புண்ணியம்
	தன்வினை தனைச்சுடும்	மயிலே-பாம்பை
	முன்வளர்த் தவர்க்கமு	தீயுமோ குயிலே-மதி
	156
	இங்குமே துட்டநிக்	கிரகம்-மானே
	அங்குமே பாவத்துக்	கவியாத நரகம்
	157
	மதியிது மதியிது பெண்ணே-புண்ய வதியல்ல வோநல்ல மகராசி கண்ணே.
	புண்ணியம்
	புண்ணியஞ் செய்யலாம்	நாளை-என
	எண்ணி யிராதே	இது நல்ல வேளை-மதி
	158
	புண்ணியம் பாவமல்	லாது-இந்த
	மண்ணில்நம் மிடமொன்றும்	வந்துநில் லாது-மதி
	159
	மெய்கையி லேதருஞ்	சோதி-செய்யும்
	செய்கைகளை நீ	தினம்பரி சோதி-மதி
	160
	தர்மத்தைப் பாவம்வெல்	லாதே-துட்ட
	காமத்துக் கஞ்சிக்	கலங்கிநில் லாதே-மதி
	161
	அகந்தைகள் செய்யப்	படாதே-பிறர்
	புகழ்ந்தாலும் இகழ்ந்தாலும்	புண்யம்வி டாதே-மதி
	162
	நற்குரு வேமனச்	சாட்சி-அதன்
	சொற்படி நடந்தாற்	சுகநிலை யாட்சி-மதி
	163
	மேலழ கேகுண	வழகு-வெறுந்
	தோலழ காலென்ன	சுகுணத்திற் பழகு-மதி
	164
	உத்தம குணமேயா	பரணம்-தங்கக்
	கொத்து நகைகளெல்லாங்	கோதையே திரணம்-மதி
	165