சொல்
|
அருஞ்சொற்பொருள் |
உகத்தல் | மகிழ்தல் ; விரும்புதல் ; உயர்தல் ; உயரப் பறத்தல் . |
உகந்தது | விருப்பமானது ; ஒப்புக்கொள்ளப்பட்டது . |
உகந்தவன் | தகுந்தவன் ; பிரியமானவன் , விரும்பப்பட்டவன் . |
உகந்தார் | நண்பர் . |
உகந்துடைமை | கணவனுடைய சொத்தில் மனைவிக்குரிய பாகவுரிமை . |
உகப்பிரளயம் | காண்க : உகமுடிவு . |
உகப்பு | உயர்ச்சி ; மகிழ்ச்சி ; விருப்பம் ; விரும்பி வாழிடம் . |
உகம் | நாள் ; பூமி ; பாம்பு ; இரண்டு ; தலைப்பாட்டு ; ஊழி ; நுகம் . |
உகமகள் | நிலமகள் . |
உகமுடிவு | ஊழியிறுதி , யுகத்தினது இறுதி . |
உகரக்குறுக்கம் | காண்க : உக்குறள் . |
உகரம் | ஐந்தாம் உயிரெழுத்து . |
உகலுதல் | தாவுதல் ; உதறுதல் . |
உகவல்லி | நாகமல்லிமரம் . |
உகவை | விருப்பம் ; அனுகூலம் ; உகவைப்பொன் . |
உகளம் | இரண்டு ; விருப்பம் . |
உகளி | பிசின் . |
உகளித்தல் | குதித்தல் ; மகிழச்சி மிகுதல் . |
உகளுதல் | தாவுதல் ; ஓடித்திரிதல் ; துள்ளுதல் ; பிறழுதல் ; நழுவி விழுதல் . |
உகா | உகாமரம் ; ஓமைமரம் . |
உகாதி | அருகன் ; யுகாதி , தெலுங்கர் கன்னடர் முதலியோரின் ஆண்டுப் பிறப்பு . |
உகாந்தம் | காண்க : உகமுடிவு . |
உகாய் | காண்க : உகா . |
உகார உப்பு | கல்லுப்பு . |
உகாரம் | காண்க : உகரம் . |
உகிர் | நகம் . |
உகிர்ச்சுற்று | நகச்சுற்று , நகத்தைச் சுற்றி உணடாகும் புண் . |
உகிர்நிலைப் பசாசம் | மூவகைப் பசாசக்கைகளுள் ஒன்று , சுட்டு விரலிலும் பெரு விரலிலும் உகிர்நுனை கவ்வி நிற்பது . |
உகிரம் | இலாமிச்சம் புல் . |
உகின் | புளிமா . |
உகினம் | புளிமா . |
உகுணம் | மூட்டுப்பூச்சி . |
உகுத்தல் | சிந்துதல் , சிதறுதல் ; சொரிதல் ; உதிர்த்தல் ; வெளியிடுதல் . |
உகுதல் | உதிர்தல் ; சிந்துதல் , சிதறுதல் ; கெடுதல் ; சாதல் ; நிலைகுலைதல் ; சுரத்தல் ; கரைந்து தேய்தல் ; மறைதல் . |
உகுவு | சிந்துதல் ; சொரிதல் . |
உகைத்தல் | செலுத்துதல் ; எழுப்புதல் ; பதித்தல் ; எழுதல் ; உயரவெழும்புதல் ; அம்பு முதலியவற்றை விடல் . |
உகைதல் | எழுதல் ; செல்லுதல் . |
உகைப்பு | எழுப்புகை ; செலுத்துகை . |
உங்கண் | காண்க : உங்கு . |
உங்கரித்தல் | உம்மென்றொலித்தல் . |
உங்கனம் | உவ்வாறு ; உவ்விடம் . |
உ | ஐந்தாம் உயிரெழுத்து ; இரண்டு என்னும் எண்ணின் குறி ; சுட்டெழுத்துள் ஒன்று ; பின் , மேல் முதலிய மறைவிடங்களைக் காட்டும் ஒரு சுட்டு ; சிவபிரான் ; நான்முகன் ; உமையவள் ; ஓர் இடைச்சொல் ; ஒரு சாரியை ; தொழிற்பெயர் விகுதியுள் ஒன்று ; பண்புப் பெயர் விகுதியுள் ஒன்று ; 'செய்து' என்னும் வினையெச்ச விகுதியுள் ஒன்று ; வியப்பு . |
உஃது | ஒன்றன் படர்க்கைச் சுட்டுப் பெயர் , உது . |
உக்கம் | ஆலவட்டம் ; ஏறு ; பசு ; கோழி ; மருங்கு , இடை ; நெருப்பு ; பொன் ; தலை ; கட்டித்தூக்கி எடுக்கும் கயிறு . |
உக்கரித்தல் | எருதுபோல உங்காரம் போடல் ; கக்குதல் . |
உக்கல் | பதனழிவு ; உளுத்தது ; பக்கம் . |
உக்கலை | இடுப்பின் பக்கம் . |
உக்களம் | இராக்காவல் ; தலைக்காவல் ; பாளையஞ் சூழ் கழி . |
உக்களி | இனிய பணிகாரவகை . |
உக்கா | கஞ்சா முதலியவற்றின் புகை குடிக்குங் கருவி , கஞ்சாக் குடுக்கை ; கள் . |
உக்காக்கம் | அரைஞாண் . |
உக்காரம் | கக்குதல் ; ஒலி செய்கை . |
உக்காரி | அஃகுல்லி என்னுஞ் சிற்றுண்டி , பிட்டு . |
உக்காரை | அஃகுல்லி என்னுஞ் சிற்றுண்டி , பிட்டு . |
உக்கி | தோப்புக்கரணம் ; தண்டனைவகை ; அம்மனைக் காய் . |
உக்கிடர் | சிலந்திப்பூச்சி . |
உக்கிடு | நாணத்தைக் காட்டுங் குறிப்புச் சொல் . |
உக்கிரகந்தம் | வெள்ளுள்ளி ; பெருங்காயம் ; வசம்பு ; வேம்பு ; கருவேம்பு ; கரும்பு . |
உக்கிரகந்தி | வெள்ளுள்ளி ; பெருங்காயம் ; வசம்பு ; வேம்பு ; கருவேம்பு ; கரும்பு . |
உக்கிர நட்சத்திரம் | புதன் நின்ற நாளுக்குப் பதினெட்டாம் நாளும் இருபத்து நான்காம் நாளும் ; மகம் பூரம் பரணி நாள்கள் ; அக்கினி நட்சித்திரம் . |
உக்கிரம் | சினம் ; கொடுமை ; ஊக்க மிகுதி ; இலாமிச்சை ; முருங்கை மரம் ; கீதவுறுப்பினுள் ஒன்று . |
உக்கிரமம் | சுடர் , சுவாலை . |
உக்கிரன் | சிவமூர்த்தங்களுள் ஒன்று , வீரபத்திரன் . |
உக்கிராணக்காரன் | களஞ்சியம் காப்பவன் ; சரக்கறை மேற்பார்ப்போன் . |
உக்கிராணம் | பண்டசாலை ; வீட்டுச் சரக்கறை . |
உக்கிராந்தி | இறுதிக்காலத்தில் செய்யும் கோதானம் . |
உக்கிருட்டம் | மேன்மை ; மிகுதி . |
உக்கிரை | கருவசம்பு ; ஏழாம் சுருதியின் பேதங்களுள் ஒன்று . |
உக்கு | இலவங்கம் . |
உக்குதல் | மக்கிப்போதல் ; மெலிதல் ; இற்றுப்போதல் ; அஞ்சுதல் . |
உக்குமம் | தூண்டுகை ; கட்டுப்பாடு . |
உக்குளான் | சருகு தின்னும் முயல் . |
உக்குறள் | குற்றியலுகரம் . |
உகக்கனல் | வடவைத் தீ , ஊழித் தீ . |
உகட்டுதல் | தெவிட்டுதல் ; அருவருப்பாதல் . |
![]() |
![]() |