இந்திய சுதந்திரத்திற்குப் பின் நவீன ஓவியம் புதிய கோணத்தில் படைக்கப்பட்டது. தொடக்கக் கால நவீன ஓவிய முயற்சிகளில் மரபு சார்ந்த கதைப் பாத்திரங்களை வரைதல், தனி நபர்களை வரைதல், இயற்கைக் காட்சிகளை வரைந்து காட்டல் ஆகியவற்றைக் காண முடிந்தது. பிற்காலத்தில் நவீன ஓவியம் என்பது பார்ப்போர் எளிதில் புரிந்து கொள்ள இயலாத நிலையை அடைந்தது. நவீன     ஓவியத்தில்     மரபு சார்ந்த வெளியீட்டுக்கு முக்கியத்துவம்     அளிக்கப்     படாததும்; ஓவியனைச் சுற்றிச் சமுதாயத்தில் நடக்கும் பிரச்சினைகள் ஓவியங்களுக்குக் கருவாக     அமைந்ததுதான். ஓவியனின் எண்ணங்கள், கற்பனை இவற்றால் உருவாகும் நவீன ஓவியத்தை; அதனைப் பார்ப்போர் தம் அறிவு, சிந்தனை, இரசனை ஆகியவற்றின் அடிப்படையிலேயே புரிந்து கொள்ள இயலும். எனவே, நவீன ஓவியத்தைப் புரிந்து கொள்ள வேண்டும் எனில் திரும்பத் திரும்ப அத்தகு ஓவியங்களைப் பார்த்துப் பார்த்து அவற்றோடு பழக வேண்டும். அப்பொழுதுதான் கொஞ்சம் கொஞ்சமாக அந்த ஓவியக் கருத்து மனத்தில் பதிந்து புரியத் தொடங்கும். மிகச் சிறந்த ஓவியரான பிக்காசோவின் படைப்புகள் கூட அவர் காலத்திலேயே எதிர்ப்புகளுக்கு உள்ளாயின.

விடுதலைக்குப் பின் தமிழகத்தின் கலைப் போக்குகளை நான்கு பாணிகளாக வகைப்படுத்துவர். அவை