சொல்
|
அருஞ்சொற்பொருள் |
வாசகன் | பேசுவோன் ; அரசர் திருமுன் கடிதம் படிப்போன் ; தூதன் . |
வாசஞ்செய்தல் | வாழ்தல் . |
வாசத்தானம் | வாழுமிடம் . |
வாசந்தம் | தென்றல் ; ஒட்டகம் ; குயில் ; விலங்கின் இளங்கன்று . |
வாசந்தி | காண்க : குருக்கத்தி ; ஆடாதோடை ; திப்பிலி ; சண்பகம் . |
வாசநெய் | புழுகு ; மணவெண்ணெய் . |
வாசபதி | காண்க : வாக்குபதி . |
வாசம் | வாழ்கை ; இருப்பிடம் ; ஊர் ; மணம் ; மணப்பண்டம் ; காண்க : இலாமிச்சு(சை) ; ஆடை ; இறகு ; வாக்கியம் ; அம்பு ; நெய் ; அரிசி ; நீர் ; மந்திரவகை ; பேச்சு ; வேகம் ; கைமரம் ; கலைமகள் . |
வாசரம் | நாள் . |
வாசரி | வாக்கால் கண்டிக்கை . |
வாசல் | கட்டடத்தின் முகப்புவழி ; வீட்டின் உள்முற்றம் ; அரசன்மண்டபம் . |
வாசல்வித்துவான் | அரசவைப் புலவன் . |
வாசவன் | இந்திரன் ; மணப்பொருள் விற்பவன் . |
வாசவன்மருகோன் | இந்திரன் மருமகனான முருகக்கடவுள் . |
வாசவுண்டை | மணப்பண்டங்களைத் திரட்டியமைத்த உருண்டை . |
வாசவெண்ணெய் | காண்க : வாசநெய் . |
வாசற்கதவு | வீட்டின் முகப்புநிலைக் கதவு . |
வாசற்காவல் | வாயில்காப்பு ; காண்க : வாசற்காவலாளன் . |
வாசற்காவலாளன் | வீட்டுவாயிலிற் காவல் புரிபவன் . |
வாசற்படி | வாசல் ; வாயில்நிலையின் அடிப்பாகம் ; வாயில்நிலையின் மேற்பாகம் . |
வாசன் | வசிப்பவன் ; பன்னிரு சூரியருள் ஒருவன் . |
வாசனம் | மணம் ; அறிவு ; புடைவை ; வாசிப்பு ; குரல் . |
வாசனி | மேற்கட்டி . |
வாசனை | நன்மணம் ; பிறர் பழக்கத்தால் உண்டாகும் செயற்கைக் குணம் ; பற்று ; குரல் ; வாசிப்பு . |
வாசனைகட்டுதல் | பண்டங்களுக்கு நறுமணங் கூட்டுதல் . |
வாசனைத்திரவியம் | நறுமணப்பண்டம் . |
வாசனைதட்டுதல் | மணம்வீசுதல் ; புலனுக்குத் தெரிதல் . |
வாசனைப்பண்டம் | காண்க : வாசனைத்திரவியம் . |
வாசனைப்பொடி | மணப்பொடி ; மணமுள்ள மூக்குத்தூள் . |
வாசாகயிங்கர்யம் | வெறும்பேச்சு ; வாயினாற் செய்யும் பணி . |
வாசாகாரம் | அந்தப்புரம் . |
வாசாஞானம் | அனுபவமில்லாமல் ஞானம் பேசுதல் ; போலி ஞானப்பேச்சு . |
வாசாதி | காண்க : ஆடாதோடை . |
வாசாமகோசரம் | வாக்கிற்கெட்டாதது . |
வாசாலகம் | சொல்வன்மை . |
வாசாலகன் | பேச்சில் வல்லவன் . |
வாசாலன் | பேச்சில் வல்லவன் . |
வாசாலை | வாக்கில் வல்லவள் . |
வாசி | வேறுபாடு ; இயல்பு ; குணம் , தன்மை ; தகுதி ; நல்ல நிலைமை ; நிமித்தம் ; வீதம் ; நாணயவட்டம் ; இசைக்குழல் ; இசைப்பாட்டு ; குதிரை ; அசுவினி ; பறவை ; அம்பு ; மூச்சு ; நியாயம் ; வசிப்பவன் ; குறியீட்டுச்சொல் ; வாகனப்பிரபை ; இருப்பிடம் . |
வாசிக்கோவை | குதிரைக் கிண்கிணிமாலை . |
வாசிகம் | வாக்காற் செய்யப்படுவது ; வாய்ச்செய்தி ; செய்தி . |
வாசிகன் | தூதன் . |
வாசிகை | செறியுமாறு கோத்த மாலை ; சிகைமாலை ; மாலை ; வாகனப்பிரபை ; வணிகர் வாழும் சேரி . |
வாசித்தல் | படித்தல் ; கற்றல் ; வீணை முதலியன இசைக்க ஒலிப்பித்தல் ; மணத்தல் . |
வாசிதம் | அறிவு ; குடியேற்றுதல் ; பறவை முதலியவற்றின் குரல் . |
வாசிப்பு | கல்வியறிவு ; படிப்பு ; தேசிக்கூத்துக்குரிய கால் அமைப்புவகை . |
வாசிமேதம் | காண்க : அசுவமேதம் . |
வாசிரம் | நாற்சந்தி ; வீடு ; பகல் . |
வாசிவாரியன் | குதிரையைப் பழக்குவதில் வல்லவன் . |
வாசினி | பெண்குதிரை ; குடியிருப்பவள் . |
வாசினை | படித்தல் ; யாழ் முதலியன இசைத்தல் . |
வாசு | கடவுள் ; திருமால் ; இருவேலிப்புல் . |
வாசுகி | திருவள்ளுவரின் மனைவி ; எண்வகை நாகத்துள் பூமியைக் கிழக்குப்புறத்துத் தாங்கும் நாகம் ; விந்து . |
வாசுரை | இரவு ; பூமி ; பெண் ; பெண்யானை . |
வாசை | காண்க : ஆடாதோடை . |
வாஞ்சனம் | காண்க : வாஞ்சை . |
வாஞ்சனை | காண்க : வாஞ்சை . |
வாஞ்சித்தல் | விரும்புதல் . |
வாஞ்சிதம் | விரும்பியது . |
வாஞ்சை | விருப்பம் . |
வாட்குடி | மறக்குடி . |
வாட்கூத்து | வாளைப் பிடித்து ஆடுங் கூத்து . |
வாட்கை | காண்க : வாழ்க்கை . |
வாட்கோரை | கோரைவகை . |
வாட்செலவு | எதிர்த்துவந்த அரசனது பொருபடையிடத்து எதிரூன்றும் வேந்தன் தன் அரசவாளை முன்னதாக விடுத்தலைக் கூறும் புறத்துறை . |
வாட்டசாட்டம் | தோற்றப்பொலிவு . |
வாட்டம் | வாடுதல் ; உலர்ச்சி ; மெலிவு ; வருத்தம் ; ஒழுங்கான சாய்வு ; வடிவழகு ; அதிகமாய் ; காண்க : வாட்டசாட்டம் ; நீட்டம் ; நிறைவு ; அனுகூலம் ; தோட்டம் ; தெரு ; வழி . |
வாட்டரவு | சோர்வு ; உலர்கை . |
வாட்டல் | வாட்டப்பட்ட பொருள் . |
வாட்டானை | அறுவகைத் தானைகளுள் ஒன்றான வாட்படை . |
வாட்டி | தடவை ; வயிரமண் ; களம் அடிக்கும் கடைசிப் பிணையல் மாடு . |
வாட்டியபுட்பம் | சந்தனம் ; மஞ்சள் . |
வாட்டியம் | தோட்டம் ; வீடு . |
வாட்டு | பொரியல் ; தொல்லை ; ஒழுங்கான சாய்வு ; அழகானது ; தகுதியானது ; சார்பு ; மலிவு . |
வாட்டுதல் | வருத்துதல் ; வதக்குதல் ; உலர்த்துதல் ; கெடுத்தல் ; ஆடைவெளுத்தல் . |
![]() |
![]() |
![]() |