்து வேந்தர் பயிலும் திருநூல் படியோ - புயல்வளவ	உரை
	680 685 மன்னிய தொண்டை வளநாடு வாளியும் பொன்னி வளநாடு பூஞ்சிலையும் - கன்னித் திருநாடு தேரும் குறை அறுப்பச் செய்தால் திருநாண் மட மகளிர் தம்மை - ஒரு நாள் அவ் வேனற்கு அரசன் விடுமே அவன்சினம் இப் பானற்கண் நல்லாள் உயிர்ப்பரமே - ஆனக்கால் குன்றே எனத்தகு நின் கோபுரத்தில் தூங்குமணி ஒன்றே உலகுக்கு ஒழியுமே - என்று இனைய கூறி வணங்கிடும் இவ்வளவும் கோதைமேல் சீறி அனங்கன் சிலை வளைப்ப - மாறு அழியக் குத்தும் கடாக்களிற்றுப் போந்தான் கொடைச்சென்னி உத்துங்க துங்கன் உலா.	உரை