“இந்தனக் குழுவை’’ (ஞானா. 63 11). குழு - குழூஉ. ம. குழு.

குழு - குழுவு. குழுவுதல் = கூடுதல். “மள்ளர் குழீஇய விழவி னானும்’’ (குறுந். 31), “குமரரு மங்கை மாருங் குழுவலால்’’ (கம்பரா. வரைக. 28). குழு -குழுவல் = கூட்டம்.

குழு - குழும்பு = திரள். “களிற்றுக் குழும்பின்’’ (மதுரைக். 24).

குழும்பு - குடும்பு = 1. காய்கனிக் குலை (பிங்.). 2. பண்டை ஊரவைத்தேர்தலுக்கு வகுத்த ஊர்ப்பகுதி (ward).

குடும்பு - குடும்பம் = பெற்றோரும் பிள்ளைகளும் சேர்ந்த கூட்டம். “குடும்பத்தைக்குற்ற மறைப்பா னுடம்பு’’ (குறள். 1029). குடும்பம் - வ. குட்டும்ப.

குழுவு - குழுமு. குழுமுதல் = கூடுதல். “மாத ரெண்ணிலார் குழுமி’’ (காஞ்சிப்பு. பன்னிரு. 134). 2. கலத்தல். “கொன்றையுந் துளவமுங் குழுமத் தொடுத்த’’ (சிலப். 12, து. ப. மடை. க0).

குழுமு - குழுமல் = கூட்டம் (பிங்.).

குழுமு - குழுமம் - குழாம் = 1. கூட்டம். “மயிற்குழாத் தொடும்போகுமனனம்’’ (கந்தபு. திருநகரப். 31). 2. அவை. “சான்றோர் குழா. அத்துப்பேதை புகல்’’ (குறள். 840).

குழு - குழம்பு. குழம்புதல் = பலவகைப் பொருள் கூடுதல்.

குழுமு - கழுமு. கழுமுதல் = 1. சேர்தல். “பெண்டிர்...... செந்தீக்கழுமினார். ’’ (பு. வெ. 7 28). 2. பொருந்துதல். “கழுமிய காதல்’’ (பு. வெ. 10, முல்லைப். 5, கொளு). 3. திரளுதல். “மென்புகை கமழு சேக்கை’’ (சீவக. 1350). 4. கலத்தல். “கழுமிய ஞாட்பு’’ (தொல். சொல். 351, உரை.)

குழு - கெழு. கெழுதகை = நட்புரிமை. “கிள்ளி வளவனொடு கெழுதகைவேண்டி’’ (மணிமே. 25 14).

கெழுதகைமை = நட்புரிமை. “நட்பிற் குறுப்புக் கெழு தகைமை’’ (குறள். 802).

கெழு - கெரு = நட்பு. “ஒருவன் கெழியின்மை கேட்டா லறிக’’ (நான்மணி. 63). க. கெளெ.

கெழு - கெழுவு. கெழுவுதல் = 1. பொருந்துதல். “மங்கையைக் கெழுவினயோகினர்’’ (தேவா. 951 : 5). 2. நிறைதல். “கெழுவிய காதலை யெனறு’’ (தணிகைப்பு. களவு. 530). 3. பற்றுக்கொள்ளுதல் (சூடா.).