முன்பு மேற்செலவியலிற் கூறப்பட்ட உச்சிமைக் கருத்தும், இங்குக் கூறப்பட்ட கடைமைக் கருத்தும் ஒன்றே. ஆயினும், ‘ஒப்பின் முடித்தல்’ என்னும் உத்திபற்றி, மேனோக்கிய உயர்ச்சி குறித்த சொற்களுடன் மேனோக்கிய உச்சி குறித்த சொற்களும் கூறப்பட்டன. எனினும், நட்டுக்கு நிற்கும் நிலைத்திணைப் பொருள்களின் உச்சிப் பெயர்கள் உயர்தற் கருத்தையும் படுக்கையாய்க் கிடக்கும் நிலைத்திணைப் பொருள்களின் கடைப்பெயர்கள் முட்டற்கருத்தையும், இருநிலையும் அடையக்கூடிய இயங்குதிணைப் பொருள்களின் உச்சிப் பெயர்கள் அவ் இரு கருத்தையும், அடிப்படையாய்க் கொண்டவை யென்றறிக.

படுக்கையாய்க் கிடக்கும் ஒரு தூணின் முனை, அது நட்டுக்கு நிற்கும்போது உச்சியாய் மாறுதல் காண்க.

குடு - குடுமி = முடி, முடிபு (தீர்மானமான கொள்கை).

“கொண்ட குடுமித்தித் தண்பணை நாடே”                        (புறம். 32)

குடு - (கடு) - கடை - கடைசி. கடையன் = நாற்பால் வரிசையில் இறுதியில் கூறப்படும் உழவன். கடைச்சி - கடைசி = உழத்தி.

குடு - கொடு - கோடி = கடைசி.

துல் - (தல்) தலை = கடை, உச்சி, மேலுறுப்பு.

இருதலை மணியன், இருதலைக் கொள்ளி, இருதலைக் காமம் முதலிய தொடர்களில், தலை என்பது முனையை அல்லது கடையைக் குறித்தல் காண்க.

“நடுவண தெய்த இருதலையும் எய்தும்”

என்பதிலும் அஃதே.

மூண்டு = தலை. முடி = தலை, உச்சி, உச்சிக் கொண்டை, தலைமயிர்.

முள் - முழு - முகு - முகுடம் = முடி. முகுடம் - மகுடம் = முடி, முடிக்கலம், பாட்டின் இறுதித் தொடர்.

முச்சி = தலையுச்சி. மோசிகை = உச்சிமுடி.

முஞ்சம் = உச்சியணி.