சொல்
|
அருஞ்சொற்பொருள் |
கச்சைக்கொடியோன் | யானைக் கழுத்திடு கயிற்றைக் கொடியிற் கொண்டவன் , கன்னன் . |
கச்சோடி | வெள்ளை ; வெற்றிலை . |
கச்சோணி | தாம்பூலத்தோடு சேரும் மணப்பண்டம் . |
கச்சோதம் | மின்மினி . |
கச்சோரம் | கிச்சிலிக் கிழங்கு ; பூலாங்கிழங்கு . |
கச்சோலம் | காண்க : கச்சோரம் ; ஏலக்காய்த் தோல் ; ஒருவகை மணப்பொருள் ; சிறுபாண்டம் . |
கசக்கல் | கசக்குதல் ; கசங்கச் செய்தல் . |
கசக்கார் | இனிமையான மாங்காய் . |
கசக்கால் | ஊற்றுக்கால் . |
கங்கைக்குலம் | வேளாளர்மரபு , வேளாளர்குலம் . |
கங்கைகோத்திரம் | வேளாளர்மரபு , வேளாளர்குலம் . |
கங்கைதனயன் | காண்க : கங்காசுதன் . |
கங்கைதூவி | மேகம் . |
கங்கைபெற்றோன் | முருகன் ; வீடுமன் ; விநாயகன் . |
கங்கைமாத்திரர் | சிறுவர் விளையாட்டில் வழங்கிய ஒரு பெயர் . |
கங்கைமைந்தன் | காண்க : கங்காசுதன் . |
கங்கையோன் | துருசு . |
கங்கைவேணியன் | கங்கையைச் சடையில் வைத்திருக்கும் சிவன் . |
கச்சகம் | குரங்கு . |
கச்சங்கட்டுதல் | கச்சை கட்டுதல் ; ஒரு செயலை முடிக்க முனைந்து நிற்றல் . |
கச்சங்கம் | ஒப்பந்தம் . |
கச்சட்டம் | உடைமடிப்பு ; கோவணம் . |
கச்சடா | இழிவு ; போக்கிரித்தன்மை . |
கச்சந்தி | கோணிப்பை . |
கச்சந்தியவிழ்த்தல் | பொய்மூட்டை அவிழ்த்தல் . |
கச்சபம் | ஆமை ; நவநிதியுள் ஒன்று ; மற்போர் நிலையுள் ஒன்று . |
கச்சபீ | கலைமகளின் வீணை . |
கச்சம் | அளவு ; ஓர் எண்ணுப்பெயர் ; இலட்சம் ; மரக்கால் ; ஒப்பந்தம் ; துணிவு ; இறகு ; கடுகு ரோகிணி ; ஒரு மீன் ; வார்க்கச்சு ; முன்றானை ; ஆடைச்சொருக்கு , யானைக் கழுத்திடு கயிறு ; ஆமை ; குதிரை அங்கவடி ; பக்கம் ; காய்ச்சற்பாடாணம் . |
கச்சல் | மிகவும் இளம்பிஞ்சு ; ஒல்லி ; கசப்பு ; வெறுப்பு ; பிஞ்சு வாழைக்காய் . |
கச்சலாட்டம் | சச்சரவு . |
கச்சவடக்காரன் | வணிகன் . |
கச்சவடம் | வணிகம்: குழப்புகை . |
கச்சளம் | இருள் ; கண்ணிலிடு மை ; கரிப்புகை . |
கச்சற்கருவாடு | கருவாட்டுவகை ; மீன்பொடி . |
கச்சற்கோரை | நெய்தல் நிலத்துப் புல்வகை . |
கச்சன் | ஆமை . |
கச்சா | தாழ்மை ; ஒரு நிறை . |
கச்சாச்சேர் | எட்டுப்பலம் கொண்ட நிறை . |
கச்சாத்து | நிலவரி முதலிய கணக்கு ; நிலவரி செலுத்தியதற்குரிய பற்றுச்சீட்டு . |
கச்சாயம் | ஒருவகைச் சிற்றுண்டி ; கடலருகான முனை . |
கச்சாரம் | பாய்முடையும் தொழில் . |
கச்சால் | மீன்பிடிக்குங் கூடு . |
கச்சாலம் | காய்ச்சற் பாடாணம் . |
கச்சாலை | கச்சாலயம் ; காஞ்சிபுரத்திலுள்ள சிவாலயங்களுள் ஒன்று . |
கச்சான் | மேல்காற்று ; மேற்குத்திசை . |
கச்சான்கோடை | தென்மேல் காற்று . |
கச்சி | காஞ்சிபுரம் ; சீந்திற்கொடி ; கொட்டாங்கச்சி , சிரட்டை ; சின்னிப்பூடு . |
கச்சிதம் | ஒழுங்கு ; தக்கபடி அமைகை . |
கச்சிப்பேடு | கச்சி என்னும் காஞ்சிபுரம் . |
கச்சு | அரைப்பட்டிகை ; கச்சைப்பட்டை ; முலைக்கக்சு ; கச்சை ; மேலாடை ; நெருப்பு ; மீன் . |
கச்சுக்கச்செனல் | ஓயாது பிதற்றுதல் . |
கச்சுகோரம் | பாண்டவகை . |
கச்சுதல் | கடித்தல் . |
கச்சுப்பிச்செனல் | தாறுமாறாகப் பேசுதல் . |
கச்சுரி | நெருப்பு . |
கச்சுரை | காண்க : கச்சூர்க்காய் ; பெருங்காஞ்சொறி . |
கச்சூர்க்காய் | பேரீச்சம்பழம் ; தின்பண்டவகை . |
கச்சூரம் | கழற்சிக்கொடி ; கழற்காய் ; பேரீந்து . |
கச்சேரி | உத்தியோக சாலை , அலுவற்கூடம் ; ஆடல் பாடல் நிகழ்ச்சி ; ஆடல் பாடல் முதலியவற்றிற்காகக் கூடும் கூட்டம் . |
கச்சை | கயிறு ; கவசம் ; தழும்பு ; அரைக்கச்சு ; அரைப்பட்டிகை ; யானைக் கழுத்திடு கயிறு , யானைக் கீழ்வயிற்றுக் கயிறு ; முழுப்புடைவை ; வார் ; கோவணம் ; கிண்கிணி . |
கச்சைக்கட்டுதல் | அரையில் கட்டுதல் ; தாறு பாய்ச்சிக் கட்டுதல் ; ஆடையை இறுகக் கட்டுதல் ; ஒன்றைச் செய்ய முற்படுதல் . |
கங்காளன் | சிவன் ; துருசு . |
கங்காளி | காளி ; பார்வதி ; ஏழை . |
கங்கானம் | குதிரை . |
கங்கில் | காளசின்னத்தின் உறுப்பு . |
கங்கு | வயலின் வரம்பு ; வரம்பின் பக்கம் ; கரை ; எல்லை ; அணை ; வரிசை ; தீப்பொறி ; தீப்பற்றிய துரும்பு ; பனைமட்டையி னடிப்புறம் ; ஒருவகை விளையாட்டிற் குறிக்கும் எல்லை ; கழுகு ; பருந்து ; கருந்தினை . |
கங்குகரை இல்லாமை | அளவின்மை . |
கங்குமட்டை | பனைமட்டையின் அடிக்கருக்கு . |
கங்குரோகம் | கொப்புள நோய்வகை . |
கங்குல் | இரவு , இருள் ; இடையாமம் ; பரணி நாள் . |
கங்குல்வாணர் | இரவில் திரியும் பழக்கமுடையவர் , அரக்கர் . |
கங்குல்விழிப்பு | கூகை . |
கங்குவடலி | அடிக்கருக்கு மட்டையுள்ள பனைமரம் . |
கங்கை | ஏழு புண்ணிய ஆறுகளுள் ஒன்று ; சிவன் மனைவி ; நவச்சாரம் . |
கங்கைக்குணன் | நவச்சாரம் . |
![]() |
![]() |
![]() |