49. நெய்தல்

	படு திரை கொழீஇய பால் நிற எக்கர்த்
	தொடியோர் மடிந்தெனத் துறை புலம்பின்றே;
	முடிவலை முகந்த முடங்கு இறாப் பரவைப்
	படு புள் ஓப்பலின் பகல் மாய்ந்தன்றே;
5	கோட்டு மீன் எறிந்த உவகையர் வேட்டம் மடிந்து,
	எமரும் அல்கினர்; 'ஏமார்ந்தனம்' எனச்
	சென்று நாம் அறியின், எவனோ-தோழி!
	மன்றப் புன்னை மாச் சினை நறு வீ
	முன்றில் தாழையொடு கமழும்
10	தெண் கடற் சேர்ப்பன் வாழ் சிறு நல் ஊர்க்கே?	உரை

130. நெய்தல்

	வடு இன்று நிறைந்த மான் தேர்த்தெண் கண்
	மடிவாய்த் தண்ணுமை நடுவண் ஆர்ப்ப,
	கோலின் எறிந்து காலைத் தோன்றிய
	செந் நீர்ப் பொது வினைச் செம்மல் மூதூர்த்
5	தமது செய் வாழ்க்கையின் இனியது உண்டோ?
	எனை விருப்புடையர் ஆயினும், நினைவிலர்;
	நேர்ந்த நெஞ்சும் நெகிழ்ந்த தோளும்
	வாடிய வரியும் நோக்கி, நீடாது,
	'எவன் செய்தனள், இப் பேர் அஞர் உறுவி?' என்று
10	ஒரு நாள் கூறின்றுமிலரே; விரிநீர்
	வையக வரையளவு இறந்த,
	எவ்வ நோய்; பிறிது உயவுத் துணை இன்றே.	உரை