|
| விள்2-1. வெம்மைக் கருத்து |
| விள்-விளர்-வியர். வியர்த்தல் = 1. வெப்பத்தால் உடலின் மேற்புறத்தில் நீர்த்துளி தோன்றுதல். "முயங்க யான் வியர்த்தன னென்றனள்" (குறுந். 84). 2. பொறாமையால் மனம் புழுங்குதல். "வியர்த்தல் ஐயம் மிகைநடுக் கெனாஅ" (தொல். மெய்ப். 12). |
| வியர் = வெப்பத்தால் தோன்றும் வியர்வைத் துளி. "குறுவியர் பொடித்த கோலவாண் முகத்தள்" (மணிமே. 18:40).2. இளைப்பு. "பந்தெறிந்த வியர்விட... கூ... ஆடுபவே" (கலித். 40). |
| வியர்ப்பு = வியர்வை. "வெய்துண்ட வியர்ப்பல்லது" (புறம். 387). |
| வியர்வு-வியர்வை, வியர்வைக் கட்டி = கோடையில் வியர்வையா லுண்டாகும் புண்கட்டி. | | வியர்-வெயர். வெயர்த்தல் = வேர்வையுண்டாதல். "புனைநுதல் வெயர்க்க" (பாரத. பன்னிரண். 47). |
|
| க. பெமர் (b), து. பெகரு(begaru) |
| வெயர் = வேர்வை நீர். வெயர்ப்பு = வேர்வை நீர், "குறுவெயர்ப் பொழுக்கென" (கல்லா. 16:5). |
|
| வெயர்- வெயர்வு. வெயர்- வெயர்வை. |
| வெயர்-வேர். வேர்த்தல் = வேர்வை கொள்ளுதல். "வேர்த்து வெகுளார் விழுமியோர்" (நாலடி. 64). |
|
| க. பேமெர் (b). |
| வேர்-வேர்வை. "வேரொடு களைந்து" (பொருந. 80). |
| வேர்-வேர்பு. (சங்.அக.). வேர்-வேர்ப்பு. |
| வேர்-வேர்வு. "தென்றல் வந்தெனையன் திருமுகத்தின் வேர் வகற்ற" (கூளப்ப. 99). |
|
| வேர்-வேர்வை. |
| வெள்-வெய்-வெய்ய = வெப்பமான. "வெய்ய கதிரோன் விளக்காக" (திவ். இயற். 1:1). 2. கொடிய. | | வெய்-வெய்யன் = 1. தீத்தெய்வம். 2, கதிரவன். 3. கொடியவன். "வெய்யனா யுலகேழுட னலிந்தவன்" (திவ். பெரியதி. 5:3:3). |
|
| வெய்-வெய்யவன் = 1. தீத்தெய்வம். "வெய்யவன் படையை விட்டான்" (கம்பரா. அதிகாய. 203). 2. கதிரவன். |
| "வெய்யவ னூருந் தேரின்" (பெருங். இலாவாண. 8: 173). 3. கொடியவன். |
| வெய்யோன் = 1. தீத்தெய்வம். 2. கதிரவன். "வெய்யோனொளி" (கம்பரா. கங்கை.1) 3. கொடியவன். "ஆர்த்தனர் வெய்யோர்" (கந்தபு. முதனாட்போ. 49). |