கதை கூறல் (story telling) மரபில் விளங்கி வரும் கதைப்பாடல் வகையில் கணியான் கூத்து அமைந்துள்ளது. ஒரு கதையை எளிய பாடல் வடிவில் வெளிப்படுத்துவதே கதைப்பாடல் (ballad) என்றழைக்கப்படுகிறது. இது இசைப்பாடல் வகையில் அமையும்.

இவ்வகைப்பாடல்கள் பொதுவாக மக்கள் நன்கு அறிந்த கதைகளின் மையமான உச்ச நிலையில் தொடங்கி நிகழ்வுகளை உயிரோட்டத்துடன் தொகுத்துத் தரவல்லனவாகும்.

தமிழகக் கிராமக் கோவில்களில் கதைகூறல் என்னும் நிகழ்வு முக்கியமான ஒன்றாகும். இவ்வகையில் தென் தமிழகத்தில் உள்ள சுடலைமான், இசக்கி அம்மன், பிச்சைக்காலன், செங்கிடாக்காலன் ஆகிய சிறு தெய்வக் கோயில்களின் விழாக்களின் போது கணியான் கூத்து நடை பெறுகிறது. இதனைக் கணியான் ஆட்டம், மற்றும் மகுடாட்டம் என்றும் கூறுவர்.

கணியான் கூத்துக்கான     மேடையானது கோவிலின் முன்புறத்தில் அமைக்கப்பெறும். விழாக்கால மேடையாக இது அமைவதால் இதற்கென்று எந்த அளவு கோலும் இல்லை. பொதுவாக எந்த மேடையும் கணியான் கூத்திற்கான மேடையாகப் பயன்படுத்தத்தக்கது ஆகும்.

கணியான் கூத்தின் போது சிறு தெய்வக்கதையே பாடி ஆடப்படுகிறது. கணியான் கூத்தின் கதையைக் காண்போம்.

சுடலை மாடனுக்கும் கணியானுக்கும் தொடர்பு இருப்பதாகக் கதையில் கூறப்படுகிறது. சிவபெருமான் இரண்டு முரடர்களைப் படைத்து பூவுலகிற்கு அனுப்பினார் என்றும் அதில் ஒருவன் சுடலைமாடனாகவும் மற்றொருவன்     கணியான் ஆகவும் அழைக்கப்பெற்று, கணியான் சுடலை மாடனுக்குப் பல வழிகளில் உதவி செய்து அவன் கொடுமைகளுக்கு ஆதரவாக இருக்கிறான் என்றும் கூறப்படுகிறது. இது கணியான் கூத்தின் ஒரு பகுதியாக அமைந்து வருகிறது. தன் குருதி சிந்தி, சுடலைமாடனுக்கு உதவுவதைக் காட்ட, சுடலையை நோக்கி ஓடும் சுடலைமாடனுக்கு, தனது விரல் அல்லது நாக்கை அறுத்துக் குருதியை ஒர் இலையில் ஒத்திக் கொடுப்பான்.

வெட்டிய இடத்தில் திருநீறு பூசப்படும். அப்போது பின்வரும் பாடல் பாடப்படும்.

கணியான் கூத்து நடக்கும் கோயிலின் தெய்வம் பற்றிய கதையை முதலில் பாடிப் பின் மக்கள் விரும்பும் கதையைப் பாடும் வழக்கம் உள்ளது. நீலி அம்மன் கதை, சுடலைமாடன் கதை, முத்துப்பட்டன் கதை, முத்தாரம்மன் கதை போன்றன குறிப்பிடத்தக்க கதைகளாகும்.

கணியான் கூத்து இசைப்பகுதி மிகுந்து காணப்படும். கதைப்பாடல்களைப் பாடிய பின் அவற்றை ‘அண்ணாவி’ விளக்கிச் செல்வதாகக் கணியான் கூத்து அமைக்கப்பட்டுள்ளது. (அண்ணாவி - முதன்மை வேடதாரி) பாடலுக்கு நடுவே பேச்சும் கலந்து வருவதுண்டு.

கணியான் கூத்தில் மொத்தம் ஏழு கலைஞர்கள் இடம் பெறுவர். இரண்டு பேர் பெண்வேடமிட்டு ஆடுவார்கள். கதை கூறிப் பாடும் ஆசிரியர் ‘அண்ணாவி’ எனப்படுவார். ஒரு துணைப்பாடகர், ஜால்ரா இசைப்பவர், மகுடம் எனும் வாத்தியம் இசைப்போர் இருவர் என அமைவர்.

கணியான் கூத்து நடைபெறும் போது முதன்மைக் கலைஞர் மேடையின் நடுவில் நிற்பார். இவர் திறம்பட்ட கலைஞராக விளங்குவார். இவரை மையப்படுத்தியே கணியான் கூத்தின் தரம் நிர்ணயிக்கப்படுவதுண்டு.

கூத்தின் போது ஆசிரியர் மேல் துண்டை வேட்டிக்கு மேல் இடுப்பி்ல் கட்டிக் கொள்வார். மகுடக்காரர்கள் அவருக்கு இருபக்கங்களிலும் நின்று கொள்வார்கள். இவர்கள் மகுடத்தை இடுப்பில் கயிற்றினால் கட்டிக் கொணடு தோற்றமளிப்பார்கள்.

‘அண்ணாவி’ முதலில்பாட அப்போது பெண்வேடமிட்ட ஆண்கள் ஆட, மகுட இசை, பக்கவாத்திய மேளக்காரர்களின் குரல்கள், ஜால்ரா இசை போன்ற பின்னணிகளுடன் கூத்து நடத்தப்படுகிறது. பாடல்களை அண்ணாவி விளக்கும் போது பின்னணி இசை குறைவாகவே இருக்கும். இந்தச் சமயத்தில் பெண் வேடதாரிகள் ஆடுவது இல்லை. தங்களது கால் சதங்கையை மட்டும் தட்டி ஒலி எழுப்புவர்.

பொதுவாக, பெண் வேடதாரிகளின் நடனத்தில் பாத வேலைப்பாடு அதிகம் காணப்படுகிறது. வேகமான பாத அசைவுகளில் தேர்ந்து விளங்குகிற கலைஞர்களாக இவர்கள் உள்ளனர்.

இது தெய்வ     வழிபாட்டோடு இயைந்த கலையாக விளங்குவதால் சில சடங்குகளும் இக்கூத்தின் வாயிலாகப் படைக்கப்படுகின்றன.     இவற்றில்     குறிப்பிடத்தக்கது இரத்தப்பலியிடுதல் என்னும் ‘கைவெட்டு’ நிகழ்ச்சியாகும்.

இவ்வகையில் ஒரு கதையானது கூத்து, சடங்கு என்னும் இருவகைப் படிநிலைகளில்     கோவில் விழாவின்போது செயல்படுவதைக் காணலாம்.

2.4.5 பயன்பாடு

வழிபாட்டுக் கலையாக விழாக்காலங்களில் இடம்பெறும் கணியான் கூத்தின் பயன்பாட்டு நிலைகள் என்னவெனக் காண்போம்.

அடித்தட்டு மக்கள் நடத்திக்காட்டும் ஒரு கூத்துக் கலையானது சிறு தெய்வ வழிபாட்டில் கொண்டுள்ள பெரும்பங்கையும் முக்கியத்துவத்தையும் கணியான் கூத்து அறியத் தருகிறது.

பல்வேறு இசைக் கூறுகளை இசைப்பாடல் தன்மைக்கு ஏற்ப இராகத்துடன் பாடும் ஒரு தலைமைக் கலைஞரைச் (அண்ணாவி) சுற்றியே கதை நிகழ்வு அமைவது, குறிப்பிடத்தக்க மேடை நிகழ்வு ஆகும்.

தன் மதிப்பீடு : வினாக்கள் - I