விண் நாடு காத்து முசுகுந்தன் மீண்ட நாள்
மன் நாடு கண்ட மடந்தையரும் - நண்ணார்மேல்

சோழன் பரி சார்ந்தே சூழ வரும் சக்ர
வாள கிரி அர மங்கையரும் - தோள் இணையால்

கோழியின் சோழ குலத்து ஒருவன் முன்கடைந்த
ஆழியின் கொண்ட அரம்பையரும் - ஊழியின்

சீத்த வரையின் திருக் கொற்ற வில் ஒன்றால்
வாய்த்த வரை அர மாதரும் - போய்த் தனியே

கோதண்டம் கொண்டு இரு சேடியுடன் கொண்ட
வேதண்ட லோக விமலையரும் - காதலால்

தந்த பணி பதி தன் மகளைச் சேவித்து
வந்த கடவுள் மடந்தையரும் பந்தாடும்

மேரு வரையில் புலி பொறித்து மீண்டநாள்
வாரும் வரை அர மாதரும் - வீரவேள்

வாங்கயிலில் கூரிய கண்ணார் ஒரு வளவன்
தூங்கு எயிலில் கைக்கொண்ட தோகையரும் - பாங்கின்

நிதியோடும் கூட நிதியோன் அளகைப்
பதியோடும் கொண்டார் பலரும் - முதலாய

சாயல் அரகமளிர் தத்தம் திருமரபில்
கோயில் உரிமைக் குழா நெருங்கி - வாயிலும்

மாளிகையும் சாலையும் ஆலயமு மண்டபமும்
சூளிகையும் எம்மருங்கும் தோரணமும் - சாளரமும்

தெற்றியு மாடமும் ஆடரங்கும் செய்குன்றும்
சுற்றிய பாங்கரும் தோன்றாமே - பற்றி

மயங்கி மறுகில் பிணங்கி வணங்கி
உயங்கி ஒருவர்க்கு ஒருவர் - தயங்கு இழையீர்

தன் கோடி ஓர் இரண்டு கொண்டு சத கோடி
கல் கோடி செற்ற சிலை காணீர் - முன் கோலி

வட்ட மகோததி வேவ ஒரு வாளி
விட்ட திருக் கொற்ற வில் காணீர் - வெட்டிச்

சுழியிட்ட காவிரிக்குச் சோணாடு வாழ
வழிவிட்ட வாள்காண வாரீர் - ஒழிய

மதி எறிந்து வல்லேற்று வான் எறிந்து தூங்கும்
பதி எறிந்த கொற்ற வாள் பாரீர் - உதியர்

இடப்புண்ட பேர் இஞ்சி வஞ்சியி லிட்ட
கடப்ப முதுமுரசம் காணீர் - கொடுப்பத்

தரை கொண்ட வேற்று அரசர் தம் சென்னிப் பொன்னிக்
கரை கண்ட போர் முரசம் காணீர் - சரதப்

பவித்ர விசயப் படைப் பரசு ராமன்
கவித்த அபிடேகம் காணீர் - தவித்து உலகில்

மூவெழுகால் எக்கோக்களையு முடித்து அவனி
மூவெழுகால் கொண்ட முடி பாரீர் - தாவி

வரப்பு மலைசூழ் வர ஆயிரம் கண்
பரப்பும் ஒரு வேங்கை பாரீர் - புரக்க நின்று

ஊடம் பரம் அடங்க ஓங்கி உயர் அண்ட
கூடம் பொருவும் குடை பாரீர் - கூடல்

பெரும் பெருமாள் எவ்வேந்து முன் போதப் பின்பு
வரும் பெருமாள் வந்தனன் வாரீர் - இருங்கடல்

தோன்று அருக்க மண்டலமும் தோற்க உலகங்கள்
மூன்றுக்கும் சூடு முடி பாரீர் - தோன்ற

அணைத்து அருகு ஆயிரம் ஆயிரமாகப்
பணைத்த பணி வலயம் பாரீர் - அணைக் கண்

சிரித்த சுரேசனை வென்று ஒரு தென்னன்
பரித்த மணியாரம் பாரீர் - தரித்து அருள

வேண்டிய நாளின் முனிவுண்டு வெட்டுண்ட
பாண்டியன் கட்டு வடம் பாரீர் - மீண்டும்

திருந்து மதனன் திருத்தாதை செவ்வி
இருந்தபடி பாரீர் என்பார் - பெருந்தேவர்

முக்கொடி முப்பத்து மூவர்க்கு முன் உயர்த்த
எக்கொடியு முன்னர் எடுத்துளவால் - அக்கொடியால்

தொல் ஆரணம் அனைத்தும் சொல்லும் சுர அரசர்
எல்லாரும் காணும் இவன் என்பார் - புல்லிய

நீர்ப் பூ புதல் பூ முடி அன்றி நேராதார்
போர்ப் பூ முடி தடிந்து போக்கிய பின் - போர்ப் பூவின்

மேதகு கொற்றவைக்கு வேந்தர் பிரான் உவந்த
தாதகி ஒன்றுமே சார்பு என்பார் - மீது

பரந்த அவுணர் சிறைப்படுமது எண்ணி
இரந்தன கொண்டன வென்று - புரந்து

தனிச் சேவகம் பூமி தன்னதே ஆக
இனிச் சேவடி விடாள் என்பார் - பனிச்சாரல்

மண்டு மலையால் வருந்தா வகை வருத்திப்
பண்டு கலக்கிய பால் கடலும் - கொண்டது ஓர்

செங்கோ கனகை திருமார்பில் அன்றியே
எங்கோ இருப்பாள் இனி என்பார் - நங்காய்

திருப் பதுமாபதி இத்திரு மார்பில்
இருப்பது காட்டுமின் என்பார் - சிரித்து எதிரே

அம் கண் கமலை அமலன் பெருந்தேவி
நம் கண் புலனாயின் நன்று என்பார் - நங்கைமீர்

ஓகையர் ஆகி உலப்பில் பலகோடித்
தோகையர் ஓடத் தொடர்ந்து ஓடித் - தாகம்

தணியத் தணியத் தமரும் பிறரும்
பணியப் பணியப் பணிந்தாள் - மணி மார்பில்

ஆரம் தான் கண்டாள் அயிராபதம் தொழுதாள்
கோரம் தெரியவும் கும்பிட்டாள் - வீரன்

படாகைப் பெரும் புலியும் பார்த்து ஒழிந்தாள் அண்ட
கடாகத்து அதிர் முரசும் கண்டாள் - அடாதனவும்

சொல்லி அறியாது ஒழிந்தாள் சுருப்பு நாண்
வில்லி அறியாது விட்டதே - நல்லார் சூழ்

மற்றும் ஒருத்தி வலம்புரி ஆயிரம்
சுற்றும் சலஞ்சலம் போல் தோன்றுவாள் - கற்றுடன்

அன்ன நடக்க நடந்தாள் அருங்கிள்ளை
பின்னர் உடன்பேசப் பேசினாள் - இன்னிசை யாழ்

பாட அதன் உடனே பாடினாள் பைந்தோகை
ஆட அதன் உடனே ஆடினாள் - கூடிய

நல் இள மான் நோக்க நோக்கினாள் நாண் நிரம்பி
முல்லை முகிழ்க்க நகை முகிழ்த்தாள் - கொல்லும்

மழ களிற்றின் கோடு எழுச்சி என்றும் அரவின்
குழவி எயிறு எழுச்சி என்றும் - பழகி

எறியு முகில் எழுச்சி என்றும் உலகம்
அறிய முலை எழுச்சி அன்னம் - செறியும்

வரை ஏழில் உள்ள வயிரமும் வாங்கும்
திரை ஏழின் முத்தின் திரளும் - தரை ஏழின்

பொன்னும் பிலன் ஏழில் போகா இருள் போக
மின்னும் சுடிகை வெயின் மணியும் - பின்னும்

பொழில் ஏழில் போதும் புனையப் புனைவாட்கு
எழில் ஏறும் நாளையே என்னாக் - கழிய

உழப்போம் இனி என்று உடல் உள்ளு போழ்தே
எழப் போக எண்ணும் இடையாள் - மழைத்துப்

புடைபோய் அளகம் பொதுக்குவதன் முன்னே
கடைபோய் உலகு அளக்கும் கண்ணாள் - உடையதன்

சேரிச் சிறுசோறும் சிற்றிலும் போய்ச் சில்லணி போய்ப்
பேரில் பெருஞ்சோற்றுப் பேரணியாள் - ஓரையில்

தன் ஆய நிற்பத் தனிநாயகன் கொடுத்த
மின் ஆயம் சேவிப்ப வீற்றிருப்பாள் - மென்மலர்

மேய சிறுமுல்லைப் பந்தர் விட எடுக்கும்
பாய பரு முத்தின் பந்தராள் - நாயக

உச்சியின் கொண்டை முடிப்பின் உலகு உடையோன்
முச்சியின் சூட்டு முடிக்கு உரியாள் - நிச்சமும்

நல்லுயிர்ப் பாவை துணை பெற நாயகன்
கொல்லியின் பாவை கொள இருப்பாள் - மெல் இயல்

பாங்கிக்கு நம் கோமான் விந்தைப் பசுங் கிளியை
வாங்கித் தரப்போய் வணங்கு என்பாள் - ஆங்கு ஒருத்தி

மாயமான் வேண்ட மறாதானை வான்மதியின்
மேயமான் வேண்டி விடப்பெறுவாள் - சேயவெள்ளி

தென்பால் இலங்கை வாழ் தெய்வ மணி பணிப்பீர்
என்பாவை பூண இனிது என்பாள் - அன்பால்

உயிர்த்துணைப் பாங்கி ஒரு நோன்பு உணர்த்த
எயில் புறத்து எல்லாரும் சூழ - அயில் படை

வீரனை எய்த வியன்காவில் சென்று எய்தி
மாரனை நோக்கி வழிபட - மாரன்

படியில் கடவுள் பணை முழங்க வென்றிக்
கொடியின் மகரம் குமுற - நெடிய

அலகில் அசோக நிழற்ற அடைய
உலகின் மதுகரம் ஊதக் - கலகித்து

அலங்கல் அடவிக் குயில் குலம் ஆர்ப்ப
விலங்கன் மலயக் கால் வீசக் - கலந்து எழும்

ஆவி அகிலொடு நீரோடு அர மகளிர்
தூவிய தண் நறும் சுண்ணமும் - காவில்

விடவிட வந்து உயிர் மீது அடுத்துப் போன
வடிவும் பழம்படியே வாய்ப்பக் - கொடி இடை

எண்ணிய எண்ண முடிப்ப அவள் எய்தும்
புண்ணியம் போலப் பொழில் புகுந்தாள் - அண்ணல்

சரம் போலும் கண்ணி தனக்கு அனங்கன் தந்த
வரம்போல் வள மறுகில் வந்தான் - வரும் போதில்

ஏன்று மதனன் இயம் இயம்பவே அனகன்
மூன்று முரசு முழங்கின - தோன்றாத

வாரிக் களிறு முழங்கவே மானதன்
மூரிக் களிறு முழங்கியது - வேரித் தார்

கற்கும் அசோக நிழற்றவே பார் கவித்து
நிற்கும் கவிகை நிழற்றியது - முன் கொண்டு

மற்றை அலகின் மதுகரம் ஊதவே
ஒற்றை வலம்புரி ஊதியது - முற்றாத

சொல் குதலைக் கோகுலங்கள் ஆர்க்கவே சோளேசன்
அற்க மணிக் காகளங்கள் ஆர்த்தன - தெற்கு எழுந்த

மல்லன் மலயக் கால் வீசவே மானதன்
மெல் என் கவரிக்கால் வீசியது - மெல்லியலும்

காமன் பெருநோன்பு கைவந்தது என்று எதிரே
கோ மைந்தன் வேழம் குறுகினாள் - கோமகனும்

மல்கும் உவகைக் கலுழி வர வரப்
பில்கும் அதர்வைப் பெரும்பரப்பு - அல்குலும்

கொங்கைப் புதுவரவுத் தோளும் குறை நிரம்ப
மங்கைப் பருவத்தை வாங்கினாள் - மங்கை

திருக்கொள்ளு மார்பற்குக் காமவேள் செவ்வே
வெருக் கொள்ளும் செவ்வி விளைத்தாள் - பெருக்க

ஒருவர் ஒருவர்க்கு உருகி உருகி
இருவரும் ஈடு அழிய நோக்கி - வருகாமன்

செஞ்சாயல் வல்லியையும் செந்தாமரைத் தடங்கண்
மஞ்சாய கோல மணாளனையும் - அஞ்சாதே

கொய்யும் பகழி கரும்பில் சுரும்பில் கோத்து
எய்யும் தரமே எனப் போனான் - தையல்

ஒருத்தி தரளம் இருநிரை கொண்டு ஒப்பித்
திருத்தி அனைய எயிற்றாள் - கருத்தின்

நிலையில் சிறந்த நிகரிலா மேரு
மலையில் பிறந்த வயிரம் - அலையில்

பழக்கச் சலஞ்சலம் பால் கடலே போல
முழக்கக் கரு உயிர்த்த முத்தம் - தொழத் தகும்

முன்னை உலக முழுதும் தரும் உரக
மன்னன் அபிடேக மாணிக்கம் - முன்னவன்

பால் கடல் நீங்கு நாள் நீங்கிப் பழம்படியே
நாற்கடல் நாயகனை நண்ணுவாள் - மேல் கவின

பண்டு கடல் கடைந்தும் பார் எடுத்தும் வில் இறுத்தும்
கொண்ட துணைவியரும் கூசுவாள் - புண்டரிகத்து

ஆடும் பொழுதினும் அன்னப் பெடை அயிர்ப்பப்
பாடு மழலைப் பரி புரத்தாள் - நீடிய

தூசுகள் வெள்ளென்று தூயன சேயன
கோசிகம் ஆக்கும் குறங்கினாள் - கூசிப்

பணியும் அரசுப் பணிச் சுடிகையே கோத்து
அணியும் அரைப் பட்டிகையாள் - துணியுங்கால்

அற்றுண்டு இலது என்னும் அம்மருங்குல் இன்று எமக்குப்
பற்றுண்டு எனும் உதர பந்தனத்தாள் - கொற்றவன்

சங்க நிதி முத்தத் தாமத்தாள் பத்ம நிதி
துங்க நவரத்னத் தோள்வளையாள் - புங்கம்

தொடுக்கு மலரோன் சுறவுக்கு உறவு
கொடுக்கு மகரக் குழையாள் - அடுத்துப்

பணி தந்து அலகில் பராவு எடுத்துச் சிந்தா
மணி தந்த சூளாமணியாள் - அணியே

பரவி விறலியரும் பாணரும் தற்சூழ்ந்து
இரவி புகார் பாடும் எல்லை - வர வரக்

கொங்கைக்கும் தோள்இணைக்கும்ஆற்றாக் கொடிமருங்குல்
நங்கைக்கு வந்து ஒருத்தி நாயகியே - கங்கைத்

துறைவன் பொறையன் தமிழ் நாடன் சோணாட்டு
இறைவன் திருப்பவனி என்றாள் - பிறை நுதலும்

வேனிற்கு அணிய குயில் போன்றும் வீழ்தாரை
வானிற்கு அணிய மயில் போன்றும் - தானே

வரவே நினையு மனக் களியால் இற்றை
இரவே நமக்கு இடையூறு என்றாள் - இரவில்

செயிர்க் கரங்கள் வேண்டா டிருக்குலத்து வெய்யோன்
வெயில் கரங்கள் ஊடாட வேண்டும் - உயிர்க் கொலைசூழ்

தென்மலயத் தென்றலை ஓட்டிப் புலி இருந்த
பொன்மலைய வாடாய் புகுது என்னும் - முன்மலையும்

கார்க் கடல் வாய் அடங்க நாயகன் கண் வளர்ந்த
பால் கடல் வாராய் பரந்து என்னும் - மேல் பரந்து

கார் பாடும் புள்வாய்க் கடுப் பெய்து அமுது இறைவன்
பேர் பாடும் புள்வாயில் பெய்க என்னும் - ஈர்குரல்

அன்றிற்கு ஒழிய மகன்றிற்கே யாக்கும் இம்
முன்றில் பனையும் என மொழியும் - இன்று இரவை

ஊழிக் குயில் காய்ந்து ஒரு புலரி கூவிய
கோழிக்கே சோலை கொடீர் என்னும் - வாழிய

பள்ளி எழுச்சி பவனி எழுச்சி தரும்
வெள்ளி எழுச்சி என விளம்பும் - நள்ளிருள்

கங்குல் கடற்கு எல்லை இவ்வாறு கண்டு வந்த
மங்கைப் பருவத்து வாள் நுதலும் - பொங்கு ஒலிநீர்

வையகம் காவலற்குப் பெய்யு மலர் மழைக்குக்
கொய்பொழில் சென்று குறுகினாள் - செய்ய

கொடுங்குழை மின்னக் குயில் கொழுதக் கோத
விடுங்குழை தேமாவின் மின்ன - நெடுங்குழை

வல்லிக் கொடியு முறுவலிப்ப வந்து எதிர்
முல்லைக் கொடியு முறுவலிப்ப - மெல்லியல்

பாந்தளும் தோற்கும் பகட்டு அல்குல் கைம்மலரக்
காந்தளு நின்று எதிர் கைம்மலரப் - போந்தார்

பரவு மரப்பாவை கொள்ளப் பயந்த
குரவு மரப்பாவை கொள்ளப் - புரிகுழல்

சோலையின் மான்மதம் சூழ்வர ஏழ் இலைப்
பாலையின் மான்மதம் பாரிப்பச் - சேலையின்

வாங்கும் புதுமது வாள் நுதல் கொப்புளிப்பக்
கோங்கு மது எதிர் கொப்புளிப்ப - ஆங்குத்

திருஅஞ்சு கோலத்தாள் செவ்வியால் எல்லாம்
பருவம் செய் சோலை பயப்பப் - பெருவஞ்சி

கொய்தன கொய்தன யாவும் பலகூறும்
செய்தனர் செய்தனர் பின்செல்லக் - கொய்யாத

கொன்மலர் ஆயம் பொழியப் பொழில் கொண்ட
மென்மலர் கொண்டு வெளிப்பட்டாள் - மன்னனும்

எப்போதில் போதும் ஒருபோதில் ஏந்திழை
கைப்போதில் பெய்தன கண்டு அருளா - அப்போதே

செங்கை தடவந்தும் சீறடி தீண்டியும்
கொங்கை சுணங்கு எறிந்து கொப்புளித்தும் - மங்கை

பரிசில் உருவம் பயந்தன என்று
குரிசில் எதிர்கவர்ந்து கொண்டான் - தெரிவு அரிய

தூசும் துகிலும் தொடியும் கடிதடம்சூழ்
காசும் பலகால் கவர்ந்ததற்குக் - கூசி

இலகும் சுடர்முடியும் யானையும் ஈரேழ்
உலகும் கொடுப்பானே ஒப்பப் - பலகால்

கொடாத திருநோக்க முற்றும் கொடுத்து
விடாது களிறு அகல விட்டான் - அடாதான்பால்

ஈர் அடியால் மூ உலகும் கொண்டானை எப்பிறப்பும்
ஓர் அடியு நீங்காதாள் ஓர் அணங்கு - சீர் உடைய

மானும் கலையும் வளர உடன் வளர்ந்து
தானு மதியம் எனத் தகுவாள் - பால் நின்று

அனலும் குழை மகர மஞ்சப் புடைபோய்க்
கனலும் கயல் அனைய கண்ணாள் - மினலால்

இருள் உடைய மேல் நின்று எறி சுடிகைப் பாப்புச்
சுருள் உடைய வீங்கிய தோளாள் - அருளோடும்

தம்புறம் சூழ்போகத் தாயரே வீக்கிய
வம்பு அற வீங்கும் வன முலையாள் - பைம்பொனின்

பண் நிறக் காஞ்சியும் கட்டிய பட்டிகையும்
கண் இறப் போய கடிதடத்தாள் - தண் நறும் தார்

மின்மணி மோலியான் வீதி வரவேற்றுத்
தன்மணி மாளிகைத் தாழ்வரையில் - பொன் உருவில்

தைத்துத் துகிரு மரகதமும் தாறாக
வைத்துக் கமுக வனம் செய்து - முத்தின்

பொலன் தோரண நிரைத்துப் பொன் அடுத்த மேக
தலம் தோய் விசால தலத்து - மலர்ந்த பூங்

கற்ப தரு நிரைக் கற்பலதை படர்ந்து
பொற்ப மிசை அயடுத்த பூம்பந்தர் - நிற்பப்

புகர் அற்ற ரத்ன விதானமேல் போக்கி
நகை வச்ர மாலையே நாற்றிப் - பகல்விளங்கா

மைவிளக்கு வையாதே மாணிக்க வர்க்கமே
எவ்விளக்கும் ஆக எதிர் எடுத்து - நொவ்விய

பூநறுஞ் சுண்ணப் பொடி அடங்க வீசிய
நான நறுநீர் நளி நளிர்ப்ப - மேல் நிலையில்

கங்கையின் நீர் முகந்தோ காவிரியின் நீர் கொணர்ந்தோ
கொங்கையின் இணை நீர்க் குட நிரைத்து - எங்கும்

அசும்பு பொலன்கொடியால் அவ்வெல்லை உள்ள
விசும்பு தவிர விலக்கிப் - பசும்பொன் யாழ்

முட்ட முயன்ற விறலியர் முன் இருப்ப
இட்ட தவிசின் மிசை இருந்து - பட்டினம் சூழ்

பொன்னிக்கும் கோதாவிரிக்கும் பொருநைக்கும்
கன்னிக்கும் கங்கைக்கும் காவலனைச் சென்னியைத்

தானைப் பெருமானை நல்ல சகோடம் கொண்டு
யானைப் பெருமானை ஏத்து எடுப்பாள் - மேனாள்

உகந்த பிடியுடனே ஓர் எண் பிடியும்
திகந்த களிறு எட்டும் சென்று - முகந்து

துறக்கும் கடல் முதல் ஏழும் சொரியச்
சிறக்கும் அபிடேகம் செய்து - விறக்கும்

உயிர் காவல் மேற்கொண்டு உலகை வலம் செய்யும்
அயிராபத மத யானை - உயரும்

கடநாகம் எட்டும் கடநாகம் எட்டும்
படநாகம் எட்டும் பரம் தீர்த்து - உடனாகத்

தென்னர் வலம்புரியும் சேரலர் சாமரையும்
கன்னாவதங்கிசமாக் கைக்கொண்டு - பின்னவர்

வாள் அகை மௌலி இரண்டும் இருகோட்டுக்
கோளகையாக் கொண்ட கோக்களிறு மாளிகை

தாக்குண்ட வாயில்கள் தோறும் தனி தூங்கித்
தூக்குண்ட கண்டை தொடர் உடனே வீக்குண்டு அங்கு

ஆராத நாளைக்கும் போதக் கிடந்து ஆர்ப்பத்
தாராகக் கொண்ட மதாசல நீர் - வாரா

நதிக்கு மலைக்கும் அடவிக்கு நாளும்
குதிக்கு மதச்சுவடு கோத்து - மதிக்கும்

பிடி விடாக் காதல் பெருங்களிறும் கன்றும்
அடிவிடாது அவ்வாறு அடையப் - படிவிடாது

ஈட்டும் பெருவாரி ஏழ் என்பார் எட்டு என்னக்
கூட்டும் பெருங்கடவுள் தொல்யானை - நாட்டில்

பணிகொண்ட பூதம் படைநான்கும் பற்றப்
பணிகொண்ட பௌவம் பரக்கப் - பணிகொண்ட

கார் முற்றும் பேரி இடி வீழ்ப்பக் கவுரியர்
ஊர் முற்றும் செற்றது ஒரு கூற்றம் - சேரர்

கனக்குமன் ஈகக் களம்தொறும் கைக்கொண்டு
இனக்கும் அரசுவா எல்லாம் - தனக்குத்

துணிக்கும் கழைக் கரும்பு நெல்லும் சுமக்கப்
பணிக்கும் கடவுள் பகடு - தணிப்பு அரிய

பூகங்கை தாள் தோயச் செங்கை புயல்வானின்
மாகங்கை தோயப் போய் மாமேரு - நாகங்கைக்

கொண்டு தனித் தங்கள் கோள்வேங்கை வீற்று இருப்பக்
கண்டு களிக்கும் களியானை - வண்டு அலம்ப

நின்று குதிக்கு மதத்தில் நில நெகிழ்ந்து எக்
குன்றும் ஒழித்துக் குளிப்ப முன் - சென்று அழுத்திப்

பண்டு வெளியின் மகதத்தைப் பாவு அடியால்
செண்டு வெளிகண்ட செங்கமா - கண்ட

மதிலே அகழாக வாங்கி அகழே
மதிலா எழாநிற்க வைத்துப் - புதுமலர்செய்

வாவியைச் செய்குன்றம் ஆக்கியச் செய்குன்றை
வாவியதாக எனவகுத்துத் - தாவுமான்

வெள்ளிடை கோநகர் ஆக்கி அக்கோ நகர்
வெள்ளிடையாக உடன் விதித்துத் - தெள்ளிப்

புரப்பார் இரப்பாராய்ப் போக இரப்பார்ப்
புரப்பாரே ஆக்கும் புகர்மா - திருக்குலத்துக்

கண்டன் அயிராபத மதம் கால் காலத்துக்
கொண்டதொரு சுவடு மேல்கொண்டு - வண்டு

கடியும் களிறும் களிறாமே காதல்
பிடியும் பிடியாமே பின்னர்க் - கடிமதில்

மாற்று மருமணம் வங்காள பாகத்து
வேற்று மதமாம் ம்ருகமதத்தைப் - போற்றார்

வயிராகரம் எறிந்த மானதன் கண்டன்
அயிராபத மதமே ஆக்கிச் - செயிர் தீர்ந்த

காதல் பிடி தேற்றத் தேறாக் கடாக் களிறு என்று
ஓதப் பெயரும் ஒரு பொருப்புப் - பாதையில்

கச்சியில் கல் தளியில் கல்லில் கலிங்கத்தில்
கொச்சியில் கோதாவிரிக் குளத்தில் - விச்சியில்

வல்லூரில் கொல்லா புரத்தின் மணலூரில்
நெல்லூரில் புத்தூரின் எட்டூரில் - செல்லூரில்

கோட்டாற்றில் கொங்கில் குடக்கூரில் கொப்பத்தில்
வாட்டாற்றில் காம்பிலியின் மண்ணையில் - வேட்டுத்

தரணி கவர்ந்து தமிழ்வேந்தர் பாடும்
பரணி புனைந்த பகடு - சரண் என்று

வீணைக்கு அகப்பட வேழ மிடற்றுக்கும்
ஆணைப் பெருமாள் அகப்பட - வாள் நுதல்

ஐந்து சுரர்தருவும் ஐந்து திருமாலை
தந்து தொழ எழுந்து சாத்தினாள் - மைந்தனும்

பண்ணுக்கே தோற்பான் பணைமுலைக்கும் அல்குலுக்கும்
கண்ணுக்கும் தோலானே கைக்கொண்டான் - வண்ணமும்

வெண்துகிலும் காஞ்சியு மேகலையும் தோள்வளையும்
கொண்டவற்றின் மாறு கொடுப்பான்போல் - பண்டை

முடியும் சிங்காதனமு முத்தக் குடையும்
படியும் அரசும் பணித்தான் - பிடியும்

சிவிகையு நிற்ப அச் சேயிழை வீதி
கவிகையும் தானும் கடந்தான் - குவிமுலை

னை அரிவை ஒருத்தி இகல் மாரன்
சேனை திரண்டு அனைய செவ்வியாள் - வானில்

விடுசுடர்ச் செக்கர் வியாழமும் தோற்கும்
படுசுடர்ப் பைம்பொன் படியாள் - வடிவு

நொடிது ஓர்க்கில் ஒக்கு நிறை மதிய நேரே
படிதோற்கும் முத்தின் படியாள் - முடிவில்

குல பதுமராக பதி குதி கொள்ளும்
பல பதுமராகப் படியாள் - அலைகடலில்

முன் தாமரையாள் முகத்தாமரையாள் அப்
பொற்றாமரையாள் அப் போதுவாள் - அற்றைநாள்

பொருவிற்கே எல்லா அரம்பையரும் போதாத்
திருவிற்கே குற்றேவல் செய்வான் - பொரு வில் கை

வானின் கோன் அஞ்ச வருவாளை அஞ்சாதே
வேனில் கோனே பரவ மேற்செல்வான்- வானத்து

எடுக்கும் கொடி மகர ராசித் தொடையில்
தொடுக்கு மகரம் போல் தோற்ற - அடுத்து எய்யும்

மன்றன் மலர் அம்பு வில் கரும்பு வண்டு நாண்
தென்றல் தேரால் அனங்கன் செற்றது என - மென் தோளி

பாங்கி எடுத்த படாகைப் பசும்பொன்பூ
வாங்கி எதிர்தூய் வணங்கினாள் - தாங்கி

எடுப்ப எழுவாள் இரு திருத்தோள் மாலை
கொடுப்ப இறையவனும் கொண்டான் - கொடுத்தவற்றுள்

பொன்மாலை போதகத்தைச் சூட்டிப் பொலன் குவளை
நன்மாலை சாத்தினான் நாயகனும் - தன்மார்பில்

ஆர்மாலை கோமான் அருளினான் அம்மாலை
கார்மாலை உட்கொண்டு கைக்கொண்டாள் - பார்மாலே