அப்போது என்னுஞ் சொல்லே அப்ப என்று திரிதலால், அப்பால் என்பது அப்ப என்று திரிவது வியப்பன்று.

(2) படர்க்கைப் பெயர்: படர்க்கைச் சுட்டுப்பெயர்கள் சேய்மைப் பொருள்களைக் குறிப்பனவாதலின், சேய்மைச்சுட்டினின்று படர்க்கைப் பெயர்கள் தோன்றின. ஆன் - தான் (ஒருமை) = அவன், அவள், அது. ஆம் - தாம் (பன்மை) = அவர், அவை.

Cf.Skt. tat; A.S. thoet; E.that; Ger. das, dasz; Gk. te; (sl.) A.S. thas; E.those (pl.)

தான் என்னும் பெயரே தன் என்று குறுகிப் பின்பு ஆரிய மொழிகளில் தகரவீறாய்த் திரிந்ததென்க.

ஒ. நோ : திருமான் < ஸ்ரீமத்; நுனி - நுதி - துதி.

த - ச போலி, எ-டு: மாதம் - மாசம் ; பித்தன் - பிச்சன்.

ஆங்கிலத்திலுள்ள than என்னும் ஒப்பீட்டிடைச்சொல், தன்னின் என்னும் தமிழ்ச்சொல்லின் திரிபாயிருக்கலாம். தன்னின் = அதனின்.

"கைப்பொருள் தன்னின் மெய்ப்பொருள் கல்வி" என்பதை நோக்குக.

A.S. thanne; Ger. dann; E. than; from stem of the.

அக்கரை என்னும் சொல் ஒரு நீர்நிலையின் மறு பக்கத்தை அல்லது எதிர்ப்பக்கத்தைக் காட்டுவதுபோல், அப்பால், அப்புறம் என்னும் சொற்களும் ஒரு பொருளின் மறு அல்லது பின்புறத்தைக் காட்டி அதன்பின் காலப்பின்மை யுணர்த்தும் இடைச்சொற்களாயின.

அகல் = சேய்மையிற் செல், நீங்கு, விரி.

ஒ.நோ: படர் = செல், விரி. அகல் - ஆல் - ஆலம் (மரம்).

(3) மிசைமைக்கருத்து: சேய்மை ஒரு வகையில் மிசைமை போலுதலாலும், மேட்டினடியில் நிற்கும்போது சேய்மை மிசைமையாயிருத்தலாலும், சேய்மைச் சுட்டில் மிசைமைக் கருத்துத் தோன்றிற்று.

அண் = மேல் ; அண்ணம் = மேல்வாய்.

அண் = பொருந்து என்றுமாம்.

அண்ணல் = மேலானவன், அரசன் ; அண்ணன் = மூத்தோன்.

அண்ணாவி = ஆசிரியன்; அண்ணி = அண்ணன் மனைவி.

அண்ணா = மேல்நோக்கு ; அணர் = மேனோக்கிச் செல்.

Gk.ana, an, up ; Goth. ana; E. on.

(4) செலவுக்கருத்தும் பிறகருத்தும்: அல் - சேய்மைப்படு, அசை, செல், வருந்து, சுருங்கு, தங்கு, நீங்கு, முடிவடை, விரி. ஒ.நோ: ஏ-இய - இயங்கு = அசை, செல். செல்லல் = துன்பம்.