சொல்
|
அருஞ்சொற்பொருள் |
பௌ | ஒர் உயிர்மெய்யெழுத்து ( ப்+ஔ) . |
பௌஞ்சு | சேனை . |
பௌடம் | தைமாதம் . |
பௌடிகம் | இருக்குவேதம் ; பதினெண் புராணத்துள் ஒன்று . |
பௌத்தன் | புத்த சமயத்தினன் ; காண்க : பௌத்தாவதாரம் . |
பௌத்தாவதாரம் | திருமால் பிறப்புகளுள் ஒன்று . |
பௌத்திரம் | தூய்மை ; மலவாய்க்கு அருகில் உண்டாகும் கட்டிவகை . |
பௌத்திரன் | பேரன் ; தூயன் . |
பௌத்திரி | மக்களின் மகள் . |
பௌதிகசாத்திரம் | இயற்பியல் நூல் . |
பௌதிகதீட்சை | சைவசமய தீட்சைகளுள் ஒன்று . |
பௌதிகம் | இயற்பியல் ; பூதசம்பந்தமானது ; உலகம் ; காண்க : கருநெல்லி . |
பௌதிகன் | சிவபிரான் . |
பௌதீகம் | காண்க : பௌதிகம் . |
பௌமம் | பூமி சம்பந்தமானது . |
பௌமன் | செவ்வாய் ; நரகாசுரன் . |
பௌமி | பூமியின் புதல்வியான சீதை . |
பௌர்ணசந்திரன் | வெள்ளுவா , நிறைமதி நாள் . |
பௌர்ணமி | வெள்ளுவா , நிறைமதி நாள் . |
பௌர்ணமை | வெள்ளுவா , நிறைமதி நாள் . |
பௌரகம் | நகர்சூழ் சோலை . |
பௌரணை | காண்க : பௌர்ணமி ; மரக்கன்று ; கடல் . |
பௌரம் | நகரசம்பந்தமானது . |
பௌரன் | நகர்வாழ்நன் . |
பௌராணிகம் | புராணத்தைப் பின்பற்றும் மதம் . |
பௌராணிகமந்திரம் | பிரணவம் இல்லாத மந்திரம் . |
பௌராணிகன் | புராணக் கொள்கையுடையவன் ; புராணஞ் சொல்பவன் . |
பௌரி | பெரும்பண்வகை . |
பௌரிகன் | குபேரன் . |
பௌரோகித்தியம் | புரோகிதத் தன்மை . |
பௌலோமி | இந்திரன் மனைவி , புலோமசை ; புலோமசை மகள் . |
பௌவம் | உப்பு ; கடல் ; நீர்க்குமிழி ; ஆழம் ; நுரை ; மரக்கணு ; நிறைநிலா ; பருவகாலம் . |
பௌழியம் | இருக்குவேதம் . |
பௌழியன் | பூழிநாட்டுத் தலைவனான சேர அரசன் ; இருக்குவேதக் கடவுள் . |
பௌளி | ஒரு பண்வகை . |
![]() |